ΣΥΜΠΛΟΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΟΛΥΜΕΡΩΝ ΜΕΣΩ ΔΕΣΜΩΝ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ: ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΠΟΛΥΑΚΡΥΛΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ Η ΣΥΜΠΟΛΥΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΑΚΡΥΛΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΚΑΙ ΜΗ ΙΟΝΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΒΑΣΕΩΝ

Abstract

THE INTERACTIONS BETWEEN WEAK POLYACIDS AND NONIONIC POLYBASES WERE STUDIED, AT DILUTE AQUEOUR SOLUTIONS AND SMALL IONIC STRENGTH. THE POLYACIDS WERE THE POLY(ACRYLIC ACID) AND THE COPOLYMERS OF ACRYLIC ACID WITH N-ISOPROPYLACRYMIDE OR NEGATIVELY CHARGED MONOMERS. THE POLYBASES WERE POLY(ETHYLENEGLYCOL), POLYACRYLAMIDE, POLY(N-ISOPROPYLACRYLAMIDE), POLY(VINYL ALCOHOL) AND VILYLALCOHOLCOPOLYMERS WITH VINYLACETATE. THE STUDY WAS PERFORMED USING VISCOMETRY AND POTENTIOMETRY. IN ADDITION, WE USED TURBIDIMETRY, TO STUDY THE ACRYLIC ACID COPOLYMERS WITH N-ISOPROPYLACRYLAMIDE, AND FLUORESCENCE, TO STUDY THE INTERACTIONS BETWEEN THE POLYACIDS AND NONIONIC SURFACTANTS. VISCOMETRY WAS BASED ON THE ISOTONIC DILUTION METHOD OF POLYELECTROLYTES, THAT ALLOWS THE DETERMINATION OF THE INTRINSIC VISCOSITY AND THE HUGGINS COEFFICIENT OF POLYACIDS AT CONSTANT IONIC STRENGTH AND CONSTANT PH CONDITIONS. POTENSIOMETRY WAS PERFORMED AT THE SAME OR VISCOMETRY CONDIDIONS. IN MOST CASES, IT WAS POSSIBLE TO DETERMINE THE APPARENT COMPLEXATION CONSTANTS OF THE INTERPOLYMER COMPLEXES, THAT WERE FOUND NOT TO BE DEPENDENT ON THE COMPOSITION OF THE CORRESPONDING POLYMER MIXTURES. IT WAS FOUND THAT THE COMPLEXATION ABILITY OF THE POLYACIDS DECREASES WITH INCREASING NUMBER OF GROUPS UNABLE TO FORM HYDROGEN BONDS WITH THE POLYBASES. FURTHERMORE, IT WAS POSSIBLE TO COMPARE THE NONIONIC POLYBASES, ACCORDING TO THE STABILITY OF THE INTERPOLYMER COMPLEXES THAT THEY FORM WITH POLY(ACRYLIC ACID).

ΜΕΛΕΤΗΘΗΚΑΝ ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΑΣΘΕΝΩΝ ΠΟΛΥΟΞΕΩΝ ΚΑΙ ΜΗ ΙΟΝΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΒΑΣΕΩΝ, ΣΕ ΑΡΑΙΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΗ ΙΟΝΤΙΚΗ ΙΣΧΥ. ΤΑ ΠΟΛΥΟΞΕΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΟΛΥΑΚΡΥΛΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΟΛΥΜΕΡΗ ΤΟΥ ΑΚΡΥΛΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ Ν-ΙΣΟΠΡΟΠΥΛΑΚΡΥΛΑΜΙΔΙΟ Η ΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΦΟΡΤΙΣΜΕΝΑ ΜΟΝΟΜΕΡΗ. ΟΙ ΠΟΛΥΒΑΣΕΙΣ ΗΤΑΝ Η ΠΟΛΥΑΙΘΥΛΕΝΟΓΛΥΚΟΛΗ, ΤΟ ΠΟΛΥΑΚΡΥΛΑΜΙΔΙΟ, ΤΟ ΠΟΛΥ(Ν-ΙΣΟΠΡΟΠΥΛΑΚΡΥΛΑΜΙΔΙΟ), Η ΠΟΛΥΒΙΝΥΛΙΚΗ ΑΛΚΟΟΛΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΥΜΕΡΗ ΤΗΣ ΒΙΝΥΛΙΚΗΣ ΑΛΚΟΟΛΗΣ ΜΕ ΟΞΙΚΟ ΒΙΝΥΛΕΣΤΕΡΑ. Η ΜΕΛΕΤΗ ΕΓΙΝΕΜΕ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΙΞΩΔΟΜΕΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΑΣ. ΑΚΟΜΗ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΘΟΛΟΜΕΤΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΥΜΕΡΩΝ ΤΟΥ ΑΚΡΥΛΙΚΟΥ ΟΞΕΟΣ ΜΕ Ν-ΙΣΟΠΡΟΠΥΛΑΚΡΥΛΑΜΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΦΘΟΡΙΣΜΟΜΕΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΩΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΩΝ ΤΩΝΠΟΛΥΟΞΕΩΝ ΜΕ ΜΗ ΙΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ. Η ΙΞΩΔΟΜΕΤΡΙΑ ΒΑΣΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗ ΜΕΘΟΔΟ ΤΗΣ ΙΣΟΙΟΝΤΙΚΗΣ ΑΡΑΙΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ, ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΙΞΩΔΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΑΘΕΡΑΣ HUGGINS ΤΩΝ ΠΟΛΥΟΞΕΩΝ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΙΟΝΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟΥ PH. Η ΠΟΤΕΝΣΙΟΜΕΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΜΕ ΤΗΣ ΙΞΩΔΟΜΕΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑΘΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΠΟΛΥΜΕΡΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ, ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΣΥΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΜΙΓΜΑΤΩΝ. ΒΡΕΘΗΚΕΠΩΣ Η ΣΥΜΠΛΟΚΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΥΟΞΕΩΝ ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΟΥΝ ΔΕΣΜΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΟΛΥΒΑΣΕΙΣ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ, ΕΓΙΝΕ ΔΥΝΑΤΗ Η ΚΑΤΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΒΑΣΕΩΝ ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΝ ΙΣΧΥ ΤΩΝ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΠΟΥ ΣΧΗΜΑΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΑΚΡΥΛΙΚΟ ΟΞΥ.