Αγγίζοντας το ορατό: η απτή υλικότητα της αναλογικής φωτογραφίας

Abstract

Through Maurice Merleau-Ponty's phenomenology, combined with Roland Barthes' thought on photography, the re-appropriation of analog photography as a tangible and multi-sensory process is attempted, focusing -at the same time- on the fact that in the darkroom visual experiences incorporate tactile possibilities. In this context, and given that the concepts of corporeality, tactility and materiality are often overlooked or neglected by the Western philosophical tradition, a hybrid photographic practice was developed in which tactile and kinesthetic perceptions together with optics, are dimensions of human experience that reveal the world as the background of every creative expression.

Μέσα από τη φαινομενολογία του Maurice Merleau-Ponty, όπως αυτή συνηχεί με τη σκέψη του Roland Barthes για τη φωτογραφία, επιχειρείται η επανοικειοποίηση της αναλογικής φωτογραφίας ως απτής και πολυαισθητηριακής διαδικασίας, εστιάζοντας -παράλληλα- στο γεγονός πως στον σκοτεινό θάλαμο οι οπτικές εμπειρίες ενσωματώνουν απτικές δυνατότητες. Στο πλαίσιο αυτό, και δεδομένου πως οι έννοιες της σωματικότητας, της απτικότητας και της υλικότητας -ως καίριες πτυχές- συχνά παραβλέπονται ή παραμελούνται από τη δυτική παράδοση και τις κυρίαρχες φιλοσοφικές θεωρήσεις, αναπτύχθηκε μια υβριδική φωτογραφική πρακτική κατά την οποία οι απτικές και κιναισθητικές αντιλήψεις από κοινού με τις οπτικές, αποτελούν διαστάσεις της ανθρώπινης εμπειρίας που αποκαλύπτουν τον κόσμο ως το υπόβαθρο κάθε δημιουργικής έκφρασης.