Επίπεδα ορού λεπτίνης και κυτταροκινών (κυτοκινών) σε ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (SCLC), συσχέτιση με κλινικές και παθολογοανατομικές παραμέτρους

Abstract

Adipose tissue secretes cytokines with pro-inflammatory and anti-inflammatory properties. Cancer is associated with a state of chronic inflammation, characterized by abnormal cytokine production which might affect both tumor initiation and tumor progression. Ghrelin, an orexigenic peptide is also expressed in malignant conditions and, therefore, may exert such variable autocrine and/or paracrine function in cancer. Our aim was to assess the role of adipose tissue in generalized inflammatory state of SCLC patients and the possible use of leptin, adiponectin, resistin, and ghrelin as diagnostic and prognostic markers. Supplementary, we have also examined the behavior of proinflammatory cytokines IL-6 and TNF-a. Correlation of adipose tissue with weight loss in advanced SCLC patients was also studied. Serum levels of leptin, adiponectin, resistin, ghrelin, IL-6 and TNF-α were determined in fifty SCLC patients and 27 healthy volunteers using commercially available ELISA. Adipokine serum levels as well ghrelin were determined at diagnosis, at the end of first-line chemotherapy and at the time of disease progression for those who responded to treatment. Epidemiological, anthropometrical and laboratory data were assessed. Serum leptin levels in SCLC patients were significantly increased compared to control (p< 0.05), while adiponectin and ghrelin levels were significantly lower in patients (p< 0.001 and p=0.021, respectively) after adjustment for age, sex and BMI. Serum resistin levels presented no differences. There was no association between serum levels of adipokines and ghrelin with weight loss. Additionally, there was an association between serum levels of leptin, resistin and ghrelin with response to therapy since their serum levels of patients after the end of chemotherapy and at the time to disease progression showed statistically significant difference. Multivariate analysis showed a close relationship between serum leptin, resistin, ghrelin and IL-6 with the overall survival. Worse clinical outcome was associated with an increase of leptin (p = 0.037) and resistin (p = 0.036) levels. However, higher serum ghrelin (p = 0.041) and IL-6 (p = 0.004) levels were correlated with longer overall survival. There was not found any statistically significant relationship between investigated serum levels of adiponectin, TNF-α and overall survival. These results suggest that adipokines and ghrelin may play role in the pathogenesis of SCLC. Leptin, resistin and ghrelin could be used as markers of response to treatment, while, leptin, resistin, ghrelin and IL-6 may provide useful prognostic information

O λιπώδης ιστός παράγει κυτοκίνες με προφλεγμονώδεις και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Ο καρκίνος συσχετίζεται με μια κατάσταση χρόνιας φλεγμονής, η οποία χαρακτηρίζεται από μη φυσιολογική παραγωγή κυτοκινών που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τόσο την έναρξη όσο και την εξέλιξη της κακοήθειας. Η γκρελίνη, ένα ορεξιογόνο πεπτίδιο εκφράζεται επίσης σε διάφορες κακοήθεις καταστάσεις και ως εκ τούτου μπορεί να ασκήσει αυτοκρινή και/ή παρακρινή επίδραση στον καρκίνο. Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να αξιολογηθεί ο ρόλος του λιπώδους ιστού στη γενικευμένη φλεγμονώδη κατάσταση σε ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (ΜΚΠ) και η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν οι κυτταροκίνες (κυτοκίνες) λεπτίνη, αντιπονεκτίνη, ρεσιστίνη καθώς και η γκρελίνη ως διαγνωστικοί και προγνωστικοί δείκτες. Η συσχέτιση των προ-φλεγμονωδών κυτταροκινών, όπως η IL-6 και o TNF-α και η πιθανή προγνωστική τους αξία επίσης μελετήθηκε, όπως επίσης και η συσχέτιση των παραπάνω μορίων με την απώλεια βάρους. Τα επίπεδα της λεπτίνης, αντιπονεκτίνης, ρεσιστίνης, γκρελίνης, IL-6 και TNF-α μετρήθηκαν σε 50 ασθενείς με ΜΚΠ και 27 υγιείς μάρτυρες χρησιμοποιώντας την ανοσολογική μέθοδος ELISA. Τα επίπεδα των λιποκινών όπως και της γκρελίνης μετρήθηκαν κατά τη διάγνωση, στο τέλος της πρώτης γραμμής χημειοθεραπείας και κατά την πρόοδο νόσο στους ανταποκριθέντες ασθενείς. Επιδημιολογικά και ανθρωπομετρικά δεδομένα καταγράφηκαν λεπτομερώς όπως και παρακλινικά δεδομένα για τους ασθενείς. Τα επίπεδα ορού λεπτίνης στον ορό των ασθενών με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα συγκριτικά με τους υγιείς μάρτυρες (p <0,05), ενώ η αντιπονεκτίνη και τα επίπεδα γκρελίνης ήταν σημαντικά χαμηλότερα στους ασθενείς (p <0,001 και p = 0,021, αντίστοιχα) μετά και την προσαρμογή σε ηλικία, φύλο και BMI. Τα επίπεδα ορού της ρεσιστίνης δεν παρουσίασαν στατιστικά σημαντικές διαφορές. Επιπλέον, δεν υπήρξε συσχέτιση μεταξύ των παραπάνω μορίων με την απώλεια βάρους, ενώ τα επίπεδα ορού λεπτίνης, ρεσιστίνης και της γκρελίνης μετά το τέλος της χημειοθεραπείας και κατά την τεκμηρίωση της υποτροπής της νόσου παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά. Η πολυπαραγοντική ανάλυση έδειξε στενή σχέση μεταξύ της λεπτίνης, ρεσιστίνης, γκρελίνης και IL-6 με τη συνολική επιβίωση. Τα αυξημένα επίπεδα λεπτίνης (p=0.037) και ρεσιστίνης (p=0.036) ορού συσχετίστηκαν με μικρότερο χρόνο επιβίωσης. Ωστόσο, τα υψηλότερα επίπεδα γκρελίνης ορού (p=0.041) και IL-6 (p=0.004) συσχετίστηκαν με μικρότερη πιθανότητα θανάτου σε διάστημα ενός έτους μετά τη διάγνωση. Στη μελέτη μας δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των επιπέδων ορού της αντιπονεκτίνης και του TNF-α με τη συνολική επιβίωση. Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν την πιθανή συμμετοχή των λιποκινών και της γκρελίνης στην παθογένεση του ΜΚΠ. Επιπρόσθετα αναδεικνύεται ο πιθανός ρόλος της λεπτίνης, ρεσιστίνης και γκρελίνης ως προβλεπτικοί δείκτες καθώς επίσης της λεπτίνης, ρεσιστίνης, γκρελίνης και IL-6 ως προγνωστικοί δείκτες