Μελέτη της λειτουργικής δραστηριότητας των ουδετερόφιλων και μονοκύτταρων HIV (+) ατόμων κατά τη διάρκεια της αντιρετροϊκής αγωγής

Abstract

In patients with human immunodeficiency virus (HIV) infection, neutrophil and monocyte functions, including phagocytosis, are impaired. The purpose of this study was to investigate changes of phagocytic function and respiratory burst occurring over the course of patients infected by the HIV-1 virus. Treatment-naive patients (group B), patients receiving highly active antiretroviral treatment (HAART) (group C) and patients in which HAART has failed (group D) were studied and compared with healthy volunteers (group A). Phagocytosis and oxidative burst were evaluated using commercially available kits. Results clearly denote a significant decrease of the phagocytic function of both cell types of groups Β and C compared with group A. Among group C patients, those in the upper quartile of CD4 increase had higher oxidative burst compared with patients of the other quartiles. In addition, comparisons clearly showed a lower degree of phagocytic function and of oxidative burst of both monocytes and neutrophils of group D compared with group B. Finally, it was found that monocyte and neutrophil function was correlated inversely to the change in viral load, i.e. the greater the decrease of viral load, the better the phagocytic and oxidative activity. Innate immunity defects appear to be present in HIV-positive patients, regarding phagocytic activity and oxidative burst of monocytes and neutrophils. These defects are greatly influenced by the level of treatment efficacy, with emphasis on CD4 cell counts and viral load.

Στους ασθενείς με HIV λοίμωξη, η λειτουργία των ουδετεροφίλων και των μονοκυττάρων, περιλαμβανομένης της φαγοκυττάρωσης, είναι ελαττωματική. Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να διερευνήσει αλλαγές στην φαγοκυτταρική λειτουργία και στην οξειδωτική μικροβιοκτονία κατά την πορεία της HIV λοίμωξης. Μη προθεραπευμένοι ασθενείς (Ομάδα Β), ασθενείς που λαμβάνουν αντιρετροϊκή θεραπεία υψηλής δραστικότητας (HAART) (Ομάδα Γ) και ασθενείς με θεραπευτική αποτυχία στην HAART (Ομάδα Δ) μελετήθηκαν και συγκρίθηκαν με υγιείς εθελοντές (Ομάδα Α). Η φαγοκυττάρωση και η οξειδωτική μικροβιοκτονία εκτιμήθηκαν χρησιμοποιώντας εμπορικά διαθέσιμο εξοπλισμό εργαστηρίου. Τα αποτελέσματα δείχνουν καθαρά, σημαντική ελάττωση της φαγοκυτταρικής λειτουργίας και στα δύο είδη κυττάρων στις ομάδες ασθενών Β και Γ σε σύγκριση με την ομάδα Α. Μεταξύ των ασθενών της ομάδας Γ, αυτοί που βρισκόντουσαν στο άνω τερτατημόριο αύξησης των CD4+ λεμφοκυττάρων παρουσίασαν αυξημένη οξειδωτική μικροβιοκτονία σε σύγκριση με τους ασθενείς των άλλων τεταρτημορίων. Επιπλέον, οι συγκρίσεις έδειξαν σαφώς χαμηλότερο βαθμό φαγοκυτταρικής δραστηριότητας και οξειδωτική μικροβιοκτονίας των ουδετεροφίλων και των μονοκυττάρων στην ομάδα Δ σε σύγκριση με την ομάδα Β. Τέλος, βρέθηκε ότι η λειτουργία των μονοκυττάρων και ουδετεροφίλων συσχετίσθηκε αντίστροφα με την αλλαγή στο ιικό φορτίο, δηλαδή όσο μεγαλύτερη η μείωση του ιικού φορτίου τόσο καλύτερη η φαγοκυτταρική και οξειδωτική δραστηριότητα. Στους ασθενείς με HIV λοίμωξη φαίνεται να παρουσιάζονται ελλείμματα φυσικής ανοσίας, σχετιζόμενα με την φαγοκυττάρωση και την οξειδωτική μικροβιοκτονία των μονοκυττάρων και ουδετεροφίλων. Τα ελλείμματα αυτά επηρεάζονται σε σημαντικό βαθμό από την αποτελεσματικότητα της θεραπείας, με έμφαση στα CD4+ λεμφοκύτταρα και στο ιικό φορτίο.