Περίληψη
Η έννοια του εαυτού είναι διαισθητική και θεωρητική κατασκευή που συνοδεύει τη Δυτική σκέψη από τις απαρχές στη φιλοσοφία του Σωκράτη και του Πλάτωνα και διαμέσου των Ελληνιστικών, Πρωτο-Χριστιανικών χρόνων, του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, επανέρχεται με τον Descartes στην νεότερη φιλοσοφία. Αργότερα, όταν ένα κομμάτι της φιλοσοφίας αποτέλεσε τη νεοσύστατη επιστήμη της ψυχολογίας, η έννοια του εαυτού είχε μια πολυτάραχη ιστορία. Μελετήθηκε αρχικά από τον James, περιορίστηκε σε σημασία από τον Freud, αγνοήθηκε από τους Συμπεριφοριστές, επανήλθε στο προσκήνιο της κλινικής ψυχολογίας του Rogers και στο προσκήνιο της γνωστικής από τον Marsh. Η έννοια του εαυτού είναι μια πολυδιάστατη έννοια που αναφέρεται στην ατομική αντίληψη του εαυτού σε σχέση με πολλά χαρακτηριστικά όπως ακαδημαϊκά ή μη. Περιλαμβάνει την αυτοαντίληψη, την αυτοεκτίμηση, αυτοαποτελεσματικότητα και τι θεωρεί το άτομο ότι πιστεύουν οι άλλοι για αυτόν/ή. Η σχιζοφρένεια αποτελεί μια διαταραχή που δεν προσβάλλει μόνο τις ψυ ...
Η έννοια του εαυτού είναι διαισθητική και θεωρητική κατασκευή που συνοδεύει τη Δυτική σκέψη από τις απαρχές στη φιλοσοφία του Σωκράτη και του Πλάτωνα και διαμέσου των Ελληνιστικών, Πρωτο-Χριστιανικών χρόνων, του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, επανέρχεται με τον Descartes στην νεότερη φιλοσοφία. Αργότερα, όταν ένα κομμάτι της φιλοσοφίας αποτέλεσε τη νεοσύστατη επιστήμη της ψυχολογίας, η έννοια του εαυτού είχε μια πολυτάραχη ιστορία. Μελετήθηκε αρχικά από τον James, περιορίστηκε σε σημασία από τον Freud, αγνοήθηκε από τους Συμπεριφοριστές, επανήλθε στο προσκήνιο της κλινικής ψυχολογίας του Rogers και στο προσκήνιο της γνωστικής από τον Marsh. Η έννοια του εαυτού είναι μια πολυδιάστατη έννοια που αναφέρεται στην ατομική αντίληψη του εαυτού σε σχέση με πολλά χαρακτηριστικά όπως ακαδημαϊκά ή μη. Περιλαμβάνει την αυτοαντίληψη, την αυτοεκτίμηση, αυτοαποτελεσματικότητα και τι θεωρεί το άτομο ότι πιστεύουν οι άλλοι για αυτόν/ή. Η σχιζοφρένεια αποτελεί μια διαταραχή που δεν προσβάλλει μόνο τις ψυχικές λειτουργίες αλλά και την αίσθηση του εαυτού. Ένας ασθενής με σχιζοφρένεια έχει διαταραγμένο το αίσθημα της ατομικότητας, μοναδικότητας και αυτοκατεύθυνσης δηλαδή έχει χάσει τα όρια του ‘‘εγώ’’ με αποτέλεσμα τη σύγχυση ταυτότητας.Σκοπός της παρούσας διατριβής είναι η σύγκριση της έννοιας εαυτού, της προσωπικότητας και των γεγονότων ζωής στις υποομάδες των ψυχωτικών ασθενών (σχιζοφρένεια, σχιζοσυναισθηματική διαταραχή και διπολική Ι διαταραχή) σε σχέση με τους φυσιολογικούς. Μελετήθηκαν 120 φυσιολογικοί συμμετέχοντες και 70 ασθενείς. Για την μέτρηση της προσωπικότητας δόθηκε το Temperament and Character Inventory-R (TCI-R) 9 έκδοση του Robert Cloninger, για να μετράει τις ατομικές διαφορές τόσο στα φυσιολογικά όσο και στα μη φυσιολογικά (αποκλίνοντα) συμπεριφορικά μοτίβα (deviant behavior patterns). Για την αξιολόγηση των γεγονότων ζωής χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Αξιολόγηση Προσφάτων Αλλαγών ζωής των Holmes και Rahe που εξετάζει την αναζήτηση της επίπτωσης των αλλαγών σε γεγονότα ζωής και για την έννοια του εαυτού το Self-Description Questionnaire III (SDQ)-III του H. W. Marsh που μετράει 13 ξεχωριστές κλίμακες σε τρεις τομείς της έννοιας του εαυτού: μη-ακαδημαϊκός, ακαδημαϊκός και η γενική εκτίμηση.Η ομάδα των μη φυσιολογικών πληθυσμών διαφέρει από την ομάδα των φυσιολογικών και στα τρία ερωτηματολόγια (TCI, RLCQ, SDQ-III), παρουσιάζοντας σε όλες τις υποκλίμακες των ερωτηματολογίων υψηλότερες τιμές. Επίσης, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η επίδραση μόνο της διάγνωσης είναι ανεξάρτητη, ενώ υπάρχει μια στατιστικά σημαντική επίδραση του φύλου και της αλληλεπίδρασης φύλου-διάγνωσης. Τέλος, είναι ενδιαφέρον ότι οι φυσιολογικοί συγκρινόμενοι με τους ασθενείς, παρουσίασαν τις περισσότερες συσχετίσεις μεταξύ της Έννοιας του Εαυτού και του Χαρακτήρα και της Ιδιοσυγκρασίας.Το παραπάνω εύρημα μπορεί να δώσει το έναυσμα κυρίως στους κλινικούς για να εμβαθύνουν ερευνητικά και ψυχοθεραπευτικά στην ομάδα αυτών των ανθρώπων. Έχοντας ως δεδομένο την ύπαρξη της συναισθηματικής δυσκολίας σε πολλαπλά επίπεδα για τους ασθενείς θα ήταν πραγματικά βοηθητική η βελτίωση των σχέσεων τους με τους φυσιολογικούς στην καθημερινότητα τους, με κατάλληλες ψυχοεκπαιδευτικές τεχνικές.
