Συγκριτική μελέτη προ-ενυδάτωσης με χρήση κρυσταλλοειδούς (Ringer's lactated) έναντι κολλοειδούς (HES 130/0.42) διαλύματος σε περιοχική αναισθησία για καισαρική τομή: κλινική χρήση του flotrac vigileoΤΜ συστήματος για συνεχόμενη παρακολούθηση της μητρικής καρδιακή παροχής διεγχειρητικά

Abstract

Fluid loading appears to be the key in attenuating the hypotensive response to spinal anaesthesia in obstetric patients. The aim of this prospective study was to compare the preload efficacy of a colloid (hydroxyethyl starch 6% 130/0.42 - HES) versus a crystalloid (lactated Ringers - R/L) solution in the prevention of hypotension after spinal anaesthesia for elective caesarean delivery using arterial pulse contour analysis.After receiving approval by the institutional Ethics and Research Committee, 32 ASA (American Society of Anesthesiologists) I and II parturients scheduled for elective caesarean delivery under spinal anaesthesia were allocated to receive either 1 L R/L (Group R/L, n=16) or 0.5 L balanced HES 6% 130/0.42 (Tetraspan®) preload (Group T, n=16). FloTrac/VigileoTM monitoring was applied to all participants. Maternal haemodynamic measurements, including cardiac output, were recorded at predefined time points. Spinal anaesthesia induced hypotension, defined as 20% drop of Systolic Arterial Pressure (SAP) from baseline or SAP<100 mmHg, was treated with vasopressor administration according to a predetermined algorithm. The incidence and duration of hypotension and the total dose of rescue vasopressors given were the end points of the study. Longitudinal analysis was performed employing a linear mixed random effects piecewise model in order to assess changes in haemodynamic variables over time.Although preload-induced raise in cardiac output was similar in both groups (p>0.05), the incidence of hypotension after spinal anaesthesia was 73.3% in R/L Group compared to 46.7% in T Group (p>0.05). Overall duration of haemodynamic instability was significantly prolonged in the R/L Group (p<0.001). The total amount of ephedrine and phenylephrine administered was significantly greater in the R/L Group compared to T Group (p=0.015 and p=0.029, respectively). The mixed random effects model revealed statistical significant differences within groups (p<0.001) concerning all haemodynamic measurements up to the 14th minute after spinal anaesthesia. However, overall, no statistical difference was detected between groups over time, which was attributed to prompt rescue vasopressor administration.The incidence of spinal induced hypotension in healthy parturients scheduled for elective caesarean section in our study was lower in the colloid-preload group compared to the crystalloid-preload group, though not statistically significant. However, rescue vasopressor treatment and overall duration of haemodynamic instability were significantlylower in the colloid group. Overall, preloading with HES 6% 130/0.42 resulted in better haemodynamic stability compared to lactated Ringer’s preload in obstetric patients under spinal anaesthesia.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η σύγκριση της αποτελεσματικότητας της προενυδάτωσης με ισορροπημένο διάλυμα υδροξυαιθυλάμυλου (Hydroxyethyl Starch – HES 6% 130/0.42) ή με κρυσταλλοειδές διάλυμα (Ringer’s lactated – R/L) στην ελάττωση της υπότασης μετά από υπαραχνοειδή αναισθησία σε υγιείς επίτοκες που υποβάλλονται σε προγραμματισμένη καισαρική τομή. Ειδικά, η συγκριτική διερεύνηση της επίπτωσης της υπότασης, της διάρκειας της αιμοδυναμικής αστάθειας και της συνολικής δόσης των χορηγούμενων αγγειοσυσπαστικών συνιστούν τους πρωταρχικούς στόχους.Η μελέτη φέρει έγκριση από την Επιτροπή Δεοντολογίας (Επιστημονική Επιτροπή) του νοσοκομείου. Πρόκειται για μια προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 32 επίτοκες, φυσικής κατάστασης κατά ASA Ι και ΙΙ (Αμερικανική Εταιρία Αναισθησιολογίας - American Society of Anesthesiologists). Οι συμμετέχουσες τυχαιοποιήθηκαν να προ-ενυδατωθούν είτε με 1 L R/L (Ομάδα R/L, ν=16) ή με 0,5 L ισορροπημένου διαλύματος HES 6% Tetraspan® (Ομάδα Τ, ν=16). Η παρακολούθηση της καρδιακής παροχής και άλλων αιμοδυναμικών παραμέτρων ήταν συνεχής με τη χρήση του συστήματος FloTrac/VigileoTM. Η υπόταση μετά την υπαραχνοειδή αναισθησία, η οποία ορίστηκε ως 20% πτώση της συστολικής πίεσης από την αρχική μέτρηση ή συστολική αρτηριακή πίεση <100 mmHg, αντιμετωπίστηκε με χορήγηση εφεδρίνης ή/και φαινυλεφρίνης σύμφωνα με προκαθορισμένο αλγόριθμο.Η επίπτωση της υπότασης μετά την υπαραχνοειδή αναισθησία ήταν 73.3% και 46.7% στις ομάδες R/L και Τ, αντίστοιχα. Ωστόσο, η εν λόγω διαφορά δεν φέρει στατιστική σημαντικότητα (p>0.05). Η συνολική διάρκεια της αιμοδυναμικής αστάθειας ήταν σημαντικά παρατεταμένη στην ομάδα R/L σε σχέση με την ομάδα Τ (p<0.001). Η συνολική ποσότητα εφεδρίνης και φαινυλεφρίνης ήταν σημαντικά αυξημένη στην ομάδα R/L σε σχέση με την ομάδα Τ (p=0.015 και p=0.029, αντίστοιχα). Η εφαρμογή μικτού γραμμικού μοντέλου (διαχρονική ανάλυση – longitudinal analysis) ανέδειξε στατιστικά σημαντικές μειώσεις (p<0.001) όλων των υπό διερεύνηση αιμοδυναμικών παραμέτρων (καρδιακή παροχή, μέση αρτηριακή πίεση, όγκος παλμού) εντός των ομάδων (within groups analysis) έως το 14ο λεπτό μετά την υπαραχνοειδή αναισθησία. Ωστόσο, δεν καταγράφηκε στατιστική διαφορά των παραπάνω αιμοδυναμικών παραμέτρων στο χρόνο στη μεταξύ των ομάδων σύγκριση (between groups analysis).Στην παρούσα μελέτη, καταγράψαμε μικρότερη επίπτωση της υπότασης στην ομάδα των επιτόκων που έλαβαν κολλοειδές διάλυμα προενυδάτωσης. Αντίθετα, η ομάδα που προ-ενυδατώθηκε με κρυσταλλοειδές διάλυμα, χρειάστηκε σημαντικά μεγαλύτερη συνολική δόση αγγειοσυσπαστικών παραγόντων και σημείωσε σημαντικά μεγαλύτερη συνολική διάρκεια αιμοδυναμικής αστάθειας. Συμπερασματικά, η προ-ενυδάτωση με ισορροπημένο διάλυμα HES 6% 130/0.42 σε σύγκριση με την προενυδάτωση με R/L φαίνεται να συνεισφέρει στην αιμοδυναμική σταθερότητα υγιών επίτοκων μετά από υπαραχνοειδή αναισθησία για καισαρική τομή.