Η διατριβή πραγματεύεται την επίδραση που άσκησαν οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις τηςτοπικής αυτοδιοίκησης στον οικονομικό χώρο. Μελέτη περίπτωσης της διατριβής είναι ηπεριφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η οποία αντιμετωπίζει σημαντικάπροβλήματα ανάπτυξης. Η έρευνα εστιάζει στις αναδιατάξεις που προήλθαν μέσω τηςεφαρμογής των μεταρρυθμίσεων του “Καποδίστρια” και του “Καλλικράτη” στις τοπικέςσυνεργατικές στρατηγικές.Το ερευνητικό αντικείμενο της διατριβής οριοθετείται στις επιδράσεις που δέχτηκανοι τυπικοί και άτυποι θεσμοί συνεργασίας με σκοπό να λειτουργήσουν ως προσδιοριστικοίσυντελεστές της περιφερειακής ανάπτυξης. Η ελάττωση των κεντρικών ρυθμιστικών πολιτικών εκ μέρους του κεντρικού κράτους σε συνδυασμό με την αντικατάσταση του φορντισμού από πιο ευέλικτες μορφές παραγωγής, δημιούργησαν ένα νέο πλαίσιο περιφερειακής ανάπτυξης. Η συμμετοχή των τοπικών δρώντων σε στρατηγικές συνεργασίας απέκτησε μείζονα υπόσταση ενώ ο ρόλος της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης αναβαθμίστη ...
 | |
Η διατριβή πραγματεύεται την επίδραση που άσκησαν οι θεσμικές μεταρρυθμίσεις τηςτοπικής αυτοδιοίκησης στον οικονομικό χώρο. Μελέτη περίπτωσης της διατριβής είναι ηπεριφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η οποία αντιμετωπίζει σημαντικάπροβλήματα ανάπτυξης. Η έρευνα εστιάζει στις αναδιατάξεις που προήλθαν μέσω τηςεφαρμογής των μεταρρυθμίσεων του “Καποδίστρια” και του “Καλλικράτη” στις τοπικέςσυνεργατικές στρατηγικές.Το ερευνητικό αντικείμενο της διατριβής οριοθετείται στις επιδράσεις που δέχτηκανοι τυπικοί και άτυποι θεσμοί συνεργασίας με σκοπό να λειτουργήσουν ως προσδιοριστικοίσυντελεστές της περιφερειακής ανάπτυξης. Η ελάττωση των κεντρικών ρυθμιστικών πολιτικών εκ μέρους του κεντρικού κράτους σε συνδυασμό με την αντικατάσταση του φορντισμού από πιο ευέλικτες μορφές παραγωγής, δημιούργησαν ένα νέο πλαίσιο περιφερειακής ανάπτυξης. Η συμμετοχή των τοπικών δρώντων σε στρατηγικές συνεργασίας απέκτησε μείζονα υπόσταση ενώ ο ρόλος της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης αναβαθμίστηκε έντονα.Η μεθοδολογία που χρησιμοποιείται βασίζεται τόσο σε πρωτογενή όσο και σε δευτερογενή έρευνα με τη Θεωρία Παιγνίων να έχει κεντρικό ρόλο στην ερευνητική μεθοδολογία. Η ισορροπία του παιγνίου τονίζει την σπουδαιότητα της μεταρρύθμισης του Καλλικράτη, υποδεικνύοντας ότι συνιστά ένα σημαντικό βήμα προς την περιφερειοποίησητης ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης. Εντονότερη επίδραση, από αμφότερες τις μεταρρυθμίσεις δέχτηκαν οι τυπικοί θεσμοί (διακυβερνητική συνεργασία, τοπική αυτοδιοίκηση), παρά οι άτυποι θεσμοί (κοινωνικό κεφάλαιο, τοπική επιχειρηματικότητα). Η μεταρρύθμιση του Καποδίστρια άσκησε αμεσότερες επιδράσεις στις τοπικές συνεργατικές δράσεις, καθώς θεμελίωσε τη διαδρομή εξάρτησης διευκολύνοντας την υλοποίηση του Καλλικράτη. Σημειώνεται ότι η αξιοπιστία των απαντήσεων που έδωσαν οι τοπικοί δρώντες βρέθηκε σχεδόν για όλες τις μεταβλητές σε υψηλά επίπεδα.Οι προτάσεις πολιτικής που υποστηρίζει η διατριβή τονίζουν την αναγκαιότητα για ενίσχυση της χρηματοοικονομικής αυτονομίας της τοπικής και περιφερειακής διοίκησης.Ακόμη, σημαντικές βελτιώσεις μπορούν να επιτευχθούν μέσω της αναδιάταξης του χάρτη των τοπικών συνεργασιών, με τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα να διαδραματίζουν καίριο ρόλο. Τέλος η πρόσδεση των δρώντων σε μια ευρύτερη κοινωνική δικτύωση δύναται να δημιουργήσει θετικότερες συνθήκες για περιφερειακή ανάπτυξη στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.
Όλα τα τεκμήρια στο ΕΑΔΔ προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα.