ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΤΣΕΧΟΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ (1902 - 1993)

Abstract

THE OBJECT OF THIS THESIS IS IN CONNECTION WITH CHEKHOV'S PLAYS RECEPTION IN GREECE (1902 - 1993). CHEKHOV WAS ONE OF THE MOST POPULAR THEATRICAL WRITER, AS CONFIRMED BY HIS REPRESENTATIONS WHICH ARE MORE THAN ONE HUNDRED. THE ONE - ACT PLAYS WERE DIRECTED BY CONSTANTINOS CHRESTOMANOS AND THOMAS ECONOMOU DURING THE FIRST DECADE OF THE TWENTIETH CENTURY, BUT THROUGH THE FULL - LEGIGHT PLAYS WERE ONLY PRESENTED MUCH LATER (IN THIRTIES)BY SUCH COMPANIES AS THE EMILIOS VEAKIS, MARIKA KOTOPOULI AND KYVELI. THE PERSON WHO PLAYED A LEADING ROLE IN THE RECEPTION OF CHEKHOV'S PLAYWRITING WAS KAROLOS KOUN WHO STAGED ALL THE WRITER'S PLAYS BETWEEN 1939 AND 1975, FOLLOWING, IN GENERAL TERMS, THE SCHOOL OF THE ART THEATRE OF MOSCOW. DURING THE LAST FIFTEEN YEARS, CHEKHOV'S PLAYS HAVE BEEN REPEATEDLY PRESENTED BY MANY COMPANIES. THE MOST RECENT REPRESENTATIONS FOLLOW THE VIEWPOINT OF THE "HUMAN COMEDY" AS THIS WAS THE PREVAILING TREND IN EUROPEAN THEATRE. SO, THE AIM OF THIS RESEARCH WAS TO REGISTER THE REPRESENTATIONS OF CHEKHOV'S PLAYS IN GREECE AND TO STUDY THE WAYS IN WHICH HIS DRAMATURGY WAS APPROACHED BY DIFFERENT DIRECTORS.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΙΒΗΣ ΥΠΗΡΞΕ Η ΣΚΗΝΙΚΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΤΣΕΧΟΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΤΑΞΥ 1902 ΚΑΙ 1993. ΣΤΟΧΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΚΑΘΕΜΙΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ. ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟ, ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΠΟΣΟ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΑΤΡΙΚΟΥΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ. ΣΤΑΘΜΟΙ ΣΤΗΝΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΣΕΧΟΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΞΗΣ: Α) ΤΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 20ΟΥ ΑΙΩΝΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟΜΑΝΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Β) ΤΟ ΑΡΓΟΠΟΡΗΜΕΝΟ ΑΝΕΒΑΣΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΠΡΑΚΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '30, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΙΑΣΟΥΣ ΒΕΑΚΗ, ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ ΚΑΙ ΚΥΒΕΛΗΣ. Γ) Η ΓΟΝΙΜΗ, ΚΑΙ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΚΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΤΣΕΧΟΦΙΣΜΟΥ, ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΚΟΥΝ. Δ) Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΚΥΡΙΩΣ, ΝΑ ΙΔΩΘΟΥΝ ΤΑ ΤΣΕΧΟΦΙΚΑ ΕΡΓΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΤΑΝΙΣΛΑΦΣΚΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΚΔΟΧΕΣ ΤΗΣ "ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΩΜΩΔΙΑΣ".