Architectural informality: reclamation of urban space and the architecture of weird fiction

Abstract

The objective of this research is to document and analyze the urban life-cycle of what architectural historian Sigfried Giedion has classified as ‘irrational and organic urbanism,’ with the colonial American town of Marblehead as prototype.Contemporary urban theories, which study the city as a complex matrix of political and economic structures, maintain truth as their highest virtue because they work on the basis of data alone. But, in so doing, they disregard an essential fact of human nature – that we are not rational beings; that our creative expression is inextricably linked to the dynamics of the unconscious and always bears a mark of collective symbolism and fantasy. In order to understand the city, therefore, this research maintains that we must also study the imaginative life of the human mind – we must explore the architecture of spirituality and feeling.The study is substantially organized into two parts. The first (Part 3) is an examination of the town’s cultural narrative, which identifies and describes the formative historical processes of Marblehead’s most definitive weird urban and architectural expressions, with particular emphasis on the evolution of the Labyrinth. The second (Part 4) presents a critical formulation of the Weird Fiction Method (WFM), retroactively explores the extents to which Marblehead is an urban application of this method, compares the Marblehead weird fiction to the paranoid delirium of Manhattan, and condenses the urban and architectural designs of Lovecraft’s Marblehead (a.k.a. Kingsport) into a selection of guidelines for would-be WF-designers. The methodology is carried out as two simultaneous operations – the traditional case-study method for collecting historical data (including archival research, on-site documentation of physical artefacts, and interviews); and the hermeneutical operation, for which the weird-fiction method of H.P. Lovecraft (an artist, born and raised in the cultural context being examined) proves itself to be the most valid and effective conceptual tool for exploring what is real and what is imagined Marblehead’s historic design process.The inspiration for this methodological approach is sourced from Delirious New York (1978), written by Rem Koolhaas, for whom the candidate was formerly an apprentice. Delirious New York presents the architecture of machine-age Manhattan as the product of an urban fantasy that can only be rationally explored in the context of critical paranoia which surrounded the emergence of late-nineteenth and early-twentieth century building technologies and ultimately manifested the modern metropolis. Likewise, our research presents the architecture of pre-Revolutionary Marblehead as the product of a weird urban fiction which can onlybe rationally explored in the context of fear, excitement, wonder, mystery, and anticipation which characterized Old England’s seventeenth-century transplantation to the alien shores of a New World.

Πρόθεση της διατριβής είναι να τονίσει και να διερευνήσει πλευρές της αντίληψης του αστικού χώρου και της αρχιτεκτονικής που διαφεύγουν της συνειδητής λογικής θεώρησης, προσεγγίζοντας τις μέσω του φανταστικής αφήγησης – να τεκμηριώσει και να αναλύσει τον αστικό κύκλο ζωής των τάσεων εκείνων που ο ιστορικός της αρχιτεκτονικής Sigfried Giedion ταξινομεί με την περιγραφή ‘οργανική αστικότητα πέραν της λογικής’ – και να τεκμηριώσει και να αναλύσει τις τάσεις αυτές, επιλέγοντας ως πρότυπο αναφοράς την αποικιακή Αμερικανική πόλη του Marblehead. Οι σύγχρονες θεωρίες για την αστικότητα, μελετώντας την πόλη ως σύμπλοκη μήτρα πολιτικών και οικονομικών δομών, διατηρούν την πραγματιστική εκδοχή ως ύψιστη αρετή των προσεγγίσεων τους, καθώς βασίζονται στα προφανή δεδομένα κυρίως. Αλλά, καθώς σε αυτά επιμένουν, παραγνωρίζουν ένα ουσιώδες γεγονός της ανθρώπινης φύσης – ότι δεν είμαστε λογικά όντα μόνο, ότι η δημιουργική μας έκφραση αξεδιάλυτα συνδέεται με τη δυναμική του ασυνείδητου και πως κουβαλά πάντοτε το σημάδι του συλλογικού συμβολισμού και της φαντασίας. Γι’ αυτό, ισχυρίζεται αυτή η έρευνα, προκειμένου να κατανοήσουμε την πόλη πρέπει επίσης να μελετήσουμε τη φαντασιακή πλευρά της ανθρώπινης νόησης – να εξερευνήσουμε πρέπει την αρχιτεκτονική του πνευματικού και του συναισθήματος.Το πρώτο μέρος (μέρος 3 της διατριβής), αναφέρεται στην εξέταση της πολιτισμικής αφήγησης της πόλης, που αναγνωρίζει και περιγράφει τις περισσότερο καθοριστικές φαντασιακές εκφράσεις του αστικού χώρου και της αρχιτεκτονικής, κατά τις ιστορικές διεργασίες διαμόρφωσης του Marblehead, με ειδικότερη έμφαση στην ανάπτυξη του Λαβυρίνθου. Το δεύτερο μέρος (μέρος 4 της διατριβής), παρουσιάζει μια κριτική διατύπωση της Μεθόδου της Φανταστικής Αφήγησης (WFM), αναδρομικά διερευνά τον βαθμό κατά τον οποίο το Marblehead αποτελεί την αστική πραγμάτωση αυτής της μεθόδου, συγκρίνει τη φαντασιακή αφήγηση του Marblehead με το παρανοειδές delirium του Manhattan και συνοψίζει τα αστικά σχεδιάσματα του Lovecraftγια το Marblehead (επίσης γνωστού ως Kingsport), σε μια επιλογή από καθοδηγητικές κατευθύνσεις για επίδοξους σχεδιαστές Φανταστικής Αφήγησης.