Η θέση των βιοδεικτών στην αναγνώριση της παρουσίας και έκβασης της σήψης, σε ασθενείς με υποψία λοίμωξης στο τμήμα επειγόντων περιστατικών

Abstract

Background: The validation of new biomarkers for the diagnosis and risk stratification of patients with sepsis at an early point is essential for successful treatment. Recent publications prompted us to investigate of heparin binding protein (HBP) for the emergency department (ED) admissions. Materials & Methods: In this multicenter, cross-sectional study, HBP and procalcitonin (PCT) were measured within the first hour upon admission to the ED in plasma samples of 371 patients with signs of infection. Patients were classified into non-sepsis and sepsis by the Sepsis-3 definitions and were followed up for outcome. Results: HBP was significantly higher in patients with sepsis and was positively correlated to PCT and C-reactive protein, absolute neutrophil and monocyte counts, creatinine, bilirubin and lactate. Sensitivity, specificity, positive predictive value, and negative predictive value of HBP more than 19.8 ng/ml for the diagnosis of sepsis was 66.3%, 44.9%, 49.3%, and 62.2% respectively; and for prediction of early death was 100%, 41.0%, 4.5%, and 100% respectively. Single HBP and PCT could not predict 28-day mortality; this was performed with sensitivity, specificity, positive predictive value, and negative predictive value 44.8%, 81.8%, 17.3%, and 94.6% when used in combination. Conclusion: Admission HBP can be used as a tool for the early diagnosis of sepsis and for the risk of early death in the ED.

Πλαίσιο: Η εγκυρότητα των νέων βιοδεικτών για τη διάγνωση και τη διαβάθμιση του ρίσκου των ασθενών με σήψη σε πρώιμο στάδιο είναι ουσιώδης για την επιτυχή θεραπεία. Πρόσφατες δημοσιεύσεις μας ώθησαν να διερευνήσουμε την πρωτεΐνη που δεσμεύει την ηπαρίνη για τις εισαγωγές στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ). Υλικά & Μέθοδοι: Σε αυτή την πολυκεντρική, διατμηματική μελέτη, η HBP και η προκαλσιτονίνη (PCT) μετρήθηκαν την πρώτη ώρα μετά την εισαγωγή στο ΤΕΠ, σε δείγματα πλάσματος 371 ασθενών με σημεία λοίμωξης. Οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν σε αυτούς χωρίς σήψη και σε αυτούς με σήψη από τους ορισμούς κατά Σήψη – 3 και παρακολουθήθηκαν για την έκβαση.Αποτελέσματα: Η HBP ήταν σημαντικά υψηλότερη σε ασθενείς με σήψη και ήταν θετικά συσχετιζόμενη με την προκαλσιτονίνη PCT και την C-αντιδρώσα πρωτεΐνη, τις απόλυτες μετρήσεις των ουδετερόφιλων και των μονοκυττάρων, την κρεατινίνη, τη χολερυθρίνη και το γαλακτικό οξύ. Η ευαισθησία, η ειδικότητα, η θετική προγνωστική αξία και η αρνητική προγνωστική αξία της HBP περισσότερο από 19.8 ng/ml για τη διάγνωση της σήψης ήταν σε ποσοστά 66.3%, 44.9%, 49.3%, και 62.2% αντίστοιχα και για την πρόγνωση του πρόωρου θανάτου ήταν σε ποσοστά 100%, 41.0%, 4.5% και 100% αντίστοιχα. Από μόνη της η HBP και η PCT δε μπορούσε να προγνώσει θνητότητα στις 28 ημέρες, αυτό έγινε με ευαισθησία, ειδικότητα, θετική προγνωστική αξία και αρνητική προγνωστική αξία σε ποσοστά 44.8%, 81.8%, 17.3% και 94.6% όταν χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό.Συμπέρασμα: Η εισαγωγή της HBP μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την έγκαιρη διάγνωση της σήψης και για το ρίσκο πρόωρου θανάτου στο ΤΕΠ.