Speech, speech modes and power relations in ancient epic: Iliad, Odyssey, Argonautica, Aeneid, Metamorphoses

Abstract

This thesis focuses on the comparative analysis of the epic tradition on the basis of two prominent aspects: the speech modes used in interactions between speakers and the depiction of power relations between the speakers in them. The dynamic nature of power relations reveals the different roles that a same character can acquire in different exchange of speeches, which further defines the features of the characters’ speeches and the selection of particular speech modes, but also reveals an unexpected nexus of associations between identical speech exchange situations across epics. My focus is on interactions of assemblies and family scenes in the divine and the mortal sphere in the Homeric epics, the Iliad and the Odyssey, the Argonautica of Apollonius, the Aeneid and the Metamorphoses, which I discuss selectively in order to bring out patterns that relate to the before mentioned aspects. The close analogies and the discrepancies that arise show the extent to which the epic tradition has preserved similar patterns in the treatment of speech and speech modes with reference to the establishment of power relations in these particular speech exchange situations.

Αυτή η διατριβή εστιάζει στη συγκριτική ανάλυση της επικής παράδοσης βάσει δύο σημαντικών μεθόδων: τον τρόπο με τον οποίο οι συνομιλητές αποτυπώνουν τον λόγο τους στις συνομιλίες τους (π.χ. ευθύς λόγος, πλάγιος λόγος) και την αποτύπωση των σχέσεων εξουσίας μεταξύ των συνομιλητών στους διαλόγους αυτούς. Η δυναμική φύση των σχέσεων εξουσίας φανερώνει τους διαφορετικούς ρόλους που ένας ίδιος χαρακτήρας μπορεί να υιοθετήσει σε διαφορετικές επικοινωνιακές περιστάσεις, γεγονός που καθορίζει τα χαρακτηριστικά του λόγου του εν λόγω κάθε φορά χαρακτήρα και την επιλογή ενός συγκεκριμένου τρόπου έκφρασης. Ακόμη φανερώνει ένα μη αναμενόμενο πλέγμα συνδέσεων ανάμεσα σε ίδιες επικοινωνιακές περιστάσεις στο έπος. Συγκεκριμένα, η εστίαση έγκειται στις συνελεύσεις και στις οικογενειακές σκηνές τόσο σε θεϊκό επίπεδο όσο και σε επίπεδο θνητών στα Ομηρικά έπη, την Ιλιάδα και την Οδύσσεια, τα Αργοναυτικά του Απολλώνιου Ρόδιου, την Αινειάδα και τις Μεταμορφώσεις, σκηνές εκ των οποίων αναλύονται επιλεκτικά με σκοπό να αναδειχθούν μοτίβα που σχετίζονται με τις πτυχές που αναφέρθηκαν παραπάνω, δηλαδή τον λόγο και την εξουσία. Οι στενές αναλογίες και οι διαφορές πρόκειται να αναδείξουν τον βαθμό στον οποίο η επική παράδοση έχει διατηρήσει όμοια μοτίβα στην επιλογή και χρήση του λόγου, έχοντας ως απώτερο στόχο την αποτύπωση των σχέσεων εξουσίας στις επικοινωνιακές περιστάσεις που προαναφέρθηκαν.