Συμβολή εις την μελέτη των μηχανισμών δράσεως των ιαματικών πηγών στη μεταβολή της ψυχικής διάθεσης του ανθρώπου κατά τη λουτροθεραπευτι...

Abstract

Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η μελέτη της επίδρασης της λουτροθεραπείας στο αίσθημα ευεξίας των λουομένων. Υλικό της μελέτης αποτέλεσαν δύο δείγματα μεγέθους 40 και 20 ατόμων, αντίστοιχα. Το πρώτο δείγμα (δείγμα θεραπείας) αποτελείτο από 22 γυναίκες και 18 άνδρες, που είχαν πάει μία εβδομάδα για λουτροθεραπείες, στα ιαματικά λουτρά Τραϊανουπόλεως Αλεξανδρούπολης και Νέας Απολλωνίας Θεσσαλονίκης. Το δεύτερο δείγμα (δείγμα ελέγχου), αποτελείτο από 13 γυναίκες και 7 άνδρες, που απλά είχαν πάει εβδομαδιαία εκδρομή χωρίς λουτροθεραπεία. Τα άτομα και των δυο δειγμάτων συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο μέτρησης της ευεξίας που σχεδιάστηκε από την Claire Brandley και τους συνεργάτες της. Όσον αφορά στο δεύτερο δείγμα (δείγμα ελέγχου), δεν σημειώθηκε καμία αξιόλογη και ουσιαστική μεταβολή σε κανέναν από τους δείκτες και για τους τρεις ελέγχους. Οι περισσότερες μεταβολές παρουσιάστηκαν στο πρώτο δείγμα (δείγμα θεραπείας). Στον πρώτο έλεγχο, του δείγματος θεραπείας των 40 ατόμων, οι μεταβολές που παρουσιάστηκαν ήταν οι εξής: 1. Αυξήθηκε η κατάθλιψη. 2. Δεν μετεβλήθη το άγχος. 3. Δεν μετεβλήθη η ενεργητικότητα. 4. Μειώθηκε το αίσθημα ευεξίας. 5. Μειώθηκε ο συνολικός δείκτης ευεξίας. Στον δεύτερο έλεγχο, του δείγματος των θεραπευομένων, οι μεταβολές που σημειώθηκαν ήταν οι εξής: Για τους άνδρες: 1. Αυξήθηκε η κατάθλιψη. 2. Δεν μεταβλήθηκε το άγχος. 3. Δεν μεταβλήθηκε η ενεργητικότητα. 4. Μειώθηκε το αίσθημα ευεξίας. 5. Μειώθηκε ο συνολικός δείκτης ευεξίας. Για τις γυναίκες: 1. Δεν μεταβλήθηκε η κατάθλιψη. 2. Δεν μεταβλήθηκε το άγχος. 3. Δεν μεταβλήθηκε η ενεργητικότητα. 4. Μειώθηκε το αίσθημα ευεξίας(με μικρή διαφορά). 5. Μειώθηκε ο συνολικός δείκτης ευεξίας. Ο τρίτος έλεγχος έδωσε τα εξής αποτελέσματα για το πρώτο δείγμα: Για τα άτομα που ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή: 1. Δεν μεταβλήθηκε η κατάθλιψη. 2. Δεν μεταβλήθηκε το άγχος. 3. Δεν μεταβλήθηκε η ενεργητικότητα. 4. Δεν μεταβλήθηκε το αίσθημα ευεξίας. 5. Δεν μεταβλήθηκε ο συνολικός δείκτης ευεξίας. Για τα άτομα που δεν ακολουθούν φαρμακευτική αγωγή: 1. Αυξήθηκε η κατάθλιψη. 2. Αυξήθηκε το άγχος. 3. Δεν μεταβλήθηκε η ενεργητικότητα. 4. Μειώθηκε το αίσθημα ευεξίας. 5. Μειώθηκε ο συνολικός δείκτης ευεξίας. Τα παραπάνω αποτελέσματα δείχνουν μια επιδείνωση στην ψυχική κατάσταση των ατόμων που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με ιαματικά λουτρά. Το φαινόμενο αυτό το ονομάζουμε «ψυχική αντίδραση». Ως ψυχική αντίδραση μπορεί να οριστεί το σύνολο των ψυχικών μεταβολών οι οποίες συμβαίνουν στα άτομα που υπόκεινται σε λουτροθεραπεία και οι οποίες οφείλονται στην θεραπευτική δράση των ιαματικών νερών. Αυτή έχει τη μορφή επιδεινώσεως και μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος της θεραπευτικής αντίδρασης του οργανισμού και πρέπει να συσχετιστεί με τη λουτρική αντίδραση και τη θερμική κρίση που είναι δυο άλλες μορφές επιδείνωσης οι οποίες παρατηρούνται κατά τη λουτροθεραπεία. Η εμφάνιση επιδείνωσης των συμπτωμάτων θεωρείται ότι είναι έκφραση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού. Μετά την υποχώρησή της το άτομο παρουσιάζει μια γενική βελτίωση και ένα αίσθημα ευεξίας. Συμπερασματικά, η λουτροθεραπεία ευεργετεί ψυχικά τον λουόμενο ανεξάρτητα από τη σύσταση των ιαματικών νερών και παρά την ψυχική αντίδραση στο αρχικό στάδιο της λουτροθεραπείας, η οποία είναι παροδική και χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες. Γι’ αυτό το λόγο δεν αποτελεί αντένδειξη η εμφάνισή της, ερμηνευόμενη ως φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού.

