Ο μύθος των οντοτήτων: ο ρεαλισμός του κοινού νου και το μη εννοιολογικό περιεχόμενο της αντίληψης

Abstract

This thesis is about the conflict between realism and antirealism, and more specifically about the conflict of constructive empiricism with its rival realists. In the first part we develop the problem that we want to solve, which is the following: constructive empiricism maintains an agnostic attitude towards the non-observable entities and a dogmatic, not proved, realistic attitude towards the observable entities. It's this theoretical problem in question, on the proof of the existence of observable entities, which this project attempts to solve, by one of its readings. In its second part, titled "the tools", we present six arguments, from cognitive science and psychology of perception, each one of them supporting in a different way the existence of one conceptually neutral (not imbued by concepts) part of perception, a part which is not theory-laden. In the third part of this project we present the answer to the problem posed in the first part. That is, based on the previous approaches, we discriminate the observable from the unobservable entities, illustrating that the former are unpolluted by the conceptual relativity that imbue the latter. In the last chapter a realistic counterargument to the previous claim is posed and answered, based on the final conclusion of this thesis, which is: even the observables are not some 'Objective entities" of the realist's "deep structure of the world”. It is a thesis which, however, requires a redefinition of the concept of "being*' and supports a realism which concerns biological species, nonetheless a realism that does not refer to a certain ultimate Objectivity.

Η εργασία αυτή ασχολείται με τη διαμάχη μεταξύ αντιρεαλισμού και ρεαλισμού, και ειδικότερα με τη διαμάχη του κατασκευαστικού εμπειρισμού με τους αντιπάλους του ρεαλιστές. Στο πρώτο μέρος της αναπτύσσεται το πρόβλημα που θέλει να λύσει και είναι το εξής: Ο κατασκευαστικός εμπειρισμός, τηρεί μία αγνωστικιστική στάση για τις μη παρατηρήσιμες οντότητες και μία δογματική, μη τεκμηριωμένη, ρεαλιστική στάση για τις παρατηρήσιμες οντότητες. Το εν λόγω θεωρητικό του πρόβλημα περί της τεκμηρίωσης της ύπαρξης των παρατηρήσιμων οντοτήτων προσπαθεί, κατά μία ανάγνωσή της, να επιλύσει η παρούσα εργασία. Στο δεύτερο μέρος της. με τίτλο «τα εργαλεία», παρουσιάζονται προσεγγίσεις από τη γνωσιακή επιστήμη και την ψυχολογία της αντίληψης, που ισχυρίζονται ότι ένας μέρος της ανθρώπινης αντίληψης δεν διαμεσολαβείται από έννοιες. Στο τρίτο μέρος της εργασίας παρουσιάζεται η απάντηση του προβλήματος που ετέθη στο πρώτο μέρος, δηλαδή βάση των προηγούμενων προσεγγίσεων διαφοροποιούνται οι παρατηρήσιμες από τις μη παρατηρήσιμες οντότητες, δείχνοντας ότι οι πρώτες είναι αμόλυντες από την εννοιολογική σχετικότητα που διέπει τις δεύτερες. Στο τελευταίο κεφάλαιο διατυπώνεται και απαντάται ένα ρεαλιστικό αντεπιχείρημα στην προηγούμενη θέση βάση του τελικού συμπεράσματος της εργασίας το οποίο είναι ότι: Ακόμα και τα παρατηρήσιμα δεν είναι κάποιες «Αντικειμενικές οντότητες» της κατά ρεαλιστή βαθιάς δομής του κόσμου. Θέση που απαιτεί μια επανερμηνεία της έννοιας της «ύπαρξης» και υποστηρίζει ένα ρεαλισμό σε σχέση με βιολογικά είδη ο οποίος, όμως δεν αναφέρεται σε κάποια έσχατη Αντικειμενικότητα.