Τεχνολογίες μη γραμμικών μέσων επικοινωνίας για τη διαχείριση του πολιτισμού: η περίπτωση της Θεσσαλονίκης

Abstract

The Ph.D. Thesis deals with the methods of culture’s promotion and focuses on the interaction of Thessaloniki’s citizens with its cultural content. In recent years, technology has reinforced the efforts of stakeholders to promote the city’s cultural heritage. Citizens share information, which distribute from their digital applications and websites. The collection of the preferences and the needs of Internet users, enhances the evaluation of the new practices that will be used in the future by cultural institutions. In this Thesis, all the technologies of culture’s management and promotion, that have been implemented in Greece and abroad, have been studied, especially those of Thessaloniki. The question that came up and is answered is whether it is considered important to create a cultural application or a collaborative communication tool that will enhance the interactivity between the citizens of the city, the representatives of culture, the artists and also the cultural journalists. During the survey, a collaborative communication tool was designed, created and evaluated, which aims to provide feedback on practices and services that enhances citizens’ engagement in art and cultural issues. At the end of the Thesis, a new collaborative cultural communication model is proposed based on: the linear and non-linear models of communication that represent the cultural management practices, and the opportunities that the current technology offers in relation to the human resources and the Mass Media.

Η Διδακτορική Διατριβή πραγματεύεται τις μεθόδους προβολής του πολιτισμού. Αντικείμενο μελέτης αποτελεί η αλληλεπίδραση των πολιτών της Θεσσαλονίκης με το πολιτιστικό της περιεχόμενο. Η τεχνολογία τα τελευταία χρόνια ενισχύει την προσπάθεια των εμπλεκόμενων φορέων για την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης. Οι πολίτες μοιράζονται τις πληροφορίες που αποσπούν από τις αντίστοιχες ψηφιακές εφαρμογές και τους διαδικτυακούς τόπους. Το γεγονός αυτό, από ερευνητικής άποψης σημειώνει ενδιαφέρον, καθώς η συλλογή των προτιμήσεων και των αναγκών των διαδικτυακών χρηστών ενισχύει την αξιολόγηση των νέων πρακτικών που θα ακολουθηθούν στο μέλλον από τους προαναφερθέντες φορείς. Στη Διατριβή αυτή, αφού πρώτα έχουν μελετηθεί όλες οι τεχνολογίες διαχείρισης και προβολής του πολιτισμού που έχουν εφαρμοστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δίνεται βαρύτητα στις αντίστοιχες της Θεσσαλονίκης. Το ζήτημα που προέκυψε και απασχόλησε είναι κατά πόσο θεωρείται σημαντική η δημιουργία μίας πολιτιστικής εφαρμογής ή ενός συνεργατικού μέσου επικοινωνίας, τα οποία θα στοχεύουν στην ενίσχυση της διαδραστικότητας μεταξύ των πολιτών της πόλης, των εκπροσώπων του πολιτισμού, των δημιουργών που ενισχύουν τις καλλιτεχνικές δράσεις της, αλλά και των δημοσιογράφων πολιτιστικού περιεχομένου. Κατά τη διάρκεια της έρευνας σχεδιάσθηκε, δημιουργήθηκε και αξιολογήθηκε ένα συνεργατικό μέσο επικοινωνίας, το οποίο στοχεύει στην ανατροφοδότηση των πρακτικών και των υπηρεσιών που θα ενισχύσουν περαιτέρω την ενεργό δράση και συμμετοχή των πολιτών σε ζητήματα τέχνης και πολιτισμού. Στο τέλος της Διατριβής προτείνεται ένα νέο συνεργατικό μοντέλο επικοινωνίας για τον πολιτισμό βασιζόμενο: στα μοντέλα γραμμικής και μη γραμμικής αφήγησης που αντιστοιχούν στις πρακτικές διαχείρισης του πολιτισμού, και στις δυνατότητες που προσφέρει η σημερινή τεχνολογία σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό και τα ΜΜΕ.