Συγκριτικό δίκαιο και γλώσσα

Abstract

Comparative law is intertwined with language as legal texts of different legal cultures are created in different languages. Law, language and communication are closely linked and hence should not be examined in isolation. Language is the means for the expression and application of legal texts, their dissemination and development. Both law and language are cultural phenomena closely interwoven with the cultural and historical context. The interdisciplinary approach to the subject of comparative law is essential for the progress of research. Even if there is translation, the question arises at to whether the legal mentality of a legal order can be properly translated and interpreted into a language other than the original language. The multiculturalism of societies, legal pluralism and digitalization highlight the need to transfer the legal substance of legal texts between different legal cultures. The interdisciplinary approach to comparative law is linked to the interdisciplinary approach to legal translation so that it can be said that comparative law itseld is a trans-lation of law.Digitalization is a phenomenon with significant implications for law and legal language. Legal communication provides space for alternatives by creating a third space, where boundaries between legal systems are intertwined with the legal language of the country.Legal languages and legal systems are the result of the historical evolution that occurs with the constant conciliation between other legal languages and other legal systems. The study of legal languages is related to the study of legal transplants. The mentality of legal language expresses the mentality of legal culture. Comparative law becomes the guardian of the legal essence of each different legal culture in the different language in which it is expressed.

Το συγκριτικό δίκαιο συνδέεται με τη γλώσσα καθώς τα νομικά κείμενα διαφορετικών νομικών πολιτισμών δημιουργούνται σε διαφορετικές γλώσσες. Το δίκαιο, η γλώσσα και η επικοινωνία είναι στενά συνυφασμένα και για το λόγο αυτό δεν μπορούν να εξεταστούν μεμονωμένα. Η γλώσσα είναι το μέσο για την έκφραση και εφαρμογή των νομικών κειμένων, τη διάδοση και την εξέλιξή τους. Τόσο το δίκαιο όσο και η γλώσσα είναι πολιτιστικά φαινόμενα στενά συνδεδεμένα με το πολιτισμικό και ιστορικό συγκείμενο. Η διεπιστημονική προσέγγιση του αντικειμένου του συγκριτικού δικαίου είναι απαραίτητη για την πρόοδο της έρευνας.Ακόμα και αν υπάρχει μετάφραση, προκύπτει το ζήτημα εάν η νοοτροπία του δικαίου μίας έννομης τάξης μπορεί να μεταφραστεί και να ερμηνευθεί κατάλληλα σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα εκτός της πρωτότυπης γλώσσας. Η πολυπολιτισμικότητα των κοινωνιών, ο νομικός πλουραλισμός και η ψηφιοποίηση αναδεικνύουν την ανάγκη για μεταφορά της νομικής ουσίας των νομικών κειμένων μεταξύ των διαφορετικών νομικών πολιτισμών. Η διεπιστημονική προσέγγιση του συγκριτικού δικαίου συνδέεται με τη διεπιστημονική προσέγγιση της νομικής μετάφρασης έτσι ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι το ίδιο το συγκριτικό δίκαιο συνιστά μετά-φραση των δικαίων.Η ψηφιοποίηση είναι ένα φαινόμενο με σημαντικές επιπτώσεις στο δίκαιο και τη νομική γλώσσα. Η νομική επικοινωνία παρέχει χώρο για εναλλακτικές λύσεις δημιουργώντας ένα τρίτο χώρο, όπου τα όρια μεταξύ των διαφορετικών νομικών συστημάτων είναι συνυφασμένα με τη νομική γλώσσα μίας χώρας.Οι νομικές γλώσσες και τα νομικά συστήματα είναι αποτέλεσμα της ιστορικής εξέλιξης που συμβαίνει με τη διαρκή συνδιαλλαγή ανάμεσα σε άλλες νομικές γλώσσες και άλλα νομικά συστήματα. Η μελέτη των νομικών γλωσσών σχετίζεται με τη μελέτη των νομικών μεταφυτεύσεων. Η νοοτροπία της νομικής γλώσσας εκφράζει τη νοοτροπία του νομικού πολιτισμού. Το συγκριτικό δίκαιο αναδεικνύεται θεματοφύλακας της νομικής ουσίας κάθε διαφορετικού νομικού πολιτισμού στη διαφορετική γλώσσα που αυτός εκφράζεται.