Μελέτη της επιδημιολογίας των υποτροπιαζουσών λοιμώξεων ουροποιογεννητικού σε ασθενείς ενδονοσοκομειακούς του Π.Γ.Ν Αττικόν καθώς επίσης και σε όσους προσέρχονται στο εξωτερικό ιατρείο

Abstract

Background/Aim: Bacterial urogenital infections caused by multi-drug resistant organisms (MDROs), are increasingly becoming a severe public health issue. The purpose of the present study was to examine the epidemiology of recurrent UTIs along with antimicrobial resistance patterns in a cohort of patients followed as outpatients at an Infectious Disease clinic of a tertiary care center in Greece. Material and Methods: One hundred, sequential patients suffering from recurrent UTIs and coming for clinical evaluation, follow-up and treatment were examined; microbiological urine culture results were analyzed. Patients were separated into Group A: patients with ≥3 urogenital infections during the last study year, and Group B: patients with ≤2 urogenital infections. Furthermore, antimicrobial resistance patterns and presence of MDROs in relation to the number of urogenital infections during a three years period was evaluated. Results: Group A had a mean of 4.3±1.7 urogenital infections during the last year of the study, while patients in Group B 1.9±0.3 infections over a three years period. An age cut-off of 30 years was critical for higher UTI rates. Escherichia Coli was the predominant isolated pathogen in 96.2% of the patients. Patients with diabetes mellitus had a 3 fold-higher risk for ≥3 UTIs. Resistance to colistin and imipenem was associated with a history of more than 2 episodes of UTIs but observed in a small number of patients with comorbidities. Conclusion: In this pilot study MDRO detection in patients suffering from recurrent UTIs emphasizes the need for continuous epidemiological surveillance in order to improve our understanding of the evolution of resistance in a common community infection as well as to implement successful prevention strategies.

Εισαγωγή / Σκοπός: Οι βακτηριακές υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις που προκαλούνται από ανθεκτικούς σε πολλαπλά φάρμακα οργανισμούς (MDROs) αποτελούν σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξεταστεί η επιδημιολογία των επαναλαμβανόμενων ουρολοιμώξεων και η αντιμικροβιακή αντοχή των απομονούμενων βακτηριακών παθογόνων σε ομάδα εξωτερικών ασθενών τριτοβάθμιου ελληνικού νοσοκομείου. Υλικά και Μέθοδοι: Εξετάστηκαν 100 ασθενείς που πάσχουν από υποτροπιάζουσες UTIs και έρχονταν για κλινική αξιολόγηση, παρακολούθηση και θεραπεία το διάστημα Φεβρουάριος 2015 – Σεπτέμβριος 2018. Έγινε ανάλυση επιδημιολογικών και μικροβιολογικών δεδομένων. Οι ασθενείς χωρίστηκαν στην Ομάδα Α: ασθενείς με ≥3 ουρογεννητικές λοιμώξεις κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους μελέτης και Ομάδα Β: ασθενείς με ≤2 ουρογεννητικές λοιμώξεις. Επιπλέον, αξιολογήθηκαν τα η αντιμικροβιακή αντοχή και η παρουσία των πολυανθεκτικών στελεχών σε σχέση με τον αριθμό των ουρογεννητικών λοιμώξεων κατά τη διάρκεια τριών ετών. Αποτελέσματα: Η ομάδα Α είχε μέση 4.3 ± 1.7 ουρογεννητικές λοιμώξεις κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους της μελέτης, ενώ οι ασθενείς στην ομάδα Β 1.9 ± 0.3. Οι ασθενείς με ηλικία μεγαλύτερη των 30 ετών είχαν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα ποσοστά UTIs. Το συχνότερα απομονούμενο παθογόνο ήταν E. coli (96,2% των ασθενών). Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη είχαν 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για ≥3 UTIs. Η αντοχή στην κολιστίνη και στην ιμιπενέμη συσχετίστηκαν με ιστορικό περισσότερων από 2 επεισοδίων ουρολοιμώξεων, αλλά αυτό παρατηρήθηκε σε μικρό αριθμό ασθενών (4 ασθενείς) με συννοσηρότητες. Συμπεράσματα: Σε αυτή την πιλοτική μελέτη, η ανίχνευση πολυανθεκτικών παθογόνων στην καλλιέργεια ούρων ασθενών που υποφέρουν από υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις υπογραμμίζει την ανάγκη για συνεχή επιδημιολογική παρακολούθηση προκειμένου να βελτιωθεί η κατανόησή για την εξέλιξη της αντοχής σε μια συνηθισμένη λοίμωξη της κοινότητας, καθώς και να εφαρμοστούν επιτυχημένες στρατηγικές πρόληψης.