Πορνογραφία και σεξουαλικότητα στην ύστερη νεωτερικότητα: ο λόγος της πορνογραφικοποίησης

Abstract

The thesis analyzes the concept of pornographication within the context of late modernity. The central question is about the potential effects of pornographication in the broader fields of sexuality and the construction of social reality. In the analysis, pornographication is not considered the algebraic sum of pornography’s mass consumption, but a social reality characterized by the integration of discourses and discursive practices related to pornography in the dominant culture, the embodiment of elements of sexual and pornographic speech in sexual socialization and their unprecedented visibility in the public sphere. The above question is tried to be answered through the theoretical processing of scientific texts which leads to two concrete central trends of pornographication. It is also framed by appending an exemplary empirical study on indicative facets of pornographication which are found in everyday dialogues on three heterogeneous online forums. On the whole, the main conclusions are about the widespread prevalence of a sexist oriented type of postfeminist aesthetics called “postfeminist sexism” and the sweeping cultivation of masculinity’s essentialising called “reification of hegemonic masculinity”.

Η διδακτορική διατριβή αναλύει την έννοια της πορνογραφικοποίησης εντός του πλαισίου της ύστερης νεωτερικότητας. Το κεντρικό της ερώτημα είναι ποια είναι τα ενδεχόμενα αποτελέσματα της πορνογραφικοποίησης στο ευρύτερο πεδίο της σεξουαλικότητας και της κατασκευής της κοινωνικής πραγματικότητας. Αναζητούνται δηλαδή οι πιθανές συνέπειες στο κοινωνικό και πολιτισμικό μακρο-επίπεδο, διότι στην ανάλυση που ακολουθείται η πορνογραφικοποίηση δεν θεωρείται το αλγεβρικό άθροισμα της μαζικής κατανάλωσης πορνογραφίας, αλλά μια κοινωνική πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από την ένταξη ρηματικών πρακτικών και Λόγων που σχετίζονται με την πορνογραφία στην κυρίαρχη κουλτούρα, την εγχάραξη στοιχείων του σεξουαλικού και πορνογραφικού Λόγου στη σεξουαλική κοινωνικοποίηση και την πρωτοφανή ορατότητά τους στη δημόσια σφαίρα. Η προσπάθεια για να απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα γίνεται μέσω θεωρητικής επεξεργασίας επιστημονικών κειμένων η οποία καταλήγει στη συγκεκριμενοποίηση των αποτελεσμάτων της πορνογραφικοποίησης. Πλαισιώνεται όμως και με την παράθεση μιας παραδειγματικού χαρακτήρα εμπειρικής μελέτης όπου με τη μορφή εμβόλιμων περιπτώσεων αναδεικνύονται ενδεικτικοί τρόποι με τους οποίους απαντώνται σε καθημερινούς διαλόγους στο διαδίκτυο στοιχεία του πορνογραφικοποιημένου Λόγου. Οι δύο κεντρικές τάσεις της πορνογραφικά προσανατολισμένης σεξουαλικοποίησης της κουλτούρας που προκρίνονται στο πλαίσιο της μελέτης είναι η κατίσχυση μιας σεξιστικού τύπου μεταφεμινιστικής αισθητικής που αποκαλείται «μεταφεμινιστικός σεξισμός» και η προϊούσα ουσιοποίηση της ανδρικότητας η οποία και αποκαλείται «πραγμοποίηση της ηγεμονικής αρρενωπότητας».