Μελέτη της αγγειογένεσης και της λεμφαγγειογένεσης στο αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος με ανοσοϊστοχημικές τεχνικές

Abstract

Tumor angiogenesis and lymphangiogenesis, based on microvessel density(MVD) assessment have been associated with poor prognosis, in several studies ofsolid tumors. Expression of endoglin (CD105), a tumor-induced vascularizationmarker, has been found to represent a negative prognostic factor in many malignanttumors. Similarly, D2-40 is considered the most accurate, recent marker for tumorlymphangiogenesis. The aim of our study was to assess the value of tumoralmicrovascularity regarding angio- & lympangiogenesis with pan-endothelial markers,endoglin and D2-40 as well, in correlation with clinical outcome of patients withpancreatic ductal adenocarcinoma (PDAC).Fifty eight patients with PDAC, were included in the study. Deparaffinizedsections from formalin fixed areas both from center and periphery (invasion front) ofthe tumors were immunostained for CD105 and D2-40, as well as for the endothelialmarkers CD31 and CD34. Tumoral angiogenesis/lymphangiogenesiw were assessedbased on MVD (number of vessels/mm2) and on microvascular area (MVA, μm2) aswell.High intratumoral MVA (IMVA), in endoglin-stained sections, was found tobe of marginal prognostic significance for recurrence (log rank, P 0.05). Survival wasalso marginally associated with CD31-IMVA (log rank, P 0.05). There was nosignificant association of tumor lymphangiogenesis with D2-40 stainings neither withclinicopathological parameters nor with the outcome of the disease.In conclusion, there is no solid evidence that endoglin and D2-40 couldrepresent robust prognostic markers of clinical significance in pancreatic ductal adenocarcinoma.

Η βασισμένη στη μικροαγγειακή πυκνότητα νεοπλασματική αγγειογένεση καιλεμφαγγειογένεση θεωρείται αρνητικός προγνωστικός δείκτης σε διάφορους συμπαγείς όγκους. Η έκφραση της ενδογλίνης (CD105), ως δείκτη της νεοπλασματικής αγγειογένεσης έχει άμεσα συσχετιστεί ως δείκτης πρόγνωσης σε ποικίλες νεοπλασίες. Παρόμοια, το αντίσωμα D2-40/ ποδοπλανίνη, θεωρείται ο πιο πρόσφατος και αξιόπιστος δείκτης της νεοπλασματικής λεμφαγγειογένεσης. Ο σκοπός της μελέτης είναι να εκτιμηθεί η πιθανή προγνωστική αξία των πλέον ειδικώνδεικτών της αγγειογένεσης και λεμφαγγειογένεσης σε σύγκριση με γνωστούς παν-ενδοθηλιακούς δείκτες στο αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος (ΠΑ).Εξετάστηκαν δείγματα ιστών από 58 ασθενείς με χειρουργηθέν ΠΑ. Δείγματα ιστού, τόσο από το κέντρο όσο και από την περιφέρεια του όγκου, υποβλήθηκαν σε επεξεργασία με τα αντισώματα έναντι της ενδογλίνης και της ποδοπλανίνης καθώς και με τους ενδοθηλιακούς δείκτες CD31, CD34. Η εκτίμηση της νεοπλασματικής αγγειογένεσης και λεμφαγγειογένεσης έγινε τόσο με τη μέτρηση της μικροαγγειακής πυκνότητας όσο και με τη μέτρηση της μικροαγγειακής επιφάνειας.Η αυξημένη μικροαγγειακή επιφάνεια με χρώση έναντι της ενδογλίνης, εντός του όγκου, διαπιστώθηκε ότι σχετίζεται αρνητικά μόνο με την υποτροπή της νόσου(p<0,05). Καμία στατιστικά σημαντική συσχέτιση με τις κλινικοπαθαλογικές παραμέτρους και την έκβαση της νόσου δεν παρατηρήθηκε από τη μελέτη της λεμφαγγειογένεσης με το D2-40.Τα έως τώρα ερευνητικά δεδομένα δεν επαρκούν για να χαρακτηριστούν τόσο η ενδογλίνη όσο και το D2-40 ως σημαντικοί προγνωστικοί δείκτες στο αδενοκαρκίνωμα του παγκρέατος.