Διαταραχές της εμμήνου ρύσεως και τεκνοποίησης σε ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδή αδένα μετά από θεραπεία με Ι - 131

Abstract

Εstrogen receptor alpha agonists increase and estrogen receptor beta agonists decrease the proliferation of thyroid cancer cells. The follicular cancer cells exhibit higher expression of the estrogen receptor alpha in women of pre-menopausal age compared to post-menopausal women and the differentiated thyroid cancer is more frequent in pre-menopausal women. The treatment of differentiated thyroid cancer includes a combination of surgical resection, radioactive Ι-131, and subsequent thyroid hormone replacement. Several menstrual cycle and reproductive disturbances have been described after therapy of thyroid cancer with radioiodine. It has been suggested that the absorbed radiation by the ovaries may result in possible temporary ovarian insufficiency and menstrual cycle disturbances in up to 12% - 31% of cases (usually temporary amenorrhea or alterations of the menstrual cycle). The specific aim of this study was to investigate the effects of radioactive I-131 in treated women of reproductive age with thyroid cancer on menstrual cycle regularity and amount of menstrual blood. In addition, it was investigated the effect of I-131 therapy on subsequent pregnancies and congenital malformations of children born after the therapy. Overall, 55 female patients ? 40 years old (range, 20-40) were included in this study. All patients received Ι-131 therapy after resection of the thyroid cancer. The mean follow-up period was 101.27 months (57-146). The administered total Ι-131 dose ranged between 80 to 500 mCi (mean 120.55 mCi). Most patients received only one treatment. The parameters that were examined included the frequency of menstrual cycle irregularities, such as the increase or decrease of the length of the cycle (in days), the increase or decrease of the days of menses and of the amount of the menstrual blood. In addition, all these changes were evaluated in relationship to age during the Ι-131 administration and the histologic type of cancer. Furthermore, the reproductive history of patients post treatment was examined in regard to total births, conception method, spontaneous or provoked abortions, birth weight, and presence of congenital malformations. Menstrual cell cycle length of 28 ± 4 days was considered within normal limits. The study results showed post-radioiodine abnormalities of the menstrual cycle or menses length and amount of menstrual blood in 38.2% of patients (21/55). Among them, 3/21 (14.3%) patients developed abnormalities only in length of menses or amount of menstrual blood, 4/21 patients (19%) only in menstrual cycle length, and 10/21 (47.6%) women in both. Two of 21 women (9.5%) had abnormalities before and after therapy and were excluded from the analysis. Thus, after exclusion of the 2 women with abnormalities before and after therapy 19/55 (34.5%) patients had menstrual cycle abnormalities related to therapy.In this cohort of patients, there were no congenital abnormalities of subsequently born children, or premature births or any other problems related to therapy in subsequent pregnancies. However, a small increase was noted in the number of spontaneous abortions as it has been noted in other studies without been able to reach statistical significance, possibly due to the small number of our patients. There was no indication of any decrease in fertility capability of our patients after the Ι-131 therapy. Thus, apart from a possible small increase in spontaneous abortions, there is no reason to advise females that have received Ι-131 for therapy of thyroid cancer against future pregnancy, although they should avoid pregnancy if possible during the first year post radioiodine therapy.