περισσότερα
Περίληψη σε άλλη γλώσσα
The self-concept is an intuitive and theoretical construction that accompanies Western thought from its beginning in the philosophy of Socrates and Plato, and through Hellenistic period, early Christian times, the Middle Ages and Renaissance and finally returns with Descartes in modern philosophy. Later, when one part of philosophy formed the newly founded science of psychology, the self-concept began a checkered history. Originally it was studied by James, limited in importance by Freud, ignored by the Behaviorists, reappeared in clinical psychology in the work of Rogers and in cognitive psychology in the work of Marsh. The self-concept is a multidimensional concept that refers to an individual’s perception of self, in relation to several characteristics like those associated with academic skills or non academic skills. It consists self-perception, self-esteem, self-efficacy, and others’ perception of one’s abilities. Schizophrenia is a disorder that not only affects mental functions ...
The self-concept is an intuitive and theoretical construction that accompanies Western thought from its beginning in the philosophy of Socrates and Plato, and through Hellenistic period, early Christian times, the Middle Ages and Renaissance and finally returns with Descartes in modern philosophy. Later, when one part of philosophy formed the newly founded science of psychology, the self-concept began a checkered history. Originally it was studied by James, limited in importance by Freud, ignored by the Behaviorists, reappeared in clinical psychology in the work of Rogers and in cognitive psychology in the work of Marsh. The self-concept is a multidimensional concept that refers to an individual’s perception of self, in relation to several characteristics like those associated with academic skills or non academic skills. It consists self-perception, self-esteem, self-efficacy, and others’ perception of one’s abilities. Schizophrenia is a disorder that not only affects mental functions but also the sense of self. A patient with schizophrenia has a disturbed feeling of individuality, uniqueness and self-direction that has led to blurring the limits of '' Ego '' resulting in the confusion of self-identity.The purpose of this study is to compare self-concept, personality and life events in subgroups of psychotic patients (schizophrenia, schizoaffective disorder and bipolar I disorder) as compared with normal individuals. We studied 120 normal participants and 70 patients. For measurement of personality was administered the Temperament and Character Inventory-R (TCI-R) 9 version of Robert Cloninger to measure individual differences in both normal and abnormal deviant behavior patterns. For the evaluation of the facts of life we used the Recent Life Changes Questionnaire (RLCQ) of Holmes and Rahe, examining the quest for impact of changes in life events and for the self-concept we used the Self-Description Questionnaire III (SDQ)-III of H. W. Marsh to counts 13 separate subscales in three areas of self-concept: non-academic, academic and general esteem.The group of abnormal population differs from the normal group in all three questionnaires (TCI, RLCQ, SDQ-III), showing in all subscales of the questionnaires higher scores. The results suggest that only the effect of diagnosis is independent while there is a statistically significant effect of gender and gender-diagnosis interaction. Finally, the normal group compared with patients, had the most correlations between self-concept and the character and temperament.The above finding could suggest to clinicians the need for further research and careful application in psychotherapy of such patients. Considering the fact that these patients have emotional difficulties on multiple levels, it would be really helpful to improve their relations with normals in their daily routine with appropriate psychoeducational techniques.
περισσότερα