Three essays on agricultural and applied economics

Abstract

The thesis consists of three chapters. The first chapter focuses on estimating the parameters of cotton supply and inputs demand functions used in production using the method of Seemingly Unrelated Regressions in conjunction with the following methods - Pooled Random Effects and Fixed Effects. Additionally the relationship between supply elasticity and the size of farm is examined. According to the results the adoption of different estimation techniques leads to significantly different results regarding the value of the estimated parameters and their statistical significance. Using appropriate statistical tests concluded that the correct estimation method is the method of Fixed Effects since the estimated parameters are consistent. Furthermore it appears that there is an inverse relationship between elasticity of supply and farm size. The second chapter examines the effects of decoupling policies on Greek cotton production under the hypothesis that producers face uncertainty about output price. The four policies are: a) the policy was in force until 2005, b) the Mid Term Review of CAP in 2003 (65% of the subsidies is given as a decoupled payment and 35% is given as subsidy per cultivated acre) which applied after 2006, c) a scenario of fully decoupled payment, and d) a regime of free trade where producers receive no aid which is used as a reference regime. The results of this chapter show that the cotton production in all policy scenarios is greater than that of the free trade scenario. Moreover in the case of the small size farms which are more risk averse than their larger counterparts production is higher when the fully decoupled payment policy is applied in relation to the Mid Term Review and the policy was in force until 2005. On the other hand large-sized farms produce more when the policy was in force until 2005 is applied while the production is decreasing in the scenarios of the Mid Term Review and the fully decoupled payment. In any case by comparing the level of cotton production obtained under the fully decoupled payment policy and the one achieved after the free trade policy cotton production in the first case is greater than in the second one. This practically means that as long as farmers receive an extra income through supporting measures their production behaviour is affected and the supplied quantity in turn does not unilaterally depend on market conditions. The third chapter examines the technical efficiency and productivity of cotton producers when applying two different agricultural policies: a) the policy was in force until 2005, and b) the Mid Term Review of 2003 which came into force in 2006. The key question is whether the technical efficiency and productivity of cotton producers has increased decreased or remained the same since it came into force the new agricultural policy. Additionally the effect of subsidies and other explanatory variables on technical efficiency of cotton production is examined. By comparing the results of two different policies is evident that the application of the new agricultural policy after 2006 did not increase either technical efficiency or productivity of Greek cotton producers. Instead it was estimated that thedecoupled payment granted from 2006 onwards has a negative impact on technical efficiency of producers.

