ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΣΙΤΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ARMILLARIA ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ

Abstract

ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 5 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΔΗ ARMILLARIA, ΑΠΟ ΤΑ 6 ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΕΥΡΕΙΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ: ARMILLARIA MELLEA, A. GALLICA, A. TABESCENS, A. OSTOYAE ΚΑΙ A. CEPISTIPES. ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ ΑΥΤΩΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΔΑΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ, ΕΝΩ ΤΑ 3 ΠΡΩΤΑ ΕΙΔΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΑ ΦΥΤΑ. ΣΥΝΟΛΙΚΑ, ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΚΑΝ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΣΕ 38 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΞΕΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ 22 ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΙΚΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ 16 ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΜΕΝΑ ΕΙΔΗ ΦΥΤΩΝ. Ο A. MELLEA ΚΑΙ Ο A. GALLICA ΕΧΟΥΝ ΕΥΡΕΙΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ, Ο A. TABESCENS ΒΡΕΘΗΚΕ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΚΗΤΕΣ A. OSTOYAE ΚΑΙ A. CEPISTIPESΑΠΑΝΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΥΨΟΜΕΤΡΑ. Ο A. MELLEA ΗΤΑΝ ΤΟ ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟ ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΣΕ ΔΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ. Ο A. OSTOYAE ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ ΙΣΧΥΡΟ ΠΑΘΟΓΟΝΟ, ΑΛΛΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΔΑΣΗ ΚΩΝΟΦΟΡΩΝ. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ 3 ΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΗ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΩΣ ΣΑΠΡΟΦΥΤΑ. ΣΕ ΤΕΧΝΗΤΕΣ ΜΟΛΥΝΣΕΙΣ ΦΥΤΩΝ ΕΛΑΤΗΣ, ΜΑΥΡΗΣ ΠΕΥΚΗΣ, ΕΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΙΔΗ ARMILLARIA, Ο A. MELLEA ΚΑΙ Ο A. OSTOYAE ΣΗΜΕΙΩΣΑΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΘΟΓΟΝΟ ΔΥΝΑΜΗ, ΕΝΩ Ο A. GALLICA ΚΑΙ Ο A. TABESCENS ΗΤΑΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΑΘΟΓΟΝΑ. Ο A. TABESCENS ΣΗΜΕΙΩΣΕ ΠΑΘΟΓΟΝΟ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΦΥΤΑ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ, ΕΝΩ ΗΤΑΝ ΜΗ ΠΑΘΟΓΟΝΟΣ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΔΗ ΦΥΤΩΝ.

IN THIS WORK 5 ARMILLARIA SPECIES WERE IDENTIFIED, FOR FIRST TIME IN GREECE, FROM A TOTAL OF 6 SPECIES THAT ARE WIDELY DISTRIBUTED IN EUROPE. THESE ARE: ARMILLARIA MELLEA, A. GALLICA, A. TABESCENS, A. OSTOYAE AND A. CEPISTIPES. ALL 5 SPECIES WERE PRESENT IN FORESTS OF THE COUNTRY, WHILE THE FIRST 3 WERE ALSO OBSERVED ON AGRICULTURAL PLANTS. THEY WERE RECORDED IN TOTAL 38 DIFFERENT HOSTS OF ARMILLARIA IN GREECE, 22 OF THEM ON FOREST SPECIES AND 16 ON AGRICULTURAL PLANTS. A. MELLEA AND A. GALLICA HAVE A WIDE DISTRIBUTION IN GREECE, A. TABESCENS WAS FOUND ONLY IN CENTRAL GREECE AND A. OSTOYAE AND A. CEPISTIPES OCCURONLY IN THE HIGH ALTITUDES OF THE MOUNTAINS OF NORTHERN GREECE. A. MELLEA WAS THE MOST COMMON SPECIES AND THE MOST SIGNIFICANT AS A PATHOGEN, IN FORESTS AND CULTIVATED PLANTS. A. OSTOYAE WAS ALSO A SIGNIFICANT PATHOGEN, BUT IT WAS RESTRICTED MAINLY IN CONIFEROUS FORESTS. THE REST 3 SPECIES ARE WEAK PATHOGENS AS IN MANY CASES THEY WERE RECORDED AS SAPROPHYTES. IN INOCULATION TRIALS WITH TREES OF FIR, BLACH PINE, OLIVE AND ALMOND WITH DIFFERENT ARMILLARIA SPECIES, A. MELLEA AND A. OSTOYAE SHOWED HIGH VIRULENCE, WHILE A. GALLICA AND A. TABESCENS WERE LESS VIRULENT. A. TABESCENS WAS PATHOGENIC ONLY ON ALMOND TREES AND IT WAS NON PATHOGENIC TO THE REST OF THE PLANT SPECIES.