Οστεογένεση με την χρήση ινώδους αιμοπεταλιακού θρόμβου (PRF) και τρισθενούς άλατος φωσφορικού ασβεστίου (β-TCP): πειραματική μελέτη σε κόνικλους

Abstract

Introduction: Platelet-rich fibrin (PRF) is a relatively new developed platelet concentrate with several benefits over platelet-rich plasma. However, there are only very few studies on the combination of PRF with synthetic graft materials. Aim: The purpose of this study is to compare healing properties of PRF and its combination with an alloplastic material composed of hydroxyapatite and b-tricalcium phosphate in an animal model.Methods: A systematic review was performed initially on the efficiency of the combination of PRF or growth factors with alloplastic grafts in sinus graft augmentation. An animal study was performed, creating a surgical deficit in each femoral condyle of 29 White New Zealand rabbits. In the two experimental groups, one had PRF and the other PRF + Graft. Control groups with graft material or without material were also utilized. Experimental animals were euthanized 3 months postoperatively. Histological and radiological examinations were made by means of CT and pQCT.Results: The systematic review performed to the majority of studies, proved that the combination resulted in reduction of healing time and more bone formation. PRF seems to have a beneficial effect although more long-term results are required. According to our experimental study, mean density of the healed bone was statistically significantly greater when synthetic material was used (p<0.0005). Moreover, combination of PRF with synthetic material resulted in more cortical and subcortical bone formation (p=0.038 and p=0.037 respectively).Conclusions: The addition of alloplastic significantly increased the formation of new bone, providing a better substrate for bone regeneration.

Εισαγωγή: Ο συνδυασμός του PRF με αλλοπλαστικά μοσχεύματα, έχει ελάχιστα μελετηθεί σε πειραματικό και κλινικό επίπεδο στην οδοντιατρική. Σκοπός: Η διατριβή αποσκοπεί στη μελέτη της κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης σε πειραματόζωα με τη χρήση αλλοπλαστικού μοσχεύματος (υδροξυαπατίτη και β-τριφωσφορικού ασβεστίου) και ινώδους αιμοπεταλιακού θρόμβου.Υλικό και Μέθοδος: Έγινε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και έπειτα πραγματοποιήθηκε πειραματική μελέτη σε 29 αρσενικούς κόνικλους . Ταξινομήθηκαν σε δύο πειραματικές και δύο ομάδες ελέγχου όπου δημιουργήθηκε φρεάτιο σε αμφότερα τα άκρα τους. Στις πειραματικές ομάδες έγινε πλήρωση των οστικών φρεατίων με PRF ή PRF και b-tricalcium phosphate , ενώ στις ομάδες ελέγχου είτε δεν χρησιμοποιήθηκε κανένα υλικό είτε μόνο μόσχευμα. Ο έλεγχος της οστικής αναδόμησης έγινε τρεις μήνες αργότερα με τρεις τρόπους: απλή αξονική τομογραφία, pQCT και ιστολογική εξέταση.Αποτελέσματα: Στη συστηματική ανασκόπηση ανευρέθησαν 11 πειραματικές και δύο κλινικές μελέτες όπου έγινε χρήση PRF ή αυξητικών παραγόντων σε συνδυασμό με συνθετικό μόσχευμα σε μοντέλα ή κλινικές μελέτες ανύψωσης του ιγμορείου, όπου διαπιστώθηκε μείωση στο χρόνο επούλωσης και ενίσχυση στο σχηματισμό νέου οστού. Οι συχνότεροι χρησιμοποιούμενοι παράγοντες ήταν οι πρωτεΐνες Bone Morphogenetic Protein-2 και GDF-5. Επιπλέον οι κλινικές μελέτες υποστηρίζουν τη χρήση του PRF αν και είναι απαραίτητες περισσότερες μακροπρόθεσμενες μελέτες. Στο πειραματικό μέρος της διατριβής, η μέση πυκνότητα του επουλωθέντως οστού ήταν στατιστικά σημαντικά μεγαλύτερη όταν χρησιμοποιήθηκε συνθετικό μόσχευμα με PRF. Στην ομάδα PRF+Graft επίσης παρατηρήθηκε σχηματισμός περισσότερου φλοιώδους και υποφλοιώδους οστού. Συμπέρασμα: Η προσθήκη του συνθετικού υλικού στο PRF είχε θετική επίδραση στο σχηματισμό νέου οστού, δημιουργώντας καλύτερο υπόστρωμα για την οστική αναγέννηση.