Η νέα άκρα δεξιά στην Ελλάδα: οργανωτική εξέλιξη, εκλογική επιρροή και πολιτικός λόγος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού

Abstract

This doctoral thesis centers upon the new Greek political entity, the Popular Orthodox Rally Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός and its leader George Karatzaferis. The question that begins this research is whether this party is a Greek aspect of a broader European phenomenon, that of a new far or radical right that emerged since the early 1980s. Basically the question has two sides. First of all it must be tested if LAOS has similarities with other far right parties in Europe, parties like the Front National in France or Aleanza Nazionale in Italy. Thus it must be stated clearly whether LAOS is a far or radical right party. Therefore the electoral success of the new party has to be examined thoroughly along with the organizational structure and its ideology. Finally this thesis examines the rhetorics of its leader and the parliamentary proceedings of its deputies as well. With the help of Content Analysis and Framing Analysis the articles of the party newspaper and the broadcasts of the party's television station are respectively examined. The thesis arrives at the conclusion that Karatzaferis party is a populist right party. However it has a strong radical nationalist inner opposition headed by the Athenian deputy Vorides that gives the party the characteristics of a far right, radical party.

Η παρούσα διατριβή έχει ως αντικείμενο έρευνας τον πολιτικό σχηματισμό του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού του Γιώργου Καρατζαφέρη. Το ερώτημα που αποτελεί την αφετηρία για την παρούσα εργασία είναι το αν το συγκεκριμένο κόμμα αποτελεί την ελληνική έκφανση του ευρωπαϊκού φαινομένου της άκρας ή ριζοσπαστικής δεξιάς Το ερώτημα είναι ουσιαστικά διττό. Αρχικά πρέπει να ερευνηθεί αν ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι η ελληνική έκφανση του ευρωπαϊκού φαινόμενου. Έχει δηλαδή αναλογίες με κόμματα στη Δυτική Ευρώπη και αν ναι με ποια. Σε δεύτερο χρόνο και αφού επισημανθούν οι διαφορές αλλά και οι στρατηγικές που επιβάλουν τη χρησιμοποίηση των συγκεκριμένων όρων, δίνεται μια απάντηση αν ο ΛΑ.Ο.Σ. είναι ένα κόμμα της άκρας ή της ριζοσπαστικής δεξιάς. Επομένως έπρεπε να χαρτογραφηθεί πρώτιστα η εκλογική του επιρροή. Στη συνέχεια έπρεπε να μελετηθεί τόσο η οργανωτική του δομή όσο και η ιδεολογία του. Τέλος, η διατριβή διερευνά την ρητορική του ΛΑ.Ο.Σ. αναλύοντας τόσο την κοινοβουλευτική του δραστηριότητα σε Βρυξέλες και Αθήνα όσο και τον πολιτικό λόγο που εκφέρει σε ανακοινώσεις του Γραφείου Τύπου, στην αρθογραφία της κομματικής εφημερίδας (Α1) αλλά και στις εκπομπές του ίδιου του Καρατζαφέρη μέσα από τον κομματικό δίαυλο ΤΗΛΕΑΣΤΥ. Για τον γραπτό λόγο χρησιμοποιείται η ποιοτική και ποσοτική ανάλυση περιεχομένου ενώ για την τηλεόραση η ανάλυση της πλαισίωσης. Το συμπέρασμα της διατριβής είναι ότι ενώ ο Καρατζαφέρης διαμορφώνει λαϊκιστικά την πολιτική του ανάλογα με τη ζήτηση, αντίθετα ο Βορίδης διαμορφώνει τις θέσεις του κυρίως ανάλογα με την «προσφορά» - την εθνικιστική ιδεολογία του, δηλαδή. Η συμμετοχή των εθνικιστών πολιτικών με ριζοσπαστική δεξιά ιδεολογία όμως σε ένα κόμμα εθνικολαϊκιστικής διαμαρτυρίας, σε ένα κόμμα στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας, δίνει στο κόμμα το χαρακτηρισμό της Άκρας Δεξιάς.