Ανία και απελπισία στη φιλοσοφία του Κίρκεγκωρ ως προϋποθέσεις ψυχαγωγίας και θεάματος στον μεταμοντέρνο κόσμο: η υπέρβαση της ορθόδοξης επικοινωνιακής θεολογίας

Abstract

Kierkegaard deals with the concepts of boredom, agony and despair, expressed as forms of the mental illness to death. The man, who feels desperate, does it for himself and the transcendence of his anguish and desolation come only through his faith. He focuses on the appearance and the image and he lives within a reflective age of illusions. The manipulation of the public opinion and the danger of the concealment of reality are influenced by both the power of the press and the increasing range of television. Εnstrangement and boredom, which are caused by information in modern society, are due to the inability of public to recognize them. The alienation of existence stems from the alienation of its relationship with God. It is necessary that the being should make a qualitative leap suddenly, in order to overcome its Ego through faith. Only through self-denial and love, it can escape from passive enslavement. Orthodox Communicative Theology is the channel to drive the existence from spectacle to transcendence. Only God and His society of love can totally save the alienated being.

Ο Κίρκεγκωρ πραγματεύεται τις έννοιες της ανίας, της αγωνίας και της απελπισίας, εκφρασμένες ως μορφές της ψυχικής ασθένειας προς θάνατο. Ο άνθρωπος που νιώθει απελπισία, απελπίζεται για τον εαυτό του και η υπέρβαση της αγωνίας και της απόγνωσής του επέρχεται μόνο μέσα από την πίστη του. Ο άνθρωπος εστιάζει στο φαίνεσθαι και στην εικόνα και ζει σε μια αντανακλαστική εποχή ψευδαισθήσεων. Η χειραγώγηση της κοινής γνώμης και ο κίνδυνος απόκρυψης της πραγματικότητας επηρεάζονται από τη δύναμη του Τύπου, αλλά και από την αυξανόμενη εμβέλεια της τηλεόρασης. Η αποξένωση και η ανία που προκαλεί η πληροφόρηση στη σύγχρονη κοινωνία οφείλονται στην ανικανότητα του κοινού να τις αναγνωρίσει. Η αλλοτρίωση της ύπαρξης πηγάζει από την αλλοτρίωση της σχέσεώς της με τον Θεό. Απαιτείται να πραγματοποιηθεί από την ύπαρξη ένα ποιοτικό άλμα αιφνιδίως, έτσι ώστε να υπερβεί το Εγώ της μέσω της πίστεως. Μόνο μέσα από την αυταπάρνηση και την αγάπη μπορεί να διαφύγει από την παθητική υποδούλωση. Η Ορθόδοξη Επικοινωνιακή Θεολογία είναι ο δίαυλος για να οδηγηθεί η ύπαρξη από το θέαμα στην υπέρβαση. Μόνο ο Θεός και η κοινωνία της αγάπης Του μπορούν να σώσουν ολοκληρωτικά την αλλοτριωμένη ύπαρξη.