ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΠΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΥΨΗΛΟΥ ΚΑΤΑ ΛΕΠΤΟΝ ΟΓΚΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΡΑΣΙΣ ΤΗΣ ΔΑΚΤΥΛΙΤΙΔΟΣ ΕΠ'ΑΥΤΩΝ.

Abstract

ΕΜΕΛΕΤΗΘΗΣΑΝ 87 ΕΝ ΣΥΝΟΛΩ ΑΤΟΜΑ, ΗΤΟΙ 25 "ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ" ΑΤΟΜΑ (ΟΜΑΣ Α) 30 ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΕΚ ΧΡΟΝΙΑΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΥΠΟΒΑΛΛΟΜΕΝΟΙ ΕΙΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΙΝ ΔΙΑ ΤΕΧΝΗΤΟΥ ΝΕΦΡΟΥ (ΟΜΑΣ Β), 15 ΠΑΣΧΟΝΤΕΣ ΕΚ ΒΑΡΕΙΑΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ (ΟΜΑΣ Γ) ΚΑΙ 17 ΠΥΡΕΣΣΟΝΤΕΣ (ΟΜΑΣ Δ), ΕΞ ΕΠΟΨΕΩΣ ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ, ΠΡΟΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΙΝ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΩΣ ΑΝΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΠΡΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΙΝ ΔΑΚΤΥΛΙΤΙΔΟΣ. ΔΙΕΠΙΣΤΩΘΗΣΑΝ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ: ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ Β' ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΟΥ QS2I (P<0,01), ΤΗΣ ΠΕΠΙ (Ρ<0,001) ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΕΠ /ΠΕ (Ρ<0,001). ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ Γ ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΟΣ (Ρ<0,01) ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΤΟΥ QS2I (P<0,05). ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ Δ' ΔΙΕΠΙΣΤΩΘΗ ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΟΣ (Ρ<0,001), ΒΡΑΧΥΝΣΙΣ ΤΗΣ ΠΕΙ (Ρ<0,001), ΠΑΡΑΤΑΣΙΣ ΑΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΑ (Ρ<0,10) ΤΗΣ ΠΕΠΙ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΙΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΕΠ/ΠΕ (Ρ<0,001). ΜΕΤΑ ΧΟΡΗΓΗΣΙΝ ΔΑΚΤΥΛΙΤΙΔΟΣ ΔΙΕΠΙΣΤΩΘΗ ΒΡΑΧΥΝΣΙΣ ΤΟΥ QS2IΕΙΣ ΟΛΑΣ ΤΑΣ ΟΜΑΔΑΣ ΚΑΤΑ ΙΣΟΝ ΠΟΣΟΣΤΟΝ ΠΕΡΙΠΟΥ ΕΝΩ Η ΠΕΙ ΕΒΡΑΧΥΝΘΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΜΑΔΑΣ Α ΚΑΙ Γ ΚΑΙ ΟΛΙΓΩΤΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΑΣ ΟΜΑΔΑΣ Β ΚΑΙ Δ. Η ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΣΥΧΝΟΤΗΣ ΕΙΣ ΟΥΔΕΜΙΑΝ ΟΜΑΔΑ ΕΠΕΒΡΑΔΥΝΘΗ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΣ. ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΥΡΗΜΑΤΑ ΑΠΕΔΟΘΗΣΑΝ ΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΝ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΤΡΕΙΣ ΟΜΑΔΑΣ. Η ΔΙΑΦΟΡΟΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΦΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΣΥΣΤΟΛΗΣ ΕΙΣ ΕΚΑΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΥΖΗΤΕΙΤΑΙ. ΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΑΙ ΤΟΥΤΩΝ ΚΑΤΟΠΙΝ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΔΑΚΤΥΛΙΤΙΔΟΣ ΕΘΕΩΡΗΘΗΣΑΝ ΩΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΥΝΟΙΚΗΣ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΑΥΤΗΣΕΠΙ ΤΟΥ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ.

THE SYSTOLIC TIME INTERVALS (STI) WERE USED FOR THE EVALUATION OF THE CARDIAC FUNCTION OF THREE GROUPS OF PATIENTS WITH HIGH CARDIAC OUTPUT STATES. THESE COMPRISED 30 INDIVIDUALS IN CHRONIC RENAL FAILURE UNDERGOING CHRONIC HEMODIALYSIS (GROUP B), 15 PATIENTS WITH SEVERE ANEMIA (GROUP C) AND 17 WITH HIGH FEVER (GROUP D). TWENTY - FIVE INDIVIDUALS WITH APPARENTLY NORMAL CARDIAC FUNCTION SERVED AS CONTROLS (GROUP A). THE FOLLOWING FINDINGS ARE REPORTED: IN GROUPB, THE TOTAL ELECTROMECHANICAL SYSTOLE (QS2I), THE PRE - EJECTION PERIOD (PEPI) AND THE PEP/LVET RATIO INCREASED (P<0.001). IN GROUP C AN INCREASE OF THECARDIAC FREQUENCY (P<0.01) AND PROLONGATION OF THE QS2I (P<0.05) WAS FOUND. IN GROUP D AN INCREASE OF THE CARDIAC FREQUENCY (P<0.001), SHORTENING OF THE LVETI (P<0.001) AND AN INCREASE OF THE PEP/LVET RATIO (P<0.001) WAS FOUND. THE ABOVE FINDINGS ARE ATTRIBUTED TO THE EXISTENCE OF A DEGREE OF MYOCARDIAL DECOMPENSATION IN GROUPS B, C AND D. THE REASONS FOR THE OCCURENCE OF THIS DECOMPENSATION ARE DISCUSSED. AFTER THE INTRAVENOUS ADMINISTRATION OF 0.75 MG DIGOXINE THE QS2I DECREASED IN ALL 4 GROUPS IN THE SAME DEGREE, WHILE THERE WAS AGREATER SHORTENING OF THE LVETI IN GROUPS A AND C THAN IN GROUPS B AND D. THE PEPI DIMINISHED MORE IN GROUPS B AND D THAN IN A AND C. THE CARDIAC FREQUENCY DID NOT CHANGE SIGNIFICANTLY IN ANY GROUP. THE CHANGES OBSERVED AFTER DIGITALIS ADMINISTRATION ARE ASCRIBED TO THE POSITIVE INOTROPIC EFFECT OF THE DRUG. IT IS STRESSED THAT DIGITALIS HAS NO EFFECT ON HEART RATE AND SHOULD ONLY BE USED TO TREAT CLINICALLY (ABSTRACT TRUNCATED)