Αντιυπερτασική αγωγή και ποιότητα ζωής σε ανθρώπους άνω των 65 ετών

Abstract

The average of life span of people around the world has been increasing dramatically while the risk of having diseases such as hypertension rises as the proportion of elderly people increases.Numerous studies have addressed the impact of hypertension and its treatment on health-related quality of life. Few of the studies, however evaluated health-related quality of life among hypertensives in special age population. The aim of this work was to evaluate the relationship between blood pressure and health related quality of life in the elderly ( age>65 years).1.Protocol/MethodsThe study was carried out in the area of Athens University in 2 different Elderly’ Protection Institutions. 400 participants members of these institutions aged >65 years was the sample of the study, of which 250 subjects were the study group ( mean age 75.7 ± 6.2 years) with diagnosed hypertension, under antihypertensive treatment, and the rest 150 subjects were the control group (mean age 75.1 ± 6.4 years ) with no history of hypertension. Sociodemographic factors were similar for both groups. Quality of life was assessed from self-completed questionnaires ( WHOQOL-100). Descriptive statistics comparing mean scores and standard deviations for each of the four domains in the WHOQOL-100 were calculated using t-test pair statistical analysis.1.ResultsThe scores of the WHOQOL-100 life quality scale were the same for both groups with no statistically significant difference, while age was the only independent factor affecting negatively the elderly quality of life.2.ConclusionThe findings suggest that hypertensive elderly do not represent a vulnerable population comparing with normotensive ones, and that only aging is associated with clinically meaningful decreases in reported health quality of life.

Γενικά: Ο πληθυσμός ηλικιωμένων στο δυτικό κόσμο αυξάνει ολοένα και περισσότερο, ενώ είναι γνωστό ότι και η επίπτωση της αρτηριακής υπέρτασης αυξάνει με την άνοδο της ηλικίας.Σκοπός: Η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να ερευνηθεί ο ρόλος της υπέρτασης στην ποιότητα ζωής ηλικιωμένων ατόμων > 65 ετών.Μέθοδοι: Mε βάση τη σειρά προσέλευσης επελέγησαν 400 άτομα μέλη Κέντρων Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) που αποτέλεσαν και το υλικό της έρευνας. Από αυτά, 250 άτομα ( n1= ομάδα ασθενών) με μέση ηλικία τα 75.7 ± 6.2 έτη είχαν αρτηριακή υπέρταση και ελάμβαναν αντιυπερτασική αγωγή, ενώ 150 ( n2=ομάδα ελέγχου) με μέση ηλικία τα 75.1 ± 6.4 έτη είχαν χαρακτηριστεί νορμοτασικοί και δεν ελάμβαναν καμία αντιυπερτασική αγωγή. Σε όλα τα άτομα και των δύο ομάδων έγινε καταγραφή των δημογραφικών και κλινικών χαρακτηριστικών καθώς και η διάρκεια της υπέρτασης ( Πιν 1). Επιπλέον, από το σύνολο των ατόμων συμπληρώθηκε το ερωτηματολόγιο ποιότητας ζωής WHOQOL -100 σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ( ΠΟΥ) το οποίο έχει τροποποιηθεί επίσημα, για τις ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού, από την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων εφαρμόστηκε η δοκιμασία t-test κατά ζεύγη προκειμένου να αξιολογηθεί η τυχόν καλύτερη ποιότητα ζωής των μαρτύρων από την ποιότητα ζωής των ασθενών, ενώ έγινε και διορθωμένη ανάλυση ως προς την ηλικία.Αποτελέσματα : Δεν βρέθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες ( υπερτασικών και μη υπερτασικών) όσον αφορά την ποιότητα ζωής, ενώ μόνο η ηλικία βρέθηκε ότι επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής με στατιστικά σημαντικό τρόπο (p<0.001). Συμπέρασμα : H υπέρταση δεν επηρεάζει την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων ατόμων, ενώ ο μόνος παράγοντας που φαίνεται ότι επιδρά αρνητικά στην ποιότητα ζωής του ηλικιακού πληθυσμού άνω των 65 ετών είναι η ίδια η ηλικία.