Διερεύνηση του ρόλου της δερματοσκόπησης στη διαφορική διάγνωση της ψωρίασης και στην εκτίμηση του θεραπευτικού αποτελέσματος

Abstract

Accurate dermoscopic criteria of various erythematosquamous skin diseases exist, but the extent to which they improve diagnosis over the unaided-eye examination in the real clinical setting remains unclear. 1,221 patients with a clinical equivocal differential diagnosis of necessarily psoriasis and one or more of the morphologically similar inflammatory and/or cancerous erythematosquamous conditions were included in the study. Patients were randomized in two arms: 1) arm A (clinical examination only), 2) arm B (clinical and dermatoscopical examination). The two arms were compared in terms of accuracy, management decisions and diagnostic confidence. The statistical analysis demonstrated that sensitivity, specificity, diagnostic confidence and biopsy referrals for psoriasis were improved in the DM arm compared to the CL arm (Sensitivity: 81.33% vs 70.46%; Specificity: 89.51% vs 83.33%). We also investigated if dermoscopy could enhance the assessment of treatment response. In order to evaluate the dermatoscopic criteria that could predict the treatment response we recruited patients with severe psoriasis scheduled to receive a biologic agent. We found that hemorrhagic red dots represent an early predictor of clinical response, while the persistence or reappearance of dotted vessels might predict clinical persistence or recurrence, respectively. In challenging erythematosquamous lesions, dermoscopy provides a crucial input to clinical examination and, consequently, accurate diagnosis and proper patient management. Dermoscopy might be a useful – supplementary to the clinical evaluation – tool for the assessment of the treatment response in psoriatic patients under biologics.

Αρκετά κριτήρια για την διαφοροδιάγνωση των ερυθηματολεπιδωδών ασθενειών έχουν ανακοινωθεί, ωστόσο, η συμβολή τους σε συνθήκες πραγματικής κλινικής πράξης δεν έχουν έως τώρα μελετηθεί. 1,221 ασθενείς με ασαφή κλινική διαφορική διάγνωση μεταξύ ψωρίασης και μίας η περισσοτέρων από τις ομοιάζουσες φλεγμονώδεις ή/και νεοπλασματικές δερματοπάθειες τυχαιοποιήθηκαν σε δύο βραχίονες: 1) Βραχίονας A (κλινική εξέταση), 2) Βραχίονας B (κλινική εξέταση και δερματοσκόπηση). Συγκρίθηκαν η διαγνωστική ακρίβεια, η διαγνωστική βεβαιότητα των αξιολογητών, ο αριθμός των βιοψιών και η ταχύτητα έναρξης θεραπείας. Η ευαισθησία, η ειδικότητα, η διαγνωστική βεβαιότητα, η ταχύτητα έναρξης θεραπείας βελτιώθηκαν στο βραχίονα Β σε σύγκριση με τον βραχίονα Α (Ευαισθησία: 81.33% vs 70.46%; Ειδικότητα: 89.51% vs 83.33%). Επίσης διερευνήθηκαν πιθανά δερματοσκοπικά κριτήρια για την αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος, σε ασθενείς που πάσχουν από ψωρίαση και λαμβάνουν βιολογικό παράγοντα. Βρέθηκε ότι τα αιμορραγικά στικτά αγγεία αποτελούν ένα πρώιμο δείκτη της καλής κλινικής απόκρισης στη φαρμακευτική αγωγή, ενώ η επανεμφάνιση των στικτών μη αιμορραγικών αγγείων μπορεί να προβλέψει την κλινική υποτροπή αντίστοιχα. Σε περιπτώσεις δυσδιάγνωστων ερυθηματολεπιδωδών ασθενειών, η δερματοσκόπηση προσφέρει σημαντική βοήθεια στην ακριβή διάγνωση. Επίσης είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, συμπληρωματικό στην κλινική εξέταση για την αξιολόγηση της θεραπευτικής ανταπόκρισης των ασθενών που πάσχουν από ψωρίαση και λαμβάνουν βιολογικούς παράγοντες.