Περίληψη
Τά συμπεράσματα, πού προέκυψαν ?πό τήν παρο?σα μελέτη μπορο?ν νά συνοψισθο?ν ?ς ?ξ?ς: 1. ? ?ρθόδοξη Χριστιανική ?νθρωπολογία, ?πως α?τή ?ποτυπώνεται στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, ?λλά καί ?ναπτύσσεται ?ρμηνευτικά στίς ?ποφάσεις τ?ν Ο?κουμενικ?ν Συνόδων καί τά κείμενα τ?ν Πατέρων καί ?κκλησιαστικ?ν συγγραφέων θεωρε?, ?ς ?παρασάλευτη βάση τ?ς ?θικ?ς ?ποτιμήσεως το? ?μβρύου, τήν ?μετεώριστη ?νά τούς α??νες πίστη τ?ς ?κκλησίας, ?τι ? ?νθρωπος ?πάρχει ?ς πρόσωπον, δηλαδή ?ς κτισθείς κατ?ε?κόνα Θεο?, ?ξ ?κρας συλλήψεως. Μέ δεδομένο δέ, ?τι ? σαρκωθείς Λόγος «?στιν (?) ε?κών το? Θεο? το? ?οράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως» (Κολ. 1,15), ? περί το? ?μβρύου ?νθρώπου διδασκαλία περν? μέσα ?πό τό χριστολογικό δόγμα, ?ς βάση τ?ς ?ντολογίας του. ?ποιαδήποτε ?λλη θεώρηση το? ?νθρώπου πέραν το? κριτηρίου α?το?, δέν ?νήκει στό δικό της θεόγραφο πεδίο. 2. ?σο κι? ?ν προσπαθε? ? θετικισμός, ?νός πλήρους ? ?τελο?ς βιολογισμο?, νά ?πωθήσει τό ?θος, ?ς ?ντολογική κατηγορία στό περιθώριο τ?ς ζ ...
Τά συμπεράσματα, πού προέκυψαν ?πό τήν παρο?σα μελέτη μπορο?ν νά συνοψισθο?ν ?ς ?ξ?ς: 1. ? ?ρθόδοξη Χριστιανική ?νθρωπολογία, ?πως α?τή ?ποτυπώνεται στήν Παλαιά καί τήν Καινή Διαθήκη, ?λλά καί ?ναπτύσσεται ?ρμηνευτικά στίς ?ποφάσεις τ?ν Ο?κουμενικ?ν Συνόδων καί τά κείμενα τ?ν Πατέρων καί ?κκλησιαστικ?ν συγγραφέων θεωρε?, ?ς ?παρασάλευτη βάση τ?ς ?θικ?ς ?ποτιμήσεως το? ?μβρύου, τήν ?μετεώριστη ?νά τούς α??νες πίστη τ?ς ?κκλησίας, ?τι ? ?νθρωπος ?πάρχει ?ς πρόσωπον, δηλαδή ?ς κτισθείς κατ?ε?κόνα Θεο?, ?ξ ?κρας συλλήψεως. Μέ δεδομένο δέ, ?τι ? σαρκωθείς Λόγος «?στιν (?) ε?κών το? Θεο? το? ?οράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως» (Κολ. 1,15), ? περί το? ?μβρύου ?νθρώπου διδασκαλία περν? μέσα ?πό τό χριστολογικό δόγμα, ?ς βάση τ?ς ?ντολογίας του. ?ποιαδήποτε ?λλη θεώρηση το? ?νθρώπου πέραν το? κριτηρίου α?το?, δέν ?νήκει στό δικό της θεόγραφο πεδίο. 2. ?σο κι? ?ν προσπαθε? ? θετικισμός, ?νός πλήρους ? ?τελο?ς βιολογισμο?, νά ?πωθήσει τό ?θος, ?ς ?ντολογική κατηγορία στό περιθώριο τ?ς ζω?ς, τά βιοηθικά διλήμματα θά τροφοδοτο?νται συνεχ?ς, ?πό τήν ?σίγαστη ?ντίσταση τ?ς ?νθρώπινης συνειδήσεως. ?πειδή, «διά τήν ?λήθειάν ?στιν ? ?ρετή, ?λλ? ο? διά τήν ?ρετήν ? ?λήθεια», ?πως διασαφηνίζει ? ?γιος Μάξιμος ? ?μολογητής,(Περί διαφόρων ?πόρων, P.G. 90, 369 Α) προκύπτει, ?τι ε?ναι καθ?κον ? ?ναντίωση στήν φρενίτιδα τ?ς κοινωνικ?ς ?ευστότητας, ?λλά καί ? παιδευτική ?ριοθέτηση τ?ν κοινωνι?ν, μέσα στήν καθολική θέα το? ?ληθινο?. 3. ?ς ?παραχάρακτo μέτρο το? κατά φύσιν, δέν μπορε? νά θεωρηθε? ?λλο, ?ξω ?πό τήν α?θεντικότητα τ?ς φυσιολογικ?ς διαδικασίας, ? ?ποία ?χει τήν δυνατότητα μέ ?σφάλεια νά ?ριοθετήσει πρωτογεν?ς, δίκην φυσικο? δικαίου, τά μέτρα το? ζητουμένου ?θους, ?πέναντι στίς τεχνικές τ?ς ?ποβοηθούμενης ?ναπαραγωγ?ς. Α?τό ?ποτελε? καί τό κριτήριο στό καίριο ?ρώτημα, ?