Αλλοιώσεις του οφθαλμού κατά τη διάρκεια και μετά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση

Abstract

A lot of modifications occur to the eye during ischemia. The purpose of this study is to investigate the effects of ischemia in the retina and optic nerve after cardiac arrest and reperfusion.A total of 30 pigs were used. Under general anesthesia throughout the experiment, the animals were connected to complete monitoring after surgical preparation of the great vessels. After stabilizing the animals, the next step was to provoke ventricular fibrillation, disconnect them from the respirator and let them in a state of complete apnea and untreated cardiac arrest for 8 minutes. After that, we began the efforts of reperfusion with CPR for 2 minutes and intravenous administration of the respective drugs for each group: Group A epinephrine only, group B epinephrine and levosimendan.Last step of the experiment was the euthanasia of the pigs and autopsy by taking both eyes with their respective optic nerve.The proteins S-100 and NSE (cerebral and retina dysfunction markers) were evaluated by a pathologist, after preparation of the retina and the optic nerve that were cut into thin 4μm slices. The images were analyzed by computer image analyzer to the intensity and extent of staining. The statistical analysis was performed by the SPSS program.Heart rate and pressures before the onset of cardiac arrest were found unaltered, regardless of the group. In contrast, after application of CPR, the primacy of team B is evident and statistically significant in all hemodynamic variables measured.Group B also predominates in regaining automatic circulation. Only 6 out of 15 animals in group A managed to survive, in contrast to 14 out of 15 in group B.Regarding indicators of cerebral/retinal dysfunction, all cases examined confirmed the superiority of group B over group A. Furthermore, S-100 and NSE in the retina were increased by a significant extent in group A. The same occurred with the optic nerve, where S-100 was not even detected in group B, while NSE increased significantly in group A compared to group B.Similar were the results obtained from the staining evaluation, although not proved statistically significant. Team A was often presented with milder staining (i.e. greater cell destruction), while group B somewhat more intense.In conclusion, in this study of experimentally induced ischemia and reperfusion, the combination of epinephrine and levosimendan seems to be superior to only administration of epinephrine and offer greater protection.

Ο οφθαλμός υφίσταται ποικίλες αλλοιώσεις κατά τη διάρκεια ισχαιμίας. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθούν οι επιπτώσεις της ισχαιμίας σε αμφιβληστροειδή και οπτικό νεύρο μετά από καρδιακή ανακοπή και επαναιμάτωση.Χρησιμοποιήθηκαν συνολικά 30 χοίροι. Υπό γενική αναισθησία σε όλη τη διάρκεια του πειράματος, τα ζώα ήταν συνδεδεμένα με πλήρες monitoring, βασικό αλλά και εξειδικευμένο μετά από χειρουργική παρασκευή των μεγάλων αγγείων. Μετά τη σταθεροποίησή τους, σειρά είχε η πρόκληση κοιλιακής μαρμαρυγής, η αποσύνδεση από τον αναπνευστήρα και η παραμονή σε πλήρη άπνοια και αθεράπευτη καρδιακή ανακοπή επί 8 λεπτά. Τότε άρχιζε η προσπάθεια επαναιμάτωσης με ΚΑΑ για 2 λεπτά και η χορήγηση ενδοφλεβίως των αντίστοιχων για κάθε ομάδα φαρμάκων: Στην ομάδα Α μόνο επινεφρίνη, στην ομάδα Β επινεφρίνη και λεβοσιμεντάνη.Με τη λήξη του πειράματος γινόταν ευθανασία και νεκροτομή με λήψη αμφοτέρων των οφθαλμών με το σύστοιχο οπτικό νεύρο.Οι πρωτεΐνες S-100 και NSE (δείκτες εγκεφαλικής δυσλειτουργίας) εκτιμήθηκαν από παθολογοανατόμο αφού τα παρασκευάσματα από αμφιβληστροειδή και οπτικό νεύρο κόπηκαν σε λεπτές τομές. Οι φωτογραφίες αναλύθηκαν από αναλυτή εικόνας ως προς την ένταση και την έκταση της χρώσης. Η στατιστική ανάλυση τέλος έγινε με το πρόγραμμα SPSS.Η καρδιακή συχνότητα και οι πιέσεις βρέθηκαν ίδιες -ανεξαρτήτως ομάδας- πριν από την έναρξη της καρδιακής ανακοπής. Αντιθέτως, μετά την εφαρμογή της ΚΑΑ, η υπεροχή της ομάδας Β είναι εμφανής και στατιστικά σημαντική σε όλες τις αιμοδυναμικές μεταβλητές που μετρήθηκαν.Η ομάδα Β υπερτερεί και ως προς την επανάκτηση αυτόματης κυκλοφορίας των ζώων. Μόνο 6/15 της ομάδας Α κατάφεραν να επιβιώσουν, σε αντίθεση με 14/15 της ομάδας Β.Όσον αφορά την ανάλυση των πρωτεϊνών, σε όλες τις περιπτώσεις επιβεβαιώθηκε η υπεροχή της ομάδας Β έναντι της Α. Και η S-100 και η NSE στον αμφ/δή βρέθηκαν αυξημένες κατά σημαντικό βαθμό στην ομάδα Α. Το ίδιο συνέβη και στο οπτικό νεύρο, όπου η S-100 δεν ανιχνεύθηκε καν στην ομάδα Β, ενώ η NSE βρέθηκε αυξημένη στην ομάδα Α.Παρόμοια ήταν και τα αποτελέσματα από την αξιολόγηση των χρώσεων, αν και δεν αποδείχτηκαν στατιστικώς σημαντικά. Η ομάδα Α παρουσιαζόταν συχνά με ηπιότερη χρώση (δηλ. μεγαλύτερη κυτταρική καταστροφή), ενώ αντίθετα η ομάδα Β εντονότερη.Συμπερασματικά, από την παρούσα πειραματική μελέτη πρόκλησης ισχαιμίας και επαναιμάτωσης, ο συνδυασμός επινεφρίνης και λεβοσιμεντάνης φαίνεται να υπερτερεί έναντι της χορήγησης μόνο επινεφρίνης και να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία.