Συμβολή στη μελέτη του σιέλου των μείζονων σιελογόνων αδένων δια της σιαλομετρίας και σιαλοχημείας σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη

Abstract

The present comparative study evaluates the biochemical changes of the various components of the parotid saliva that are observed in type 2 diabetic patients. The concentrations of sodium, potassium, calcium, phosphate, glucose, insulin and immunoglobulin IgG, IgA, IgM, IgLlamda and IgLkappa, were assessed both in saliva of stimulated parotid gland and in blood. The population study consisted of 60 individuals: a control group of 30 healthy individuals and a group of 30 type 2 diabetic patients. The statistically significant results of the biochemical analysis are the following: 1. Sodium, potassium, calcium, glucose and IgA concentrations were higher in diabetic’ s patients saliva. Phosphate concentration was lower in saliva of diabetic’ s patients saliva. 2. There is a medium negative linear correlation between calcium concentrations in saliva of healthy people and in saliva of diabetic patients. 3. Calcium concentration in diabetic blood is significantly lower than this of healthy people. Glucose concentration in diabetic blood is significantly higher than this of healthy people. It is not possible to assess these concentrations in saliva, because of very low levels. Saliva may serve a non-invasive diagnostic and monitoring method in the clinical management of diabetic patients.We believe, although, that it’s too soon for effective results.

Η παρούσα συγκριτική μελέτη διερευνά τις βιοχημικές μεταβολές διαφόρων συστατικών του σάλιου της παρωτίδας, σε διαβητικούς τύπου 2. Συγκεκριμένα μελετήθηκαν στο σάλιο διέγερσης παρωτίδας, αλλά και στο αίμα, οι συγκεντρώσεις των: νατρίου, καλίου, ασβεστίου, φωσφόρου, γλυκόζης, ινσουλίνης και ανοσοσφαιρινών IgG, IgA, IgM, IgLlamda και IgLkappa. Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 60 συνολικά άτομα, από τους οποίους οι 30 