Η διατριβή αποτελείται από τρία δοκίμια - κεφάλαια που εξετάζουν θέματα που σχετίζονται με τα αγροτικά και εφαρμοσμένα οικονομικά. Το πρώτο κεφάλαιο εστιάζει στην εκτίμηση των παραμέτρων της συνάρτησης προσφοράς βαμβακιού και των συναρτήσεων ζήτησης των εισροών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή του χρησιμοποιώντας τη μέθοδο Φαινομενικά Ασυσχέτιστων Εξισώσεων σε συνδυασμό με τις έξης μεθόδους - Pooled Random Effects και Fixed Effects. Επιπλέον εξετάζεται η σχέση της ελαστικότητας προσφοράς και του μεγέθους της αγροτικής εκμετάλλευσης. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα η υιοθέτηση διαφορετικών τεχνικών εκτίμησης οδηγεί σε σημαντικά διαφορετικά αποτελέσματα όσον άφορα την τιμή των εκτιμώμενων παραμέτρων καθώς και τη στατιστική τους σημασία. Χρησιμοποιώντας τους κατάλληλους στατιστικούς ελέγχους συνάγεται το συμπέρασμα ότι η ορθή μέθοδος εκτίμησης είναι η μέθοδος των Fixed Effects καθώς οι εκτιμημένες παράμετροι είναι συνεπείς. Επιπλέον προκύπτει πως υφίσταται μια αντίστροφη σχέση μεταξύ ελαστικότητας προσφοράς και μεγέθους εκμετάλλευσης. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η επίδραση τεσσάρων διαφορετικών αγροτικών πολιτικών στην παραγόμενη ποσότητα βαμβακιού λαμβάνοντας υπόψη την αβεβαιότητα των παραγωγών ως προς την τιμή του προϊόντος. Οι τέσσερις πολιτικές είναι: α) η πολιτική που ήταν σε ισχύ μέχρι το 2005, β) η ενδιάμεση αναθεώρηση του 2003 (το 65% των επιδοτήσεων δίνεται ως Ενιαία Αποδεσμευμένη Ενίσχυση (ΕΑΕ) και το 35% δίνεται ως επιδότηση ανά καλλιεργούμενο στρέμμα) η οποία άρχισε να εφαρμόζεται μετά το 2006, γ) ένα σενάριο πλήρους αποδεσμευμένης ενίσχυσης, και δ) ένα καθεστώς του ελεύθερου εμπορίου όπου οι παραγωγοί δεν λαμβάνουν καμία ενίσχυση το οποίο αποτελεί και το καθεστώς με το οποίο συγκρίνονται όλα τα προηγούμενα σενάρια. Τα αποτελέσματα του κεφαλαίου αυτού δείχνουν ότι η παραγόμενη ποσότητα σε όλα τα σενάρια πολιτικής είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη του καθεστώτος του ελεύθερου εμπορίου. Επιπλέον στην περίπτωση των μικρών σε μέγεθος εκμεταλλεύσεων οι οποίες αποστρέφονται περισσότερο τον κίνδυνο από τις μεγαλύτερες, η παράγωγη είναι μεγαλύτερη στο σενάριο της πλήρους αποδέσμευσης σε σχέση με τα σενάρια της ενδιάμεσης αναθεώρησης και της πολιτικής που ήταν σε ισχύ μέχρι το 2005. Από την άλλη μεριά οι μεγάλες σε μέγεθος εκμεταλλεύσεις παράγουν περισσότερο όταν εφαρμόζετο η πολιτική που ήταν σε ισχύ μέχρι το 2005, ενώ η παράγωγη τους βαίνει μειούμενη στα σενάρια της ενδιάμεσης αναθεώρησης και της πλήρους αποδέσμευσης. Σε κάθε περίπτωση συγκρίνοντας την παραγόμενη ποσότητα βαμβακιού όταν εφαρμόζεται η πολιτική της πλήρους αποδέσμευσης με την αντίστοιχη σε καθεστώς ελεύθερου εμπορίου παρατηρείται ότι στην πρώτη περίπτωση η παραγόμενη ποσότητα είναι μεγαλύτερη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όσο οι γεωργοί λαμβάνουν ένα επιπλέον εισόδημα μέσω της ΕΑΕ η απόφαση τους για το ύψος της παράγωγης δεν εξαρτάται μονό από τις τιμές του προϊόντος όπως αυτές διαμορφώνονται στην αγορά άλλα και από την καταβολή της ΕΑΕ. Το τρίτο κεφάλαιο εξετάζει την τεχνική αποτελεσματικότητα και την παραγωγικότητα των βαμβακοπαραγωγών όταν ισχύουν δυο διαφορετικές αγροτικές πολιτικές: α) η πολιτική που ήταν σε ισχύ μέχρι το 2005, και β) η ενδιάμεση αναθεώρηση του 2003 που τέθηκε σε ισχύ το 2006. Το βασικό ερώτημα είναι αν η τεχνική αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα των βαμβακοπαραγωγών έχει αυξηθεί, μειωθεί ή παραμένει η ίδια από τότε που τέθηκε σε ισχύ η καινούργια αγροτική πολιτική. Επιπρόσθετα εξετάζεται η επίδραση των αγροτικών ενισχύσεων και άλλων ερμηνευτικών μεταβλητών στην τεχνική αποτελεσματικότητα των βαμβακοπαραγωγών. Από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων των δυο διαφορετικών πολιτικών προκύπτει ότι η εφαρμογή της νέας αγροτικής πολιτικής μετά το 2006 δεν αύξησε ούτε την τεχνική αποτελεσματικότητα ούτε την παραγωγικότητα των Ελλήνων βαμβακοπαραγωγών. Αντίθετα εκτιμήθηκε πως η ΕΑΕ η οποία χορηγείται από το 2006 και μετά επιδρά αρνητικά στην τεχνική αποτελεσματικότητα των παράγωγων.