Beyond energy security towards energy strategy: the identification of energy-related security dilemmas

Abstract

This doctoral thesis introduces a novel, groundbreaking conceptual and analytical theoretical framework that identifies and establishes, for the first time, the theoretical link between energy and international relations. Advancing beyond traditional approaches centered on energy security, the thesis analyses energy as a direct and independent factor that can generate shifts in the balance of power in the international system. Specifically, it explores how control over energy flows, or even the mere prospect of future control, can generate power for a state in the international system and trigger shifts in a country’s power levels, generating conditions for security dilemmas. Spawning from the new theoretical framework, two original theoretical tools are introduced. The first is the Energy Matrix analytical system, that categorizes state actors as Prospective Net Energy Importers, Exporters, or Transporters, and uses a system of indexes to quantify energy-related political power across different energy forms and time frames. The second tool, the Strategic Framework of Energy Projects, defines when and how energy projects carry strategic weight for the country’s involved in them by evaluating their capacity to maximize a state’s total levels of power, generate changes in the balance of power and contribute to the state’s self-help efforts. The thesis applies these tools in two distinct groups of international actors and produces a multitude of results regarding the balance of power among them. The first group includes major actors of the international system, namely USA, EU, Russia and China, while the second group includes state actors form the Eastern Mediterranean, namely Egypt, Israel, Cyprus, Turkey and Greece. Utilizing neorealism theories and securitization studies and combining insights from energy security and other energy-related concepts, the study constructs a new paradigm; Energy Strategy as a distinct field of study that refers to the direct links between a state’s control over energy resources and it’s overall levels of power in the international system.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εισάγει ένα καινοτόμο και πρωτοποριακό εννοιολογικό και αναλυτικό θεωρητικό πλαίσιο, το οποίο προσδιορίζει και εδραιώνει, για πρώτη φορά, τη θεωρητική σύνδεση μεταξύ ενέργειας και διεθνών σχέσεων. Προχωρώντας πέρα από τις παραδοσιακές προσεγγίσεις που επικεντρώνονται στην ενεργειακή ασφάλεια, η διατριβή αναλύει την ενέργεια ως ένα αυτόνομο παράγοντα ισχύος, ικανό να προκαλέσει μεταβολές στην ισορροπία ισχύος εντός του διεθνούς συστήματος. Ειδικότερα, διερευνά το πώς ο έλεγχος επί των ενεργειακών ροών, ή ακόμη και η απλή προοπτική μελλοντικού ελέγχου τους, μπορεί να δημιουργήσει ισχύ για ένα κράτος στο διεθνές σύστημα και να προκαλέσει μεταβολές στα επίπεδα ισχύος του, δημιουργώντας συνθήκες για την εμφάνιση διλημμάτων ασφαλείας.Από το νέο θεωρητικό πλαίσιο που θεμελιώνεται, παράγονται δύο πρωτότυπα θεωρητικά εργαλεία. Το πρώτο είναι το αναλυτικό σύστημα Energy Matrix, το οποίο κατηγοριοποιεί τους κρατικούς δρώντες ως Εν Δυνάμει Καθαρούς Εισαγωγείς, Εξαγωγείς ή Μεταφορείς Ενέργειας, και χρησιμοποιεί ένα σύστημα δεικτών για την ποσοτικοποίηση της πολιτικής ισχύος που σχετίζεται με την ενέργεια, ανάλογα με το είδος των ενεργειακών πόρων, ενεργειακών ροών και συνθηκών αγοράς την εκάστοτε χρονική περίοδο. Το δεύτερο εργαλείο, το Στρατηγικό Πλαίσιο Ενεργειακών Έργων (Strategic Framework of Energy Projects), καθορίζει πότε και πώς τα ενεργειακά έργα αποκτούν στρατηγική βαρύτητα για τα εμπλεκόμενα κράτη, αξιολογώντας την ικανότητά τους να μεγιστοποιούν τα συνολικά επίπεδα ισχύος ενός κράτους, να προκαλούν μεταβολές στην ισορροπία δυνάμεων και να συμβάλλουν στις στρατηγικές αυτοβοήθειας ενός κράτους. Η διατριβή εφαρμόζει αυτά τα εργαλεία σε δύο διακριτές ομάδες διεθνών δρώντων και παράγει πλήθος αποτελεσμάτων ως προς την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ τους. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τους κύριους παγκόσμιους δρώντες, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη Ρωσία και την Κίνα, ενώ η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει κρατικούς δρώντες από την Ανατολική Μεσόγειο, συγκεκριμένα την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο, την Τουρκία και την Ελλάδα. Αξιοποιώντας θεωρίες περί νεορεαλισμού, ασφαλειοποίησης και στρατηγικής και συνδυάζοντας στοιχεία από τη θεωρία περί ενεργειακής ασφάλειας και συναφών ειδικών ενεργειακών ζητημάτων, η παρούσα μελέτη δομεί ένα νέο πρότυπο που αναδεικνύει την έννοια της Ενεργειακής Στρατηγικής ως ένα διακριτό πεδίο μελέτης, το οποίο αναφέρεται στους άμεσους δεσμούς μεταξύ του ελέγχου ενός κράτους επί των ενεργειακών πόρων και των συνολικών επιπέδων ισχύος του στο διεθνές σύστημα.