άν πράγματι βηματίζουμε κατά λόγον ? παρά λόγον, ?άν συνοδοιπορο?με μέ τά ?πό το? Δημιουργο? τεθέντα «?σια» (Πρβλ. Πλάτων, Ε?θύφρων, 10a καί e), ? συνηγορο?με σέ πρακτικές, πού ?πέχουν ?πό τήν φυσιολογική ?κρίβεια καί διολισθαίνουν σέ μιμητικά τ?ς φύσεως μορφώματα, μέ ?νδεχόμενα ?δυνηρά ?πίχειρα γιά τήν ?νθρωπότητα. 4. Ο? ?δεολογικές προϋποθέσεις, πού ?ξέθρεψαν τήν ?ξωσωματική γονιμοποίηση κινο?νται γύρω ?πό δύο ?ξονες: α)? φιλοσοφική ?φετηρία το? ?γχειρήματος τ?ς ?ξωσωματικ?ς γονιμοποιήσεως πρέπει νά ?ναζητηθε? στήν ψευδαισθητική ε?φορία τ?ς Βαβέλ, στή σύγχυση, πού ?ναδύεται ?πό τή διαλεκτική σχέση τ?ς προπτωτικ?ς ?παρξιακ?ς ?μπειρίας το? ?νθρώπου καί τ?ς μεταπτωτικ?ς ?βρεως, ? ?ποία προέκυψε ?πό τήν θυελλώδη ?νατροπή τ?ς μακαρίας ζω?ς. ? πρόκληση «διανοιχθήσονται ?μ?ν ο? ?φθαλμοί καί ?σεσθε ?ς θεοί» (Γέν. 3,5), πού ?λληλοτροφοδοτε?ται ?πό βιολογικά νομικά καί φιλοσοφικά σχήματα, ?ς καί ? συνεπακόλουθος ε?γονικός σχεδιασμός, σέ πρακτικό ?πίπεδο, ?πό μιά ?ποπροσωποποιημένη πολιτεία, ?ποτελο?ν τά ?ρεθίσματα μι?ς ?συνείδητης ?δύνης στήν κοινωνία, ? ?ποία ?ναγχος ?ποζητ? τήν ?δεμική νοσταλγία. β) Τό ?νθρωπολογικό ?ρεισμά τ?ς ?ξωσωματικ?ς γονιμοποιήσεως ε?ναι α?τό τ?ς α?τονομίας. ?τσι ?μως ?δηγούμεθα ?ναπότρεπτα σέ «α?τονομία τ?ς πλάνης» κατά τόν ?γιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο (Λόγος 39,7, P.G.36,341C), δεδομένου, ?τι ? ?νθρωπος ε?ναι ?κτεθειμένος σέ δυνάμεις ?λλοτριώσεως, πού τόν κατευθύνουν συχνά στό “νά μή ε?ναι στόν κόσμο του” καί ?κτρέπουν τό ?γώ στή παραφρένεια τ?ς λυκανθρωπίας. ?νεκα τούτου, ? ?κπλήρωση τ?ς ?πιθυμίας γιά τεκνοποίηση ?ναδεικνύεται σέ μέγεθος γεωμετρικο? τόπου ?ν? παράλληλα ?γνοε?ται παντελ?ς ? ?μβρυος ?νθρωπος, ? ?πο?ος συνειδητά προσφέρεται σέ θυσιαστικές ?κατόμβες στόν ναρκισσισμό, τόν ?πο?ο ?κτρέφει ? ?πολυτοποίηση το? ?διέξοδου ?ρθολογισμο?. 5. Μέ τήν ?ξωσωματική ?χουμε συσσώρευση προβλημάτων σέ τρία πεδία: α) ? βασικώτερος λόγος, γιά τόν ?πο?ο ? σημερινός ?νθρωπος καταφεύγει στήν ?ξωσωματική γονιμοποίηση ε?ναι τά συνεχ?ς α?ξανόμενα προβλήματα στειρότητας καί ? σοβαρός ?πιπολασμός ?νικανότητας στή γενετήσια ?μιλία, πού ?φείλονται σέ λόγους μέ α?ξημένη ?θική βαρύτητα, ο? ?πο?οι συνοψίζουν ?φ? ?νός μέν τόν ψευδαισθητικό παροξυσμό στήν πίστη μι?ς ?περάνθρωπης ?πιστήμης, ? ?ποία γιά ?λα ?χει λύση, μέχρις ?του στό βάθος το? ?νελέητου χρόνου ?ποδειχθε? τό ?πάνθρωπο καί δυσειδές προσωπε?ο το? πειρασμο? α?το?, ?φ? ?τέρου δέ ?να ?νόσιο τρόπο ζω?ς. β) ?πό τήν ?πιμελ? ?νάγνωση τ?ν στατιστικ?ν μετρήσεων μεταξύ τ?ς φυσιολογικ?ς συλλήψως καί τ?ς ?ξωσωματικ?ς γονιμοποιήσεως, διαπιστώνουμε, ?τι ? τεχνητή διαδικασία γονιμοποιήσεως καταλήγει σέ δραματικ?ς κατώτερα ?ποτελέσματα, ?π? ?τι ? φυσική μέθοδος συλλήψεως, ?χι μόνο σέ ?πίπεδο ?ριθμο? ?μβρύων, ?λλά καί κλινικ?ν ?γκυμοσυν?ν. γ) ? ?ξωσωματική γονιμοποίηση, δέν ε?ναι ?μοιρη προβλημάτων ?γείας τόσο γιά τή μητέρα ?σο καί γιά τά παιδιά.
περισσότερα