Μελέτη γενετικών πολυμορφισμών σε άνδρες με διαταραχές της σπερματογένεσης

Abstract

MLH3, a MutL (MutL-homolog, MLH) homolog protein in mammals playing a role in DNA mismatch repair (MMR), is associated with spermatogenesis and male infertility. The purpose of the present study was to investigate the association of the singlenucleotide polymorphism (SNP), rs 175080 in the MLH3 gene, with sperm parameters in a Greek population. The study included 300 men of couples undergoing in vitro fertilization/intracytoplasmic sperm injection-embryo transfer (IVF/ICSI-ET) treatments (years 2011–2013). Genomic DNA was extracted from 300 peripheral blood samples, and conventional quantitative real-time PCR (Q-PCR) was performed for genotyping. Of them, 122 were from men used as “controls” and 178 from men used as “cases”. Allocation to the two groups was based on sperm concentrations (≥15 and <15 million/ml, respectively). Serum FSH, LH, estradiol, testosterone, and prolactin concentrations as well as sperm parameters were compared between three genotypes (GG, GA, and AA). Furthermore, the frequencies of these three genotypes were compared between “cases” and “controls”.Anthropometric parameters and hormonal values did not differ significantly between the three genotypes. Significantly lower spermconcentrations were found in men with the AA genotype as compared to men with the GG and GA genotypes (p<0.001). The AA genotype had the lower progressive motility values as compared to the other two genotypes (p<0.05). Also, there was a significantly different distribution of the frequencies of the three genotypes between “cases” and “controls” (p<0.001). Furthermore, clinical pregnancy rate was significantly higher in the AA genotype group (33.3%) and the GA group (29.3%)than in the GG group (11.1%)(p<0.05). It is suggested that the deteriorating effect of the mutant type on sperm characteristics is not relative to the ICSI-ET outcome.

Η πρωτεΐνη MLH3 είναι ένα μέλος της οικογένειας των MutL (MutL-homolog, MLH), ομόλογων στα θηλαστικά, πρωτεϊνών που συμμετέχουν στην επιδιόρθωση των βλαβών του DNA (Mismatch Repair, MMR) και συνδέονται με τη σπερματογένεση και την ανδρική στειρότητα. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση του μονονουκλεοτιδικού πολυμορφισμού, rs175080 στο γονίδιο MLH3, με τις παραμέτρους του σπέρματος στον ελληνικό πληθυσμό. Στην έρευνα, συμμετείχαν 300 άνδρες υπογόνιμων ζευγαριών που ακολούθησαν θεραπευτικά προγράμματα εξωσωματικής γονιμοποίησης / μικρογονιμοποίησης ωαρίων και εμβρυομεταφοράς (IVF/ICSI-ET) για τα έτη 2011-2013. Το γενωμικό DNA απομονώθηκε από 300 δείγματα περιφερικού αίματος και για προσδιορισμό του γενοτύπου χρησιμοποιήθηκε η συμβατική ποσοτική PCR (Q-PCR) πραγματικού χρόνου. Οι συμμετέχοντες κατηγοριοποιήθηκαν σε δύο ομάδες, η πρώτη περιελάμβανε 122 άνδρες που χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες και η δεύτερη ομάδα των 178 ανδρών ως “περιστατικά”. Η κατανομή στις δύο ομάδες έγινε με βάση τις συγκεντρώσεις των σπερματοζωαρίων (≥15 και <15 εκατομμύρια/ml, αντίστοιχα). Επίσης, στον ορό του αίματος μετρήθηκαν οι συγκεντρώσεις της FSH, LH, οιστραδιόλης, τεστοστερόνης και προλακτίνης, και μαζί με τις παραμέτρους τους σπέρματος συγκρίθηκαν μεταξύ των τριών γονοτύπων (GG, GA, και ΑΑ). Επιπλέον, οι συχνότητες αυτών των τριών γονοτύπων συγκρίθηκαν μεταξύ των “περιστατικών” και των μαρτύρων.Οι ανθρωπομετρικές παράμετροι και οι ορμονικές τιμές δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των τριών γενοτύπων. Ωστόσο, σημαντικά χαμηλότερη συγκέντρωση του σπέρματος βρέθηκαν στους άνδρες με το γονότυπο ΑΑ σε σύγκριση με εκείνους που είχαν το γονότυπο GG και το γονότυπο GA (p <0,001). Οι άνδρες με γονότυπο ΑΑ είχαν τις χαμηλότερες τιμές στην πρόσθια προωθητική κινητικότητα του σπέρματος σε σύγκριση με τους άλλους δυο γονοτύπους (p <0,05). Επίσης, υπήρχε μια σημαντικά διαφορετική κατανομή των συχνοτήτων των τριών γονοτύπων μεταξύ των περιστατικών και μαρτύρων (p <0,001). Επιπλέον, τα ποσοστά της κλινικής εγκυμοσύνης ήταν σημαντικά υψηλότερα για το γονότυπο ΑΑ (33.3%) και για το γονότυπο GA (29.3%) σε αντίθεση με το γονότυπο GG (11.1%) (ρ<0.05). Προτείνεται ότι η επιδεινωτική επίδραση του μεταλλαγμένου γονοτύπου για τα χαρακτηριστικά του σπέρματος δεν σχετίζεται με τα αποτέλεσματα της ICSI-ET.