Ο πολλαπλασιασμός των καρκινικών θυρεοειδικών κυττάρων αυξάνεται από τη δράση των αγωνιστών του υποδοχέα άλφα των οιστρογόνων και μειώνεται από τους αγωνιστές του υποδοχέα βήτα των οιστρογόνων. Τα θυλακιώδη καρκινικά κύτταρα παρουσιάζουν υψηλότερη έκφραση του υποδοχέα άλφα των οιστρογόνων σε γυναίκες στην προ-εμμηνοπαυσιακή φάση από ότι σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση και η συχνότητα του διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδή αδένα είναι πιο συχνή σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση. Η θεραπεία του διαφοροποιημένου καρκίνου του θυρεοειδή, περιλαμβάνει συνδυασμό χειρουργικής επέμβασης, ραδιενεργού Ι-131 και μετέπειτα χορήγηση θυρεοειδικών ορμονών. Διάφορες ανωμαλίες του εμμηνορυσιακού κύκλου και διαταραχές της αναπαραγωγικής ικανότητας των γυναικών καθώς και εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών στους απογόνους των έχουν περιγραφεί μετά τη λήψη ραδιενεργού Ι-131 για θεραπεία του καρκίνου του θυρεοειδή αδένα. Έχει αναφερθεί ότι μετά την χορήγηση ραδιενεργού Ι-131, η δόση ακτινοβολίας που προσλαμβάνουν οι ωοθήκες μπορεί να οδηγήσει σε παροδική ωοθηκική ανεπάρκεια και διαταραχές του εμμηνορυσιακού κύκλου σε ποσοστό που κυμαίνεται από 12% - 31%. Στόχος της παρούσας διατριβής ήταν να μελετηθεί σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας οι οποίες έλαβαν I-131 για καρκίνο στο θυρεοειδή αδένα, οι τυχόν διαταραχές του εμμηνορυσιακού κύκλου και της έμμηνου ρύσης. Επιπλέον, δευτερεύων στόχος ήταν η μελέτη των πιθανών επιδράσεων του Ι-131 σε μετέπειτα κυήσεις/απογόνους των ασθενών. Συνολικά 55 γυναίκες ηλικίας ? 40 ετών (20-40 ετών) έλαβαν μέρος στην παρούσα μελέτη. Όλες είχαν λάβει θεραπεία με Ι-131 μετά από θυρεοειδεκτομή για τη συμπληρωματική αντιμετώπιση του καρκίνου του θυρεοειδή αδένα. Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης των ασθενών ήταν 101,27 μήνες (57-146 μήνες). Η συνολική θεραπευτική δόση του Ι-131 κυμαίνονταν από 80 έως 500 mCi (μέσος όρος 120,55 mCi). Η πλειοψηφία των ασθενών έλαβε Ι-131 μόνο μία φορά. Μελετήθηκε η συχνότητα των ανωμαλιών στον εμμηνορυσιακό κύκλο, η αύξηση ή μείωση του κύκλου (σε ημέρες), η αύξηση ή μείωση των ημερών της έμμηνου ρύσης ή του ποσού του αίματος, η σχέση των εμμηνορυσιακών αλλαγών με την ηλικία που έλαβαν το Ι-131 και η σχέση των αλλαγών με τον τύπο του θυρεοειδικού καρκίνου. Για την αναπαραγωγική κατάσταση των γυναικών μετά τη θεραπεία με Ι-131 καταγράφηκαν και μελετήθηκαν οι γεννήσεις, ο τρόπος σύλληψης, αποβολές, εκτρώσεις, το βάρος των παιδιών κατά την γέννηση και η εξέλιξη τους. Στις γυναίκες που η διάρκεια του εμμηνορυσιακού κύκλου ήταν 28 ± 4 ημέρες, ο κύκλος θεωρήθηκε ως ομαλός. Οποιαδήποτε άλλη μεταβολή στον κύκλο θεωρήθηκε παθολογική. Στη παρούσα μελέτη διαπιστώθηκαν διαταραχές της διάρκειας του εμμηνορυσιακού κύκλου ή του ποσού της έμμηνου ρύσης σε ποσοστό 38,2% (21/55 γυναίκες). Εξ αυτών, 3/21 (14,3%) γυναίκες παρουσίασαν αλλαγή μόνο στην ροή, 4/21 (19%) γυναίκες μόνο στον εμμηνορυσιακό κύκλο, 10/21 (47,6%) γυναίκες και στα δυο. Δύο από 21 γυναίκες (9,5%) παρουσίασαν παθολογικό κύκλο πριν και μετά την θεραπεία με Ι-131 αλλά εμφάνισαν αλλαγές μετά τη θεραπεία στη ροή, ενώ 2/21 γυναίκες (9,5%) είχαν παθολογικό κύκλο πριν και μετά την θεραπεία με Ι-131.¶ΓιαΓ Μετά αφαίρεση των 2 γυναικών που παρουσίαζαν παθολογικό κύκλο πριν και μετά την θεραπεία, παρατηρήθηκαν εμμηνορυσιακές αλλαγές στον κύκλο ή/και την έμμηνο ρύση σε 19/55 (34,5%) ασθενείς.