The purpose of this discourse is the study of the effect of balneotherapy on the sense of well being of the bathers. The material of the study was made up of two samples comprised of 40 and 20 individuals respectively. The first sample (therapy sample) was comprised of 22 women and 18 men, who had gone for a week of balneotherapy, to the thermal baths of Traianoupoli in Alexandroupoli and of Nea Apollonia in Thessalonica. The second sample (control sample) was made up of 13 women and 7 men who had simply gone on a weekly excursion without undergoing balneotherapy. The individuals of both sample groups completed the questionnaire for Counting Well - Being which was designed by Claire Brandley and her colleagues. As far as the second sample (control sample) is concerned, no significant or essential change was noted in any of the indices for all the controls. The most changes were noted in the first sample (therapy sample). In the first control, the therapy sample, of the 40 individuals, the changes that were noted were the following: 1. Increase in depression. 2. No change in stress. 3. No change in energy. 4. Decrease in the sense of well-being. 5. Decrease in the total well-being index. In the second control, the sample of those being treated, the changes noted were the following: For the men 1. Increase in depression. 2. No change in stress. 3. No change in energy. 4. Decrease in the sense of well-being. 5. Decrease in the total well- being index. For the women 1. No change in depression. 2. No change in stress. 3. No change in energy. 4. Decrease in sense of well -being (by a small difference). 5. Decrease in total well -being index. The third control gave the following results for the first sample for individuals on medication 1. No change in depression. 2. No change in stress. 3. No change in energy. 4. No change in sense of well-being. 5. No change in total well-being index. For individuals not on medication 1. Increase in depression. 2. Increase in stress. 3. No change in energy. 4. Decrease in sense of well-being. 5. Decrease in total well-being index. The above results show an exacerbation of the mental condition of the individuals who underwent therapy at the thermal baths. This phenomenon is what we call ‘ mental reaction’. A mental reaction can be defined as the sum of mental changes, which occur in individuals who undergo balneotherapy and which are due to the therapeutic action of the waters of the thermal baths. This takes the form of exacerbation and can be considered to be part of the therapeutic reaction of the body and must be linked with the balneal reaction and thermal crisis, which are two other forms of exacerbation noted during balneotherapy. The appearance of the exacerbation of the symptoms is considered to be an expression of the immune system of the body. After the remission of the exacerbation the individual presents a general improvement and a sense of well-being. Thus by inference, balneotherapy is beneficial to the bather independent of the composition of the thermal waters and despite the mental reaction during the initial stage of the balneotherapy, which is fleeting and without undesirable actions. That is why its appearance does not pose a counter-indication as it is interpreted as the natural reaction of the body.