Αντιμετώπιση των κακώσεων του δωδεκαδακτύλου με εμβάλωμα από υποβλεννογόνιο χιτώνα λεπτού εντέρου χοίρου (S.I.S. Small Intestinal Submucosa)

Abstract

In order to evaluate the healing of the 2nd portion of the duodenal wall with the use of Small Intestinal Submucosa (S.I.S) patch (4-ply SurgiSIS®, ES Soft Tissue Graft 2x3, COOK Biotech Inc) we studied 40 Whistar-Albino-rats in two groups of 20 animals each. In Group A, we created a small defect in the duodenal wall which was covered immediately with a SurgiSIS®patch. In group B the SurgiSIS® patch was sutured over the defect after 6-8hours, in order to develop peritonitis, mimicking the delayed management of the duodenal trauma, which is usual in everyday practice. The animals of both groups were sacrificed after 2, 6, 12 and 16 weeks and were examined both macroscopicaly and pathologicaly in order to define the degree of coverage of the defect by the patch and the development of new duodenal wall over the patch. Three animals died postoperatively due to surgical complications. In the remaining 37, as well as the three dead animals, the SurgiSIS® patch covered and sealed completely the defect of the duodenal wall. Pathologic examination showed progressive development of the layers of the duodenal wall over the patch even from the 2nd week in some of the animals of group A. In the animals of group B mucosa was developed in the 6th week, probably from the presence of inflammation due to the peritonitis. In conclusion, the SurgiSIS® patch is both efficient and safe for the management of duodenal trauma.

Στο πειραματικό χειρουργείο της Α΄ Χειρουργικής Κλινικής Α.Π.Θ., στο Γ.Ν. «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ» Θεσσαλονίκης, αντιμετωπίστηκε τραυματική ρήξη δωδεκαδακτύλου σε 40 πειραματόζωα (επίμυες Whistar-albino rats) με τη χρήση εμβαλώματος από υποβλεννογόνιο χιτώνα λεπτού εντέρου χοίρου (Small Intestinal Submucosa - S.I.S) με την εμπορική ονομασία 4-ply SurgiSIS® ES Soft Tissue Graft 2x3 cm της εταιρείας Cooc Biotech Incorporated (Indiana, U.S.A). Τα πειραματόζωα χωρίστηκαν σε δύο ομάδες (Α και Β) των είκοσι ζώων η καθεμία. Στην ομάδα Α, στην πειραματικά δημιουργούμενη ρήξη του δωδεκαδακτύλου, συρράπτονταν άμεσα μόσχευμα από SIS. Προσομοιάζοντας άμεση αντιμετώπιση ρήξης δωδεκαδακτύλου. Στην ομάδα Β, η συρραφή του μοσχεύματος επί της ρήξης, γίνονταν μετά την παρέλευση 6-8 ωρών με σκοπό να δημιουργηθεί περιτονίτιδα, προσομοιάζοντας έτσι την καθυστερημένη αντιμετώπιση αυτού του είδους κάκωσης, κατάσταση συνηθισμένη στην κλινική πράξη. Τα πειραματόζωα και των δύο ομάδων θυσιάστηκαν την 2η, 6η, 12η και 16η μετεγχειρητική εβδομάδα και η περιοχή συρραφής του μοσχεύματος εξετάστηκε μακροσκοπικά και παθολογοανατομικά με σκοπό τη διαπίστωση αφενός μεν της κάλυψης της κάκωσης και αφετέρου το βαθμό ανάπλασης του δωδεκαδακτυλικού τοιχώματος επί του μοσχεύματος. Τρία πειραματόζωα (δύο από την ομάδα Α και ένα από την Β) κατέληξαν άμεσα μετεγχειρητικά από επιπλοκές σχετιζόμενες με την επέμβαση. Τόσο σ’ αυτά όσο και στα υπόλοιπα 37 που αποτέλεσαν το υλικό της μελέτης, το μόσχευμα από S.I.S κάλυψε πλήρως και στεγανά τη ρήξη του δωδεκαδακτύλου. Η παθολογοανατομική μελέτη έδειξε την προοδευτική ανάπτυξη των χιτώνων του δωδεκαδακτυλικού τοιχώματος επί του μοσχεύματος. Ήδη από τη 2η μετεγχειρητική εβδομάδα αναπτύχθηκε βλεννογόνος σε ζώο της ομάδας Α, ενώ στην ομάδα Β ο βλεννογόνος αναπτύχθηκε την 6η εβδομάδα, γεγονός που σημαίνει ότι η περιτονίτιδα καθυστερεί την ανάπλαση του τοιχώματος χωρίς όμως να επηρεάζει την επουλωτική διαδικασία. Από τα αποτελέσματα των πειραμάτων φαίνεται πως το εμβάλωμα από S.I.S θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για την αντιμετώπιση των κακώσεων του δωδεκαδακτύλου στον άνθρωπο.