Περίληψη
Σκοπός: η αποτίμηση της δεκαετούς επίπτωσης του διαβήτη καθώς επίσης και η διερεύνηση της επίδρασης διαφόρων παραγόντων στην ανάπτυξή του, εστιάζοντας κυρίως στη διατροφική συνιστώσα. Υλικό-Μέθοδος: από το Μάιο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες άνω των 18 ετών, που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ήταν ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου και άλλων χρόνιων νόσων, αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης. Αρκετά κοινωνικά δημογραφικά, βιοχημικά, κλινικά, διατροφικά και άλλα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής αξιολογήθηκαν. Η αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών στην αρχική φάση της μελέτης έγινε με έγκυρο ημι-ποσοτικό ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων. Ο βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή (ΜΔ) μετρήθηκε με το MedDietScore (εύρος 0-55). Η διάγνωση διαβήτη προσδιορίστηκε ως γλυκόζη νηστείας >125 mg/dL ή /και λήψη αντιδιαβητικής αγωγής. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος. Η πολλαπλή λογιστική παλινδρόμηση χρησιμοπ ...
Σκοπός: η αποτίμηση της δεκαετούς επίπτωσης του διαβήτη καθώς επίσης και η διερεύνηση της επίδρασης διαφόρων παραγόντων στην ανάπτυξή του, εστιάζοντας κυρίως στη διατροφική συνιστώσα. Υλικό-Μέθοδος: από το Μάιο του 2001 έως το Δεκέμβριο του 2002, 1514 άνδρες και 1528 γυναίκες άνω των 18 ετών, που κατοικούσαν στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας και ήταν ελεύθεροι καρδιαγγειακής νόσου και άλλων χρόνιων νόσων, αποτέλεσαν το δείγμα της μελέτης. Αρκετά κοινωνικά δημογραφικά, βιοχημικά, κλινικά, διατροφικά και άλλα χαρακτηριστικά του τρόπου ζωής αξιολογήθηκαν. Η αξιολόγηση των διατροφικών συνηθειών στην αρχική φάση της μελέτης έγινε με έγκυρο ημι-ποσοτικό ερωτηματολόγιο συχνότητας κατανάλωσης τροφίμων. Ο βαθμός προσκόλλησης στη Μεσογειακή διατροφή (ΜΔ) μετρήθηκε με το MedDietScore (εύρος 0-55). Η διάγνωση διαβήτη προσδιορίστηκε ως γλυκόζη νηστείας >125 mg/dL ή /και λήψη αντιδιαβητικής αγωγής. Κατά τα έτη 2011-12, πραγματοποιήθηκε ο 10-ετής επανέλεγχος. Η πολλαπλή λογιστική παλινδρόμηση χρησιμοποιήθηκε για την εκτίμηση των σχετικών λόγων ανάπτυξης διαβήτη. Αποτελέσματα: 191 νέες περιπτώσεις διαβήτη καταγράφηκαν, διαμορφώνοντας τη δεκαετή επίπτωση στο 12.9%. Η μεσαία και υψηλή υιοθέτηση της ΜΔ μείωσαν κατά 49% (ΣΛ=0.51; 95%ΔΕ: 0.30, 0.88) και 62% (ΣΛ=0.38; 95%ΔΕ: 0.16, 0.88) τον κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη, μέσω λογαριθμικής σχέσης. Τα άτομα με σπλαγχνική παχυσαρκία βρέθηκαν να ωφελούνται περισσότερο, γεγονός που αποδόθηκε στα αυξημένα επίπεδα δεικτών φλεγμονής. Συγκεκριμένα, αυξημένες τιμές IL-6, CRP και ινωδογόνου, μεμονωμένα ή συνδυαστικά, συσχετίστηκαν ισχυρά με την ανάπτυξη διαβήτη. Η εκ των υστέρων ανάλυση ανέδειξε ότι ένα διατροφικό πρότυπο πλούσιο σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια και δημητριακά ολικής μειώνει τον κίνδυνο της νόσου κατά 40%. Η μέτρια κατανάλωση καφέ (≥250mL/ημέρα σταθμισμένο για 28% περιεκτικότητα καφεΐνης) ημερησίως και η χαμηλή κατανάλωση αλκοόλ (<1 ποτήρι/ ημέρα, έως 12γρ αιθανόλης/ημέρα) μείωσαν κατά 54% και 53% τον κίνδυνο διαβήτη, σε σχέση με την πλήρη αποχή. Αντίστοιχη βρέθηκε η μείωση του κινδύνου για τη μέτρια άσκηση (331-1484 vs. <150 MET-λεπτά/εβδομάδα). Συμπεράσματα: τα παραπάνω ευρήματα ενισχύουν την ήδη υπάρχουσα βιβλιογραφία, αναδεικνύοντας τη σημασία μη φαρμακολογικών προσεγγίσεων στην πρωτογενή πρόληψη του διαβήτη τύπου 2. Ένα πρότυπο διατροφής βασισμένο στα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια και τα δημητριακά ολικής άλεσης, όπως η ΜΔ, η μέτρια κατανάλωση καφέ, η χαμηλή κατανάλωση αλκοόλ και η μέτρια φυσική δραστηριότητα ασκούν ευεργετική επίδραση ενάντια στην ανάπτυξη διαβήτη.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
