Η επίδραση της διάρκειας βαδίσματος στην ελαστικότητα των μεγάλων αρτηριών καθώς και στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο

Abstract

BACKGROUND: Exercise improves the clinical outcome of patients with coronary arterydisease (CAD); however, the ideal exercise duration for each patient remains unclear.OBJECTIVE: To investigate the effects of exercise duration on arterial elastic propertiesand antioxidant/pro-oxidant mechanisms in patients with CADDESIGN, SETTING, PATIENTS and INTERVENTIONS: Sixty male patients with CADwere randomized into two groups, and underwent exercise for 30 min or 60 min in acrossover design with 2 weeks' wash-out period. In all participants aortic and radialblood pressures (BP) and arterial elastic properties (augmentation index (AIx)/pulse wavevelocity (PWV)) were determined, non-invasively, at baseline and 24 h after exercise.Plasma malonyldialdehyde (MDA) and superoxide dismutase (SOD)1 and SOD2 levelswere also measured.RESULTS: Exercise had no effect on aortic and radial BP (p=NS for all). Walking for 30min improved AIx (from 33.79 ± 0.91% to 31.73 ± 0.86%, p<0.001) and PWV (from 9.26 ±0.95 m/s to 9.06 ± 0.21 m/s, p<0.001), while exercise for 60 min had adverse effects onvascular stiffness (for AIx: from 33.37 ± 0.93% to 33.73 ± 1.05%, p=NS and for PWV: from9.25 ± 0.19 m/s to 9.37 ± 0.21 m/s, p < 0.05 mainly in older patients). Exercise for 60 minwas associated with a significant 20% increase in MDA levels (p=0,016). Exercise had noeffects on SOD1 levels, however it significantly increased SOD2 levels after 30 min (from2.26 ± 0.22 ng/mL to 2.36 ± 0.18 ng/mL, p < 0.05) but not after 60 min (p=NS). ConclusionShorter exercise duration was associated with favorable antioxidant and vasculareffects, while longer exercise blunted these beneficial effects and was accompanied byadverse effects on vascular function, mainly in older coronary patients. Further studiesare required to explore the hypothesis that a more individualized approach to the selectionof the appropriate exercise program should be considered for patients with CAD.

ΔΕΔΟΜΕΝΑ: Η άσκηση βελτιώνει την πρόγνωση των ασθενών με στεφανιαίανόσο. Εντούτοις η ιδανική διάρκεια άσκησης για τον κάθε ασθενή παραμένει ασα-φής.ΣΚΟΠΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: Να διερευνηθεί η επίδραση της διάρκειας άσκησης στις ε-λαστικές ιδιότητες αρτηριών, καθώς και στο οξειδωτικό στρες/αντιοξειδωτικούς μη-χανισμούς σε πάσχοντες από σταθερή στεφανιαία νόσο.ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ, ΥΛΙΚΟ, ΜΕΘΟΔΟΙ: Εξήντα άνδρες με στεφανιαία νόσο τυχαιο-ποιήθηκαν σε δύο ομάδες και υποβλήθηκαν με τυχαιοποιημένο και διασταυρούμε-νο τρόπο σε βάδισμα σε κυλιόμενο τάπητα για 30 και 60 λεπτά με μεσοδιάστημα 2-3εβδομάδων. Σε όλους τους συμμετέχοντες εκτιμήθηκαν, μη-επεμβατικά, προ τηςάσκησης και 24 ώρες μετά την άσκηση η αορτική και η κερκιδική πίεση όπως και πα-ράμετροι αρτηριακής ελαστικότητας (δείκτης ενίσχυσης– AIx και ταχύτητα σφυγμι-κού κύματος– PWV). Αντίστοιχα, πριν από κάθε άσκηση και 24 ώρες μετά έγινε αι-μοληψία για μέτρηση επιπέδων μαλονδιαλδεΰδης (MDA) πλάσματος και ισομορφώνυπεροξειδικής δισμουτάσης (SOD1 και SOD2.)ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η αορτική και κερκιδική αρτηριακή πίεση (ΑΠ) δεν επηρεά-στηκαν 24 ώρες μετά την άσκηση (p=ΜΣ και για τις 2). Το βάδισμα διάρκειας 30 λε-πτών βελτίωσε το δείκτη AIx (από 33,79 ± 0,91% σε 31,73 ± 0,86%, p<0,001) και τηνPWV (από 9,26 ± 0,95 m/s σε 9,06 ± 0,21 m/s, p<0,001), ενώ η άσκηση επί 60 λεπτάείχε επιβαρυντικές επιπτώσεις στην αγγειακή ελαστικότητα (ως προς τον AIx: από33,37 ± 0,93% σε 33,73 ± 1,05%, p=ΜΣ και ως προς την PWV: από 9.25 ± 0,19 m/s σε9,37 ± 0,21 m/s, p < 0,05 κυρίως στους μεγαλύτερους σε ηλικία ασθενείς). Το βάδι-σμα επί 60 λεπτά συσχετίσθηκε και με μια σημαντική κατά 20% αύξηση των επιπέ-δων της MDA (p=0,016). Η άσκηση δεν είχε καμία επίδραση στα επίπεδα της SOD1, εντούτοις συσχετίσθηκε με αυξημένα επίπεδα της SOD2 μετά από βάδισμα 30 λε-πτών (από 2.26 ± 0.22 ng/mL σε 2.36 ± 0.18 ng/mL, p < 0.05), αλλά όχι μετά από βά-δισμα 60 λεπτών (p=ΜΣ).ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η βραχύτερη διάρκεια άσκησης (30 λεπτά βαδίσματος) συ-σχετίσθηκε με βελτιωμένη αγγειακή λειτουργία και αντιοξειδωτική ικανότητα τουοργανισμού, ενώ με την παράταση της άσκησης στα 60 λεπτά χάνονται αυτά τα ευ-εργετικά φαινόμενα ενώ αντιθέτως, ιδίως στους μεγαλύτερους σε ηλικία στεφανιαί-ους ασθενείς, ακολουθείται από επιβαρυμένη αγγειακή λειτουργία. Οι ενδείξεις αυ-τές υποδεικνύουν την ανάγκη να διερευνηθεί με περισσότερες μελέτες το πιθανόόφελος από μια πιο εξατομικευμένη προσέγγιση στον καθορισμό του προγράμματοςάσκησης, στην αντιμετώπιση του πάσχοντος από στεφανιαία νόσο.