PHLOMIS FRUTICOSA L.: ΤΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ ΕΠΟΧΙΑΚΟΥ ΔΙΜΟΡΦΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΙΔΙΑΙΤΕΡΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΥ ...

Abstract

ΤΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ ΤΟΥ PHLOMIS FRUTICOSA ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΦΥΛΛΩΝ, ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ (ΔΙΜΟΡΦΙΣΜΟΣ). ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΕΚΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΚΑΙ ΚΑΘ'ΟΛΟ ΤΟ ΘΕΡΟΣ Ο ΡΥΘΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕ ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ. ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗΣ ΒΡΟΧΕΡΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ, ΤΑ ΦΥΛΛΑΑΥΤΑ ΑΠΟΡΡΟΦΟΥΝ ΝΕΡΟ, ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΤΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΙΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ. Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΔΙΟΓΚΩΣΗ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΝΕΡΟΥ. ΤΟΣΟ Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΩΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΩΝ, ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΕΚΠΤΥΞΗ ΤΩΝ ΧΕΙΜΕΡΙΝΩΝ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΧΡΟΝΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΤΩΝ ΒΡΟΧΩΝ. ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΦΥΛΛΩΝ ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΦΥΤΑ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ ΟΠΟΤΕ ΓΕΡΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΑΖΙΚΑ. Η ΜΑΖΙΚΗ ΑΥΤΗ ΦΥΛΛΟΠΤΩΣΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ LSM ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΛΑΧΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΩΛΕΙΩΝ ΝΕΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΟΥΣ. ΠΑΡ'ΟΛΟΝ ΟΤΙ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΝΤΟΝΗ ΚΑΤΑΠΟΝΗΣΗ (ΣΧΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΣΕ ΝΕΡΟ 30%, ΧΑΜΗΛΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ CO2 ΛΟΓΩ ΚΛΕΙΣΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΤΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΥΨΗΛΕΣ ΕΝΤΑΣΕΙΣ ΦΩΤΟΣ) ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΣΟΒΑΡΕΣ ΒΛΑΒΕΣ. ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΠΛΗΘΩΡΑΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ. ΣΕ ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΦΥΛΛΑ ΚΥΛΙΝΔΡΙΖΟΝΤΑΙ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΝ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗΣ ΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΤΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ. (ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ)

PHLOMIS FRUTICOSA IS A TYPICAL EASTERN MEDITERRANEAN MALAKOPHYLLOUS SEMI-DECIDUOUS SHRUB, FOLLOWING THE PATTERN OF SEASONAL LEAF DIMORPHISM (SUMMER AND WINTER LEAVES). SUMMER LEAVES DEVELOP DURING SPRING BUT THEIR GROWTH AND METABOLISM ARE ARRESTED DURING THE SUMMER. AS SOON AS THE AUTUMN RAINS START, THE SUMMER LEAVES ABSORB WATER, INCREASE IN SIZE AND BECOME FULLY FUNCTIONAL. IN THIS STATE THEY OFFER ENERGY AND RAW MATERIAL FOR THE DEVELOPMENT OF THE WINTERLEAVES. THE REVIVAL OF THE SUMMER LEAVES AND THE DEVELOPMENT OF THE WINTER ONES DEPEND ON THE COMMENCEMENT OF THE RAINY PERIOD. BOTH KINDS OF LEAVES REMAINON THE PLANTS UP TO THE END OF SPRING, WHEN SENESCENCE LEADS TO A MASSIVE LEAF FALL. THIS MASSIVE SHEDDING OF OLDER LEAVES, TOGETHER WITH THE LOWER LEAF AREA, HIGHER LSM AND HIGHER DENSITY OF THE REMAINING LEAVES, COMPARED TO WINTER ONES, PARTLY ALLEVIATE THE ADVERSE EFFECTS OF SUMMER DROUGHT. NEVERTHELESS, SUMMER LEAVES SUFFER A STRONG WATER STRESS. FOR SEVERAL WEEKS DURING THE SUMMER, THEIR RWC IS KEPT AT ABOUT 30%. FURTHERMORE, THE UNAVOIDABLE STOMATAL CLOSURE RESTRICTS CO2 DIFFUSION TO CARBOXYLATION SITES AND, TOGETHER WITH HIGH LIGHT INTENSITIES, MAY PRODUCE PHOTOINHIBITORY CONDITIONS. HOWEVER, SUMMER LEAVES DO NOT SEEM TO BE SERIOUSLY DAMAGED AND THIS MAY BE DUE TO THE PRESENCE OF MANY PROTECTING AND REPAIRING MECHANISMS. MORPHOLOGICAL ADAPTATIONS INCLUDE LEAF ROLLING, WHICH, BY EXPOSING THE MORE REFLECTIVE LOWER LEAF SURFACE TO DIRECT SUNLIGHT, REDUCES OVERHEATING AND EXCESSIVE WATER LOSS. (ABSTRACT TRUNCATED)