Curricula and cultural diversity: a culturally responsive mathematics curriculum for primary school Roma students

Abstract

I have been a teacher for fourteen years, the past eleven in a school with Roma students. My experience teaching Roma students has been characterized by patterns common to Roma school experiences throughout Greece: comparatively high school dropout rates; limited student participation and engagement in the educational process; and inadequacies of the existing mathematics curriculum for meeting the needs of Roma students. I identified mathematics for my research focus because I understood it in the common sense perspective as a global language that would help students to face real-world problems. However the school mathematics curriculum is limited to its technical aspects, minimizing the pursuit of meaning and real-world connections. I began to reexamine the mathematics curriculum in order to provide Roma students with an understanding of mathematics as a living and growing field. My research quickly discovered that this kind of reconceptualization of the mathematics curriculum cannot be accomplished through conventional humanistic research or qualitative research methodologies. The research I then pursued, and which is reported in this dissertation, is grounded in post-qualitative inquiry. The goals of post-qualitative research are not directed at representing something that exists in the real world, but instead to reorient thought toward experimentation, and toward the creation of new forms of thought and life. Rhizomatic analysis offered the opportunity to co-create an emerging, alternative, mathematics rhizocurrere together with Roma students. Similar to qualitative approaches, the rhizocurrere is based on real-life experiences; the difference is in the outcomes, which are not an ideal curriculum, or set of concrete pedagogical recommendations, but instead a prototype story of new relationships with teaching, learning, and research that can be shared by other teachers and students co-creating their own rhizocurrere in their own unique settings. Rhizomatic analysis entailed the mapping of relations and differences as they emerged, during performance-in-motion. This mapping generated potential pathways and directions, plateaus or planes of immanence among theories, mathematical ideas, moments of interaction, pieces of qualitative data, etc., pathways or directions of connection or difference that could be followed and extended as potentialities. Through this mapping process emerged a vibrant, evolving and dynamically adapted mathematics rhizocurrere that has such a dynamic for Roma students that, on the one hand, helps them to acquire substantial and comprehensive mathematical knowledge related to real life, and on the other hand, becomes a vehicle both for emancipation and for changes in their daily life. Re-examination of the students' reality and the breaking down of existing stereotypes created potential plateaus with the ultimate goal of restoring social justice. During the research process, there was a reduction in school dropout rates, an increase in student participation in mathematics activities, a spontaneous implementation of interventions that contribute to the improvement of everyday situations that make life difficult for Roma students, and extension of the school curriculum to include interaction with the outside community within mathematics lessons. Research created the opportunity to reconsider relationships and interactions constituting students' experiences in relation to socialization processes within the Roma community, and to a softening of power relations between school and Roma culture. Finally, the rhizocurrere cultivated a spirit of searching for mathematics involved in the simple events of everyday life, so that Roma students demonstrated evidence of acquiring an active mathematical identity, of learning to think mathematically, and of respect for people with whom they interacted, as they tried to change their daily lives for the better.

