Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ (1669-1821)

Abstract

Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣΚΡΗΤΗΣ (1669-1821), ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΜΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΔΙΟΙΚΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ. ΜΕ ΤΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ, ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ Η ΑΝΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΛΟΓΙΩΝ, Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣΚΑΙ Η ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ. Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ, ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ, ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ, ΥΜΝΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΟΥΣ, ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ. Η ΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ, ΠΑΡΑ ΤΟΥΣ ΕΞΙΣΛΑΜΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΤΟΥ ΚΡΥΠΤΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ. ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΑΝΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ, ΕΝΩ Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΒΙΟΥ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΑΣ, ΠΑΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕΝΕΣ ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

THE HISTORICAL RESEARCH, IN CONNECTION WITH THE SPIRITUAL ACTION IN THE ECCLESISTICAL AREA OF CRETE (1669-1821), INCLUDES, IN THE FIRST PLACE, THE DETERMINATION OF THE PRECONDITIONS WHICH ARE AT THE DISPOSAL OF THE CHURCH. HAVING WON RECOGNITION BY THE CENTRAL TURKISH AUTHORITY AND HAVING CLOSE TIES WITH THE ECUMENICAL PATRIARCHATE, IT IS ADMINISTERED AND ORGANIZED WITHIN THE BOUNDS OF THE DIFFICULTIES AND THE CONDITIONS OF THE ERA. WITH THE EXAMINATION OF THE CULTURAL POTENTIAL, WHICH REIGNS, THE BREAK OF THE FORMER PROSPERITY OF THE CULTURE IS ESTABLISHED, THE ABSENCE OF MEN OF LETTERS (SCHOLARS), THE RESTRICTION OF THE ORGANIZED CULTURAL ACTIVITIES AND THE BASIC CULTIVATION OF THE GREEK CULTURE BY ECCLESIASTICAL PEOPLE AND MONASTERIES. THEOLOGY IS REPRESENTED BY BISHOPS, CLERGYMEN, TEACHERS, HYMNOGRAPHERS, AND ICONOGRAPHERS. IT IS DIRECTED BY THE ECUMENICAL PATRIARCHATE AND THE DEDICATION OF THE PEOPLE TO THE ORTHODOXFAITH IS ASCERTAINED. THE SACRIFICE OF THE NEOMARTYRS REVEALS THE POWER OF FAITH DESPITE THE ISLAMIZATIONS AND THE APPEARANCE OF THE CRYPTOCHRISTIANISM. THE MONASTERIES AND THE MONKS, NUNS, WITHIN THE BOUNDS OF THE CONDITIONS THEY LIVE, TRY TO ACQUIRE COMFORT WITH THE HELP OF THE ECUMENICAL PATRIARCHATE, ALTHOUGH THE LIFE AND RUNNING COSTS OF THE MONASTERIES HAVE GOT SPIRITUAL CHARACTER. FACING THE DIFFICULTIES OF THE DAILY ROUTINE OF THE ORTHODOX CRETAN PEOPLE, UNDER THE HOST OF NEEDS WHICH ARE CAUSED BY THE CONQUERORS, ECCLESIASTICAL TASK OF PROTECTION AND SOLICITUDE IS OFFERED, DESPITE SOME NEGATIVE CASES WHICH ARE NOTICED.