Ο ρόλος της περιβαλλοντικής παραμέτρου στην αρχιτεκτονική σχεδιαστική διαδικασία

Abstract

Historically both climate and environment were one of the key parameters that shaped architectural work and informed the design process. This traditional relationship was disrupted during the course of modern architecture’s systematization - “scientification”. Today we are in the historical point where this disrupted relationship, for reasons of survival of the internationally prevailing cultural model, attempts to be reconfigured through the use of various, scientifically accurate, methods. However, due to historical originality, a chasm emerges in the process of the connection –composition of the two parts. This PhD dissertation attempts to analyze, assess and reevaluate the relationship between environmental sciences and the field of “systematized” architectural design during the process of the production of architectural work, in modernized – in the sociological definition – societies.Having as a research staring point the analysis of the term “environmental design” in its’ main, compounding elements – Architectural Design & Environmental Sciences - it tries to analyze, assess and reevaluate the way that these two fields – parts are connected by following these steps:•Analysis of the production process of systematized architectural work and definition of its main stages.•Identification of environmental sciences related to construction.•Accentuation of theorems – fundamental principles of environmental sciences that are used or could be used during the process of the production of the architectural work.•Evaluation and reprogramming of the connection of these theorems – fundamental principles with the stages of production of architectural work.Aim of this PhD dissertation is to assist in covering some of the gaps presented in the connection between architecture and environmental sciences, at both theoretical and practical levels, leading to the definition of a syntactical tool for the synergy of the two fields.

Το κλίμα και το περιβάλλον υπήρξαν διαχρονικά κάποιοι από τους κύριους καθοριστικούς παράγοντες διαμόρφωσης του αρχιτεκτονικού έργου και κύριες παράμετροι επιρροής του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Αυτή η παραδοσιακή σχέση διαταράχθηκε κατά την πορεία συστηματοποίησης - «επιστημονοποίησης» της νεωτερικής αρχιτεκτονικής.Σήμερα βρισκόμαστε στο ιστορικό σημείο όπου αυτή η «διαταραγμένη» σχέση, για λόγους επιβίωσης του επικρατούντος διεθνώς πολιτισμικού προτύπου, επιχειρείται να επαναοριστεί με τη χρήση διαφόρων, επιστημονικά δόκιμων, μεθόδων που όμως λόγω της ιστορικής πρωτοτυπίας παρουσιάζουν κενά στη διαδικασία σύνδεσης-σύνθεσης των δυο μερών .Η παρούσα διατριβή επιχειρεί την ανάλυση, την αξιολόγηση και τον επανέλεγχο της σχέσης των περιβαλλοντικών επιστημών με το πεδίο του συστηματοποιημένου αρχιτεκτονικού σχεδιασμού κατά τη διαδικασία παράγωγης του αρχιτεκτονικού έργου στις εκσυγχρονισμένες - κατά τον κοινωνιολογικό ορισμό - κοινωνίες. Διαθέτοντας ως ερευνητική αφετηρία την ανάλυση του όρου «περιβαλλοντικός σχεδιασμός» στα κύρια, συνθετικά αυτού, μέρη - Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός & Περιβαλλοντικές Επιστήμες – επιχειρεί την ανάλυση, την αξιολόγηση και τον επανέλεγχο του τρόπου σύνδεσης των δυο αυτών πεδίων-μερών ακoλουθώντας τα εξής βήματα:•Ανάλυση της διαδικασίας παράγωγης του αρχιτεκτονικού έργου και ορισμός των κύριων σταδίων αυτής •Επισήμανση των περιβαλλοντικών επιστημών που σχετίζονται με τη δόμηση •Ανάδειξη θεωρημάτων-θεμελιωδών αρχών των περιβαλλοντικών επιστημών που χρησιμοποιούνται ή μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διαδικασία παράγωγης του αρχιτεκτονικού έργου•Έλεγχος και επαναπρογραμματισμός της σύνδεσης αυτών των θεωρημάτων-θεμελιωδών αρχών με τα στάδια της διαδικασίας παράγωγης του επώνυμου αρχιτεκτονικού έργουΣκοπός της διατριβής είναι να συμβάλει στην κάλυψη κάποιων από αυτών των κενών που παρουσιάζονται στη σύνδεση μεταξύ του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και των περιβαλλοντικών επιστημών, τόσο σε επίπεδο θεωρητικό όσο και πρακτικό, με απώτερο στόχο τον ορισμό ενός συντακτικού εργαλείου συνέργειας των δυο αυτών πεδίων.