Μετεγχειρητικές επιπλοκές και σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής μετά από ορθοτοπική μεταμόσχευση ήπατος και μείζονες ογκολογικές επεμβάσεις για πρωτοπαθείς ή δευτεροπαθείς όγκους γαστρεντερικού συστήματος σε ασθενείς που νοσηλεύθηκαν σε μονάδα εντατικής θεραπείας

Abstract

Aim of the study: To record postoperative complications after liver transplantation and major gastrointestinal procedures and to determine the healthrelated quality of life of the two groups seven years after surgery in comparison with the general population. Material and Methods: The study examines two groups, 32 patients who have undergone orthotopic liver transplantation and 32 patients who have undergone major surgery for gastrointestinal diseases. The patients admitted to the Intensive Care Unit after surgery for at least three days. The complications during the immediate postoperative period, and the health-related quality of life after 7 years postoperatively were examined. Results: Most common complications related to patients with liver transplantation were infections, representing 78.1% of cases, while on the second group, the most common complications were nephrological at 46.9%, followed by cardiovascular complications and infections at rates of 43.8% and 34.4% respectively. The rates of postoperative death in patients undergoing liver transplantation was significantly higher for patients with cardiovascular complications and significantly lower in those with respiratory complications. In patients undergoing major surgery for gastrointestinal tumor and developed infection, renal and cardiovascular complications, the rates of death at 7 years was significantly higher, while the postoperative death rates were higher in those with infections. Concerning quality of life, the specific questionnaire was answered by 43.75% (14/32) of patients in each group. Only the unit of “Mental Health” revealed significant differences between the two patients’ groups. Specifically, patients with liver transplantation demonstrated a significantly higher score, compaired to patients with gastrointestinal tumor surgery. The quality of life in other aspects of the survey was similar between the two groups of patients. Compared with the general population, the score on the unit “Role Physical” was significantly lower in patients who underwent liver transplantation. Compared with the general population, the score on the units “Physical Functioning”, “Role Physical”, “Role Emotional” and “Mental Health” were significantly lower in patients who underwent surgery for gastrointestinal tumor. Conclusions: Recognition of complications is essential in order to plan treatment immediately and thus decrease the morbidity and mortality. Accordingly, the determination of the health-related quality of life is particularly important, since the choice of any possible treatment affects the patients’ later life.

Σκοπός της μελέτης: Να καταγραφούν οι μετεγχειρητικές επιπλοκές μετά από μεταμόσχευση ήπατος και μείζονες χειρουργικές επεμβάσεις στο γαστρεντερικό σύστημα, να καθοριστεί η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής των δύο ομάδων 7 χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση και να γίνει σύγκριση με αυτή του γενικού πληθυσμού. Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη εξετάζει δύο ομάδες ασθενών, 32 ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε ορθοτοπική μεταμόσχευση ήπατος και 32 ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μείζονα χειρουργική επέμβαση για όγκο του γαστρεντερικού συστήματος. Οι ασθενείς εισήχθησαν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας μετά το χειρουργείο και παρέμειναν για τουλάχιστον 3 μέρες. Μελετήθηκαν οι άμεσες μετεγχειρητικές επιπλοκές και η σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής 7 χρόνια μετά την επέμβαση. Αποτελέσματα: Η πιό συχνή επιπλοκή στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε Μεταμόσχευση Ήπατος ήταν οι λοιμώξεις σε ποσοστό 78,1%, ενώ στη δεύτερη ομάδα, οι πιό συχνές επιπλοκές ήταν οι νεφρολογικές σε ποσοστό 46,9%, ακολουθούμενες από τις καρδιαγγειακές επιπλοκές και τις λοιμώξεις σε ποσοστό 43,8% και 34,4% αντίστοιχα. Τα ποσοστά μετεγχειρητικού θανάτου στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος ήταν σημαντικά υψηλότερα στους ασθενείς με καρδιαγγειακές επιπλοκές και σημαντικά χαμηλότερα σε εκείνους με αναπνευστικές επιπλοκές. Στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μείζονα χειρουργείο για όγκο του γαστρεντερικού και παρουσίασαν λοιμώξεις, νεφρολογικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές, τα ποσοστά θανάτου στα 7 έτη ήταν σημαντικά υψηλότερα, ενώ τα ποσοστά μετεγχειρητικού θανάτου ήταν υψηλότερα σ’αυτούς που παρουσίασαν λοιμώξεις. Όσον αφορά τη ποιότητα ζωής το ερωτηματολόγιο απαντήθηκε σε ποσοστό 43,75% (14/32) των ασθενών από κάθε ομάδα. Μόνο η διάσταση «Ψυχική Υγεία» παρουσίασε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων. Συγκεκριμένα οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος σημείωσαν σημαντικά μεγαλύτερη βαθμολογία , σε σύγκριση με τους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργείο για όγκο του γαστρεντερικού συστήματος. Δε σημειώθηκαν σημαντικές διαφορές στις υπόλοιπες διαστάσεις της ποιότητας ζωής μεταξύ των δύο ομάδων ασθενών. Σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, η βαθμολογία στη διάσταση «Σωματικός ρόλος» ήταν σημαντικά χαμηλότερη στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μεταμόσχευση ήπατος. Σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, η βαθμολογία στις διαστάσεις «Σωματική Λειτουργικότητα», «Σωματικός ρόλος», «Ρόλος συναισθηματικός» και «Ψυχική υγεία» ήταν σημαντικά χαμηλότερη στους ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργείο για όγκο του γαστρεντερικού συστήματος. Συμπεράσματα: Η αναγνώριση των επιπλοκών είναι σημαντική, έτσι ώστε να ξεκινήσει άμεσα ο σχεδιασμός αντιμετώπισης και θεραπείας και να μειωθεί με αυτό το τρόπο η νοσηρότητα και η θνητότητα. Αντίστοιχα η καταγραφή της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητα ζωής είναι ιδιαίτερα σημαντική, μιας και η επιλογή της κάθε πιθανής θεραπείας επηρεάζει τη μετέπειτα ζωή των ασθενών.