Συγκριτική μελέτη συμβατικού εξομοιωτή και εικονικής εξομοίωσης με βάση ανατομικές δομές σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ακτινοθεραπεία για CA προστάτου

Abstract

Purpose: Radiotherapy is widely used to treat patients with prostate cancer. Using conventional x-ray simulation is often difficult to accurately localize the extent of the tumor, to cover exactly the lymph nodes at risk and shield the organs at risk. We report on the results of a study comparing target localization with conventional and virtual simulation. Methods: Two hundred prostate cancer patients were included in the study. All patients underwent target localization for radical prostate radiotherapy with virtual simulation and 3D-conformal treatment planning system and treatment fields were defined by either digitally reconstructed radiographs (DRRs), produced from the CT data, or portal films on linear accelerator during radiotherapy. For each patient, conventional radiotherapy treatment fields were defined, during CT- simulation, using anatomical landmarks, according to national guidelines. The treatment fields defined by the clinicians using each modality were compared in terms of field area and implications for target coverage.Results: Virtual simulation showed significantly greater clinical tumor volume coverage and less normal tissue volume irradiated compared with conventional simulation (p<0.001).Conclusion: CT localization and virtual simulation allow more accurate definition of the clinical target volume. This could enable a reduction in geographical misses, reducing at the same time treatment-related toxicity.

Εισαγωγή: Η εξωτερική ακτινοθεραπεία αποτελεί έναν από τους κύριους τρόπους θεραπευτικής προσέγγισης των ασθενών με καρκίνο του προστάτου. Με τη χρήση συμβατικής εξομοίωσης για τον καθορισμό των ακτινοθεραπευτικών πεδίων, είναι συχνά δύσκολο να εντοπισθεί με μεγάλη ακρίβεια η έκταση του όγκου-στόχου, να συμπεριληφθούν στο πεδίο της ακτινοθεραπείας οι λεμφαδενικές ομάδες, που ενδείκνυται να ακτινοβοληθούν, και να προφυλαχθούν οι υγιείς δομές. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση των ορίων των ακτινοθεραπευτικών πεδίων, όπως αυτά καθορίζονται με συμβατική και εικονική εξομοίωση.Ασθενείς και μέθοδος: Στη μελέτη συμπεριελήφθησαν διακόσιοι ασθενείς με καρκίνο του προστάτου. Το σύνολο των ασθενών υπεβλήθη σε καθορισμό όγκου-στόχου (contouring) και σε σχεδιασμό πλάνου τρισδιάστατης σύμμορφης ακτινοθεραπείας (3D conformal), όπου τα τελικά πεδία καθορίστηκαν είτε με ανασύσταση ψηφιακών εικόνων (DRR) είτε με τα φιλμ πιστοποίησης πεδίων ακτινοβόλησης (portal films) κατά την τελική εφαρμογή του πλάνου θεραπείας στον γραμμικό επιταχυντή. Παράλληλα στους ασθενείς αυτούς τοποθετήθηκαν μέσω του CT-εξομοιωτή, πεδία συμβατικής ακτινοθεραπείας μέσω των οστικών δομών όπως προβλέπεται από τις διεθνείς κατευθυντήριες γραμμές. Ακολούθησε σύγκριση των ορίων των ακτινοθεραπευτικώνπεδίων - πρόσθιο-οπισθίου, οπισθο-προσθίου και των δύο πλάγιων πεδίων – και με τις δύο με τις δύο μεθόδους με χρήση ανατομικών ορίων. Αποτελέσματα: Η εικονική εξομοίωση και ο σχεδιασμός πλάνου ακτινοθεραπείας με βάση αυτή, οδηγούν σε περισσότερο ακριβή καθορισμό του κλινικού όγκου-στόχου σε σύγκριση με τη συμβατική εξομοίωση. Παράλληλα, είναι δυνατό να προφυλαχθούν με μεγάλη ακρίβεια οι υγιείς δομές. Συμπεράσματα: Ο καθορισμός ακτινοθεραπευτικών πεδίων με εικονική εξομοίωση και σχεδιασμό πλάνου ακτινοθεραπείας οδηγεί σε ελάττωση των γεωγραφικών απωλειών κατά το σχεδιασμό και τη θεραπεία, σε σύγκριση με τα πεδία ακτινοθεραπείας με συμβατική εξομοίωση, ελαττώνοντας ταυτόχρονα και τη σχετιζόμενη με την ακτινοθεραπεία τοξικότητα.