Greek foreign policy and international agreement negotiations: a realist approach of the Macedonian name dispute

Abstract

This PhD research seeks to analyze the perspective of the Greek foreign policy towards North Macedonia in withholding formal recognition of the latter under the name ‘Republic of Macedonia’ by addressing the realist theory that could explain state decision-making and negotiation process, as regards rights and obligations assumed by the parties with a view to reach a final agreement, at an international and not just bilateral level. In addition, further conclusions are reached concerning the Greek strategy in negotiating and forming international agreements on the name of North Macedonia, as well as, the implications of such conduct, taking also into account the legal dispute between the parties before the International Court of Justice (ICJ). In this context, this research – taking as a case study the Macedonian name dispute between Greece and North Macedonia – focuses on negotiations and consent related to international agreements involving respective state parties through an inter-disciplinary approach of international relations and international law in order to explain on a realist basis the role of multilateral organizations in the negotiation process and to address what caused Greece to obey or disagree respectfully with particular bilateral treaty-based obligations. Moreover, an attempt to explain compliance with international legal principles regarding the present case study is made along with an assessment of relevant third party intervention, as well as, the over time relevance of the assumptions of realism.

H έρευνα επιδιώκει να αναλύσει την προσέγγιση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σχετικά με την επίσημη αναγνώριση διεθνώς του ονόματος Μακεδονία αναφορικά με τις σχέσεις της με τη γείτονα χώρα, εξηγώντας τη διαδικασία λήψεως αποφάσεων σε διεθνές και όχι μόνο διμερές επίπεδο καθώς και των ευρύτερων διαπραγματεύσεων μεταξύ των κρατών με στόχο την επίτευξη τελικής διακρατικής συμφωνίας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων υπό το πρίσμα της ρεαλιστική σχολής. Επιπλέον, συνάγονται συμπεράσματα όσον αφορά την ελληνική στρατηγική διαπραγμάτευσης και διαμόρφωσης διεθνών συμφωνιών για το ονοματολογικό ζήτημα λαμβάνοντας υπόψη τη νομική διαφορά μεταξύ των δύο μερών ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ). Συνοπτικά, εστιάζοντας στην υπό μελέτη θεματική της ονοματολογικης διένεξης μεταξύ της Ελλάδος και της γείτονας χώρας, η έρευνα επικεντρώνεται σε ζητήματα και τακτικές διαπραγματεύσεων αναφορικά με τη συγκατάθεση κράτους σε διεθνείς συμφωνίες και θεσμικές πολιτικές στα πλαίσια διεπιστημονικής προσέγγισης των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου, προκειμένου να εξηγήσει σε ρεαλιστική βάση το ρόλο της θεσμικής διαδικασίας και των διεθνών οργανισμών ως προς τη διαπραγματευτική προσέγγιση της Ελλάδος στη διαχείριση της διαφωνίας βάσει γενικών αρχών δικαίου ως αποτέλεσμα πολυμερισμού εντός του διεθνούς περιβάλλοντος. Ιδίως, γίνεται προσπάθεια οριοθέτησης του πεδίου επιρροής και παρέμβασης των διεθνών θεσμών στη διαπραγματευτική διαδικασία και αξιολόγησης της συνάφειας των βασικών υποθέσεων του ρεαλιστικού μοντέλου των διεθνών σχέσεων με τη θεώρηση του διεθνούς δικαίου.