Ο αποκλεισμός του ατόμου μέσα από τα πρόσωπα και τις καταστάσεις στα έργα του Ζαν-Πωλ Σαρτρ και του Γιούκιο Μισίμα

Abstract

Πρόκειται για μια παράλληλη ανάπτυξη του θέματος του αποκλεισμού του ατόμου, σε κοινωνικό, οικογενειακό και προσωπικό επίπεδο, όπως εμφανίζεται στα έργα του Ζαν-Πωλ Σάρτρ και του Γιούκιο Μισίμα. Δίνεται έμφαση στην υπαρξιακή διάσταση της μοναξιάς καθώς και στο ρόλο της ματαιότητας, του παραλόγου και του αυθαιρέτου στην δημιουργία συμπλεγμάτων και βιωμάτων αποκλεισμού. Υπάρχουν ιστορικές αναφορές σχετικά με το φαινόμενο του αποκλεισμού, ως εκδήλωση της κοινωνικής παθογένειας από την αρχαιότητα ως τη σύγχρονη εποχή. Επίσης, υπάρχουν αναφορές από την προσωπική διαδρομή και τη ζωή των δύο συγγραφέων, που ρίχνουν φως στον καθοριστικό ρόλο του βιώματος του αποκλεισμού και πως αυτό επηρέασε τη μυθοπλασία τους. Τέλος, τονίζονται οι ομοιότητες της ζωής και του έργου του Ζαν-Πωλ Σάρτρ και του Γιούκιο Μισίμα, με άξονα το φαινόμενο του αποκλεισμού.

Il s’agit d’un commentaire parallèle de l’ exclusion de l’ individu, sur le niveau social, familial et personnel, comme elle sepresente dans l’ oeuvre de Jean Paul Sartre et de Yukio Mishima. L’ accent est mis sur la dimension existentielle du phénomène. L’ apparition de l’ exclusion est une consequence du caractère vain et arbitraire de la condition humaine. Le commentaire de l’ exclusion est soutenu par des allusions historiques au phénomène, comme signe de la maladie des societés, au fil du temps. Le commentaire est completé par des signes biographiques et personnels, qui revèlent le role decisive de l’ exclusion dans la vie de les deux auteurs, mais aussi dans leur oeuvre. Le commentaire de l’ exclusion conduit aux resemblances frappantes en ce qui coverne la vie et l’ oeuvre de Jean-Paul Sartre et de Yukio Mishima.