Επίδραση συστηματικώς χορηγούμενων αναβολικών στεροειδών στην εμβιομηχανική τενόντων συστηματικώς ασκουμένων επιμύων

Abstract

Background and aimsThe use of anabolic androgenic steroids has been increasing dramatically over the last decades. The effect of the anabolic androgenic steroids on the connective tissue and the possible increased risk of tendon rupture have not yet been fully elucidated. The aim of the present study was the determination of the effect of anabolic androgenic steroid use on the biomechanical and histological parameters of the Achilles tendon (AT) utilizing a modified biomechanical testing technique.Materials and MethodsFor the needs of the study, 24 male Wistar rats were randomized into 4 groups with exercise and anabolic steroids serving as variables. Protocol duration was 12 weeks. Exercise consisted of running on a running wheel and anabolic administration consisted of a mega-dose nandrolone decanoate injection in the gastrocnemius muscle twice a week for the whole protocol duration. Following euthanasia, tendons’ biomechanical properties were tested with the use of a modified clamping configuration, specifically designed to avoid tendon tissue damage.ResultsThe examination showed that the anabolic steroids resulted in significantly lower fracture stress values. Histological examination by light and electron microscopy revealed areas of collagen dysplasia and an increased epitendon in the groups receiving anabolic steroids. ConclusionThese findings suggest that anabolic androgenic steroids administration results in a more prone to injury tendon, which is able to sustain significantly less stress-until-rupture, compared to the other groups. Anabolic steroids seem to block tendon remodeling, an essential function following exercise, thus resulting in a more brittle tendon.

Δεδομένα και σκοπόςΣτόχος της παρούσας μελέτης είναι η εξέταση της επίδρασης που ασκούν τα αναβολικά στεροειδή και η άσκηση στην εμβιομηχανική συμπεριφορά του Αχιλλείου τένοντα.Υλικά και ΜέθοδοςΕίκοσι τέσσερις αρσενικοί επίμυες Wistar, ηλικίας 12 εβδομάδων χρησιμοποιήθηκαν σε αυτή τη μελέτη. Χωρίστηκαν σε τέσσερις ομάδες, λαμβάνοντας την άσκηση και τη χορήγηση αναβολικών ως παραμέτρους διαλογής. Οι ομάδες άσκησης υποβλήθηκαν σε τρέξιμο σε ρόδα για τριάντα λεπτά καθημερινώς (5 ημ/εβδ) για περίοδο δέκα εβδομάδων. Ως αναβολικό χορηγήθηκε Δεκανοϊκή Νανδρολόνη σε υπερθεραπευτική δόση 5 mg/kg IM δύο φορές την εβδομάδα. Τα πρότυπα ευθανατώθηκαν την δέκατη εβδομάδα και ελήφθησαν οι Αχίλλειοι τένοντες. Για την εμβιομηχανική μελέτη των τενόντων εκπονήθηκε μια καινοτόμος μεθοδολογία, η οποία χρησιμοποίησε την απότομη ψύξη με τη χρήση υγρού αζώτου. Διενεργήθηκε επίσης ιστολογική μελέτη με τη χρήση ηλεκτρονικού και οπτικού μικροσκοπίου.ΑποτελέσματαΗ εμβιομηχανική εξέταση των τενόντων κατέδειξε στατιστικώς σημαντικά χαμηλότερες τιμές τάσεις στην ομάδα που έλαβε αναβολικά στεροειδή και άσκηση σε σχέση με τις υπόλοιπες. Η ιστολογική εξέταση με τη χρήση φωτονικής και ηλεκτρονικής μικροσκοπίας αποκάλυψε περιοχές κολλαγονικής δυσπλασίας και αύξηση του μεγέθους του τένοντα στις ομάδες που έλαβαν αναβολικά στεροειδή. Συμπεράσματα Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης καταδεικνύουν ότι τα Αναβολικά Στεροειδή, ειδικά όταν συνδυάζονται με άσκηση, επηρεάζουν την εμβιομηχανική συμπεριφορά του Αχίλλειου Τένοντα, καθιστώντας τον τένοντα πιο ευαίσθητο σε τραυματισμό και ρήξη.