Εργαζόμαι ως δάσκαλος για δεκατέσσερα χρόνια, τα τελευταία έντεκα εκ των οποίων σε ένα σχολείο με μαθητές Ρομά. Η εμπειρία μου στη διδασκαλία μαθητών Ρομά χαρακτηρίστηκε από κοινά πρότυπα για τις σχολικές εμπειρίες των Ρομά σε όλη την Ελλάδα: συγκριτικά ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου, περιορισμένη συμμετοχή και εμπλοκή των μαθητών στην εκπαιδευτική διαδικασία και ανεπάρκειες του υπάρχοντος προγράμματος σπουδών των μαθηματικών για την κάλυψη των αναγκών των μαθητών Ρομά. Προσδιόρισα τα μαθηματικά για την έρευνά μου επειδή τα κατανοούσα με την κοινή λογική ως μια παγκόσμια γλώσσα που θα βοηθούσε τους μαθητές να αντιμετωπίσουν προβλήματα του πραγματικού κόσμου. Ωστόσο, το σχολικό πρόγραμμα των μαθηματικών περιορίζεται σε τεχνικές του πτυχές, ελαχιστοποιώντας την αναζήτηση νοήματος και τις συνδέσεις με τον πραγματικό κόσμο. Άρχισα να επανεξετάζω το πρόγραμμα σπουδών των μαθηματικών προκειμένου να διευκολύνω τους μαθητές Ρομά να κατανοήσουν τα μαθηματικά ως ένα ζωντανό και αναπτυσσόμενο πεδίο. Η έρευνά μου ανακάλυψε γρήγορα ότι αυτού του είδους η επανεννοιολόγηση του προγράμματος σπουδών των μαθηματικών δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω συμβατικής ανθρωπιστικής έρευνας ή ποιοτικών ερευνητικών μεθοδολογιών. Η έρευνα που ακολούθησα στη συνέχεια, και η οποία αναφέρεται στην παρούσα διατριβή, βασίζεται σε μετα-ποιοτική έρευνα. Οι στόχοι της μετα-ποιοτικής έρευνας δεν στοχεύουν στην αναπαράσταση κάτι που υπάρχει στον πραγματικό κόσμο, αλλά στον επαναπροσανατολισμό της σκέψης προς τον πειραματισμό και τη δημιουργία νέων μορφών σκέψης και ζωής. Η ριζωματική ανάλυση πρόσφερε την ευκαιρία να συνδημιουργηθεί ένας αναδυόμενος, εναλλακτικός, μαθηματικός ριζο-προγράμματος μαζί με μαθητές Ρομά. Παρόμοια με τις ποιοτικές προσεγγίσεις, το rhizocurrere βασίζεται σε εμπειρίες από την πραγματική ζωή. Η διαφορά είναι στα αποτελέσματα, τα οποία δεν αποτελούν ένα ιδανικό πρόγραμμα σπουδών ή ένα σύνολο συγκεκριμένων παιδαγωγικών συστάσεων, αλλά αντίθετα μια πρωτότυπη ιστορία νέων σχέσεων με τη διδασκαλία, τη μάθηση και την έρευνα που μπορούν να μοιραστούν άλλοι δάσκαλοι και μαθητές που συνδημιουργούν το δική τους rhizocurrere σύμφωνα με τις δικές τους μοναδικές ρυθμίσεις. Η ριζωματική ανάλυση συνεπαγόταν τη χαρτογράφηση των σχέσεων και των διαφορών όπως προέκυψαν, κατά τη διάρκεια της παράστασης σε κίνηση. Αυτή η χαρτογράφηση δημιούργησε πιθανές διαδρομές και κατευθύνσεις, οροπέδια ή επίπεδα εμμονής μεταξύ θεωριών, μαθηματικών ιδεών, στιγμές αλληλεπίδρασης, κομμάτια ποιοτικών δεδομένων κ.λπ., μονοπάτια ή κατευθύνσεις σύνδεσης ή διαφοράς που θα μπορούσαν να ακολουθηθούν και να επεκταθούν ως δυνατότητες. Μέσα από αυτή τη διαδικασία χαρτογράφησης προέκυψε ένα ζωντανό, εξελισσόμενο και δυναμικά προσαρμοσμένο μαθηματικό ρίζωμα που έχει τέτοια δυναμική για τους μαθητές Ρομά που, αφενός, τους βοηθά να αποκτήσουν ουσιαστική και ολοκληρωμένη μαθηματική γνώση που σχετίζεται με την πραγματική ζωή και, αφετέρου, γίνεται όχημα τόσο για χειραφέτηση όσο και για αλλαγές στην καθημερινότητά τους. Η επανεξέταση της πραγματικότητας των μαθητών και η κατάρριψη των υφιστάμενων στερεοτύπων δημιούργησαν πιθανά οροπέδια με απώτερο στόχο την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Κατά τη διάρκεια της ερευνητικής διαδικασίας, σημειώθηκε μείωση στα ποσοστά εγκατάλειψης του σχολείου, αύξηση της συμμετοχής των μαθητών σε μαθηματικές δραστηριότητες, αυθόρμητη εφαρμογή παρεμβάσεων που συμβάλλουν στη βελτίωση των καθημερινών καταστάσεων που δυσκολεύουν τη ζωή των μαθητών Ρομά και επέκταση του σχολικού προγράμματος ώστε να συμπεριλάβει την αλληλεπίδραση με την εξωτερική κοινότητα στα μαθήματα των μαθηματικών. Η έρευνα δημιούργησε την ευκαιρία να επανεξεταστούν οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις που συνιστούν τις εμπειρίες των μαθητών σε σχέση με τις διαδικασίες κοινωνικοποίησης εντός της κοινότητας των Ρομά και την άμβλυνση των σχέσεων εξουσίας μεταξύ του σχολείου και της κουλτούρας των Ρομά. Τέλος, το rhizocurrere καλλιέργησε ένα πνεύμα αναζήτησης των μαθηματικών που εμπλέκονται στα απλά γεγονότα της καθημερινής ζωής, έτσι ώστε οι μαθητές Ρομά να αποδεικνύουν την απόκτηση μιας ενεργού μαθηματικής ταυτότητας, την εκμάθηση μαθηματικής σκέψης και τον σεβασμό για τους ανθρώπους με τους οποίους αλληλεπιδρούν, όπως προσπάθησαν να αλλάξουν την καθημερινότητά τους προς το καλύτερο.

