Το συγγενικό δικαίωμα των παραγωγών φωνογραφημάτων

Abstract

The objective of the thesis is to examine in what extent the legislative framework and the exercise of the related right of phonogram producers in the digital era remains sufficient and effective. In order to provide answers, the content of the related right is examined in the first part. The concepts of the object and the subject of the right are analyzed, concepts that are provided in the Rome Convention and then they were modified by the WPPT Treaty in order to be adjusted in the digital environment. Then, the thesis focuses on the absolute and exclusive rights of the phonogram producers, as well as on their rights to remuneration. The analysis follows the legislative framework regarding the International Conventions and Treaties, the European Directives and the national law 2121/1993, as well as the court cases of the European Court of Justice, the national court cases and the court cases of other Member States. In the second part, the thesis examines the limits of the related right. Firstly, all the exceptions are analyzed regarding the particularities of the related right. Then the thesis approaches critically the exception for the transformative works, which demands its place on the closed catalogue of exceptions. The three-step test is also examined. Furthermore, the thesis focuses on the limitations of the right, such as the term of protection, the equitable remuneration or fair compensation.In the third part, the thesis focuses on the exercise of the rights of phonogram producers, from one hand from the contractual exercise of their rights and from the other hand from the viewpoint if the technology can be at last helpful for the beneficiaries and more specifically for the phonogram producers. In this context, the technological measures and the electronic rights-management information are examined, as well as the imposition of installation of filtering systems to Internet Service Providers.

Αντικείμενο της διαδακτορικής διατριβής αποτελεί το κατά πόσο η νομοθετική πρόβλεψη του συγγενικού δικαιώματος των παραγωγών φωνογραφημάτων και η εφαρμογή του στη σημερινή ψηφιακή εποχή παραμένει ικανοποιητική και αποτελεσματική. Προκειμένου να δοθούν απαντήσεις, αναλύεται το περιεχόμενο του δικαιώματος στο πρώτο μέρος, προσεγγίζοντας τους ορισμούς του αντικειμένου και του υποκειμένου του δικαιώματος, οι οποίοι προβλέφθηκαν νομοθετικά στη Διεθνή Σύμβαση της Ρώμης και έκτοτε τροποποιήθηκαν προκειμένου να προσαρμοσθούν στο ψηφιακό περιβάλλον με τη Συνθήκη WPPT. Στη συνέχεια αναλύονται οι επιμέρους εξουσίες του απόλυτου και αποκλειστικού δικαιώματος των παραγωγών φωνογραφημάτων, καθώς επίσης και οι σχετικές εξουσίες που γεννούν δικαίωμα εύλογης αμοιβής. Η ανάλυση των δικαιωμάτων γίνεται με βάση τις διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες, τις ευρωπαϊκές Οδηγίες και τον εθνικό νόμο 2121/1993, ενώ εξετάζονται επίσης η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εθνική νομολογία και οι αποφάσεις άλλων κρατών μελών της Ένωσης.Στο δεύτερο μέρος ερευνώνται τα όρια του δικαιώματος. Η διδακτορική διατριβή περιλαμβάνει την αναλυτική προσέγγιση των εξαιρέσεων του περιουσιακού δικαιώματος καταδεικνύοντας παράλληλα τις ιδιομορφίες του συγγενικού δικαιώματος. Επίσης προσεγγίζεται κριτικά η εξαίρεση που αφορά στα μεταπλασμένα προστατευόμενα έργα και αντικείμενα, η οποία αναζητά τη δική της θέση στον εξαντλητικό κατάλογο των εξαιρέσεων. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται και στη γνωστή ρήτρα του τεστ των τριών σταδίων. Επιπρόσθετα, στο δεύτερο αυτό μέρος μελετώνται οι περιορισμοί του συγγενικού δικαιώματος, όπως η χρονική διάρκεια και η εύλογη αμοιβή ή η δίκαιη αποζημίωση.Στο τρίτο μέρος, εξετάζεται η άσκηση του δικαιώματος των παραγωγών φωνογραφημάτων αφενός από την πλευρά της συμβατικής άσκησης των δικαιωμάτων και αφετέρου από την οπτική εάν η τεχνολογία μπορεί εν τέλει να αποτελέσει αρωγό των δικαιούχων και συγκεκριμένα των παραγωγών φωνογραφημάτων. Στο πλαίσιο αυτό αναλύονται τα τεχνολογικά μέτρα προστασίας και οι πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων, όπως επίσης και η επιβολή συστημάτων φιλτραρίσματος στους παρόχους διαδικτυακών υπηρεσιών.