Αιθουσαία προκλητά δυναμικά σε βλάβες του στελέχους

Abstract

Neurogenic electrophysiological evoked potentials, that are a result of stimulation of the vestibular nerve in humans, have been attempted in the past using rotation and head drop. Waveforms have been recorded in these examinations at absolute latencies ranging from a few seconds to hundreds of milliseconds after stimulus onset. The variety of these responses has been attributed to stimulations which were of poor quality with low intensity, slow rise time and variability between each individual stimulation. Myogenic vestibular evoked potentials (MVsEPs), with the use of high intensity auditory click stimuli, have recently been developed. These potentials are recorded mainly from the sternocleidomastoid muscle under tonic contraction, and can be carried out in any neurophysiological laboratory familiar with brainstem auditory evoked potentials (BAEPs). An auditory stimulus is used to examine a vestibular pathway, a pathway that is responsible for the maintenance of posture and the sense of acceleration during movement. The logic for this follows from previous studies that have shown that saccular afferents are very sensitive to sound, which may be due to the close approximation of this vestibular organ to the footplate of the stapes at the oval window. Because of this short distance between the two, the saccule responds to movements within the endolymph that is created by the movements of the stapes footplate. It is believed that the pathway that is examined during this examination is a disynaptic one, that starts at the saccule and ends on the sternocleidomastoid muscle, with a relay in the lateral vestibular nucleus. The pathway between the lateral vestibular nucleus and the motor nucleus of the sternocleidomastoid muscle is located within what is known as the lateral vestibulospinal tract. The purpose of this thesis is the creation of a new diagnostic examination, similar to the standard evoked potentials, that can record function from the vestibular system. The creation of such an examination has been hampered in the past, probably due to the need for an adequate, stable and reproducible stimulus, as has been described above. The results of previous studies that have used stimulations using rotating chairs and caloric stimulation have been criticized as not coming from the vestibular system as was thought. These types of stimulations have the disadvantage of not being stable and reproducible with slow rise times.

Νευρογενή ηλεκτροφυσιολογικά προκλητά δυναμικά, που δημιουργούνται από ερέθισμα του αιθουσαίου νεύρου σε ανθρώπους, έχουν επιχειρηθεί σε πολλές περιπτώσεις στο παρελθόν, με την χρήση περιστροφής και κάμψης του κεφαλιού. Οι αντιδράσεις από τις εξετάσεις αυτές έχουν καταγραφτεί σε λανθάνοντους χρόνους από δεκάδες μέχρι εκατοντάδες χιλιοστά του δευτερολέπτου. Η ποικιλία στις αντιδράσεις έχει αποδοθεί σε ερεθίσματα χαμηλής ποιότητας, με χαμηλή ένταση και χωρίς σταθερότητα. Μυογενή αιθουσαία προκλητά δυναμικά, με την χρήση κλικ με ψηλή ένταση, έχουν δημιουργηθεί πρόσφατα. Καταγράφονται κυρίως από το στερνοκλειδομαστοειδή μυ που είναι τονικά ενεργοποιημένος, και μπορεί να διεξαχθεί σε οποιονδήποτε νευροφυσιολογικό εργαστήριο που κάνουν ΣΑΠΔ. Χρησιμοποιούμε ένα ακουστικό ερέθισμα για να εξετάσουμε την αιθουσαία οδό, μια οδό που έχει σχέση με την διατήρηση της στάσης του σώματος και την αίσθηση της επιτάχυνσης κατά την διάρκεια της κίνησης. Η λογική αυτή ακολουθά προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι προσαγωγοί ίνες από τα σφαιρικά κυστίδια είναι πολύ ευαίσθητοι στο ήχο, και μπορεί αυτό να είναι αποτέλεσμα της κοντινής απόστασης του σφαιρικού κυστιδίου με τη βάση του αναβολέα. Λόγο της μικρής απόστασης μεταξύ του σφαιρικού κυστιδίου και του αναβολέα, ο πρώτος ανταποκρίνεται στις κινήσεις μέσα στην ενδόλμεμφο που δημιουργείται από τις δονήσεις του δεύτερου. Πιστεύεται ότι η οδός που εξετάζεται είναι μια δισυναπτική οδός, που αρχίζει από τους προσαγωγούς ίνες του σφαιρικού κυστιδίου και τερματίζεται στο στερνοκλειοδμαστοειδή μυ, με σταθμό στον έξω αιθουσαίο πυρήνα. Η οδός μεταξύ του έξω αιθουσαίου πυρήνα και του στερνοκλειδομαστοειδή μυ είναι η έξω αιθουσονοτιαία δέσμη. Ο σκοπός της μελέτης αυτής είναι η δημιουργία μιας καινούργιας εξέτασης, παρόμοια με τα προκλητά δυναμικά, που θα καταγράφει τη λειτουργία του αιθουσαίου νευρικού συστήματος. Η δημιουργία μιας τέτοιας εξέτασης έχει καθυστέρηση πολύ σε σχέση με τα άλλα “κλασσικά” προκλητά δυναμικά (ΟΠΔ, ΣΑΠΔ, ΣΠΔ). Είναι πιθανό ότι η καθυστέρηση αυτή είναι λόγο της ανάγκης για την παράδοση ενός ικανοποιητικού και πολύ σταθερού αναπαραγώμενου ερεθίσματος. Ερεθίσματα που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν είναι περιστροφές με την χρήση μηχανοκίνητων καρέκλων, και θερμικός ερεθισμός. Οι μελέτες αυτές όμως έχουν αμφισβητηθεί, για τον λόγο ότι οι καταγραφές από αυτά τα συγκεκριμένα ερεθίσματα μπορεί να μην προέρχονται από το αιθουσαίο σύστημα. Τα πιο πάνω ερεθίσματα έχουν το μειονέκτημα να έχουν χαμηλή ένταση, να υπάρχει μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να φτάσει το ερέθισμα στην κορύφωσή του (slow rise times), και επίσης να μην είναι συνεπές.