J'ai été enseignante pendant quatorze ans, les onze dernières années dans une école avec des élèves roms. Mon expérience d'enseignement aux élèves roms a été caractérisée par des schémas communs aux expériences scolaires roms dans toute la Grèce : des taux d'abandon scolaire relativement élevés ; la participation et l'engagement limités des étudiants dans le processus éducatif; et les insuffisances du programme de mathématiques existant pour répondre aux besoins des élèves roms. J'ai identifié les mathématiques comme thème de recherche parce que je les comprenais dans la perspective du bon sens comme un langage global qui aiderait les élèves à faire face à des problèmes du monde réel. Cependant, le programme scolaire de mathématiques se limite à ses aspects techniques, minimisant la recherche de sens et les connexions avec le monde réel. J'ai commencé à réexaminer le programme de mathématiques afin de fournir aux étudiants roms une compréhension des mathématiques en tant que domaine vivant et en pleine croissance. Mes recherches ont rapidement révélé que ce type de reconceptualisation du programme de mathématiques ne peut être accompli par la recherche humaniste conventionnelle ou les méthodologies de recherche qualitative. La recherche que j'ai ensuite poursuivie, et qui est rapportée dans cette thèse, est fondée sur l'enquête post-qualitative. Les objectifs de la recherche post-qualitative ne visent pas à représenter quelque chose qui existe dans le monde réel, mais plutôt à réorienter la pensée vers l'expérimentation et vers la création de nouvelles formes de pensée et de vie. L'analyse rhizomatique a offert l'opportunité de co-créer un rhizocurrere émergent et alternatif en mathématiques avec des étudiants roms. Semblable aux approches qualitatives, le rhizocurrere est basé sur des expériences réelles ; la différence réside dans les résultats, qui ne sont pas un programme idéal ou un ensemble de recommandations pédagogiques concrètes, mais plutôt une histoire prototype de nouvelles relations avec l'enseignement, l'apprentissage et la recherche qui peuvent être partagées par d'autres enseignants et étudiants co-créant leur propre rhizocurrere dans leurs propres paramètres uniques. L'analyse rhizomatique impliquait la cartographie des relations et des différences au fur et à mesure qu'elles émergeaient, lors de la performance en mouvement. Cette cartographie a généré des voies et des directions potentielles, des plateaux ou des plans d'immanence entre des théories, des idées mathématiques, des moments d'interaction, des éléments de données qualitatives, etc., des voies ou des directions de connexion ou de différence qui pourraient être suivies et étendues en tant que potentialités. Grâce à ce processus de cartographie a émergé un rhizocurrere mathématique dynamique, évolutif et adapté dynamiquement qui a une telle dynamique pour les étudiants roms qui, d'une part, les aide à acquérir des connaissances mathématiques substantielles et complètes liées à la vie réelle, et d'autre part, devient un vecteur à la fois d'émancipation et de changement dans leur quotidien. Le réexamen de la réalité des étudiants et la rupture des stéréotypes existants ont créé des plateaux potentiels dans le but ultime de rétablir la justice sociale. Au cours du processus de recherche, il y a eu une réduction des taux d'abandon scolaire, une augmentation de la participation des élèves aux activités mathématiques, une mise en œuvre spontanée d'interventions qui contribuent à l'amélioration des situations quotidiennes qui rendent la vie difficile aux élèves roms et l'extension du programme scolaire inclure l'interaction avec la communauté extérieure dans les cours de mathématiques. La recherche a créé l'opportunité de reconsidérer les relations et les interactions qui constituent les expériences des élèves par rapport aux processus de socialisation au sein de la communauté rom et à un adoucissement des relations de pouvoir entre l'école et la culture rom. Enfin, les rhizocurrere ont cultivé un esprit de recherche des mathématiques impliquées dans les événements simples de la vie quotidienne, de sorte que les élèves roms ont démontré qu'ils acquéraient une identité mathématique active, qu'ils apprenaient à penser mathématiquement et qu'ils respectaient les personnes avec lesquelles ils interagissaient, comme ils ont essayé de changer leur vie quotidienne pour le mieux.