Aim: to record the 10-year diabetes incidence, along with the investigation of the effect of several factors in its development, particularly nutritional parameters. Materials and methods: from May 2001 to December 2002, 1514 men and 1528 women (>18 y) without any clinical evidence of CVD or any other chronic disease, at baseline, living in greater Athens area, in Greece, were enrolled. Several socio-demographic, biochemical, clinical and dietary characteristics were evaluated. Dietary habits were assessed through a validated semi-quantitative, food frequency questionnaire. The level of adherence to Mediterranean diet pattern was assessed using the MedDietScore (range 0-55). Diabetes diagnosis was defined as glucose>125mg/dL or the use of antidiabetic medication. In 2011-2012, the 10-year follow-up was performed. Multiple logistic regression was used for the estimation of the odds ratio of developing diabetes. Results: 191 incident cases of diabetes were documented, yielding to an inc ...
Aim: to record the 10-year diabetes incidence, along with the investigation of the effect of several factors in its development, particularly nutritional parameters. Materials and methods: from May 2001 to December 2002, 1514 men and 1528 women (>18 y) without any clinical evidence of CVD or any other chronic disease, at baseline, living in greater Athens area, in Greece, were enrolled. Several socio-demographic, biochemical, clinical and dietary characteristics were evaluated. Dietary habits were assessed through a validated semi-quantitative, food frequency questionnaire. The level of adherence to Mediterranean diet pattern was assessed using the MedDietScore (range 0-55). Diabetes diagnosis was defined as glucose>125mg/dL or the use of antidiabetic medication. In 2011-2012, the 10-year follow-up was performed. Multiple logistic regression was used for the estimation of the odds ratio of developing diabetes. Results: 191 incident cases of diabetes were documented, yielding to an incidence of 12.9%. Moderate and high adherence of Mediterranean diet decreased diabetes risk by 49% (OR= 0.51; 95%CI: 0.30, 0.88) and 62% (OR=0.38; 95%CI: 0.16, 0.88), through a logarithmic trend. Individuals with visceral obesity were found to be most benefited, due to increased levels of inflammatory markers. Specifically, higher, single or combined, levels of IL-6, CRP and fibrinogen were positively associated with diabetes development. A-posteriori analysis revealed that a pattern high in fruits, vegetables, legumes and whole grain cereals decreases diabetes risk by 40%. Moderate coffee consumption (≥250mL, adjusted for 28% caffeine containment) and low alcohol consumption (<1 glass, <12g ethanol/day) decreased by 54% and 53% diabetes risk, compared to abstention. A relative decrease of the risk was observed for moderate physical activity level (331-1484 vs. <150 MET min/week). Conclusions: The present work extended the current knowledge about the importance of non-pharmacological interventions in the primary prevention of diabetes. A dietary pattern high in fruits, vegetables, whole grains and legumes, as MD, moderate coffee consumption, low alcohol consumption, and moderate physical activity exert a beneficial effect against diabetes onset.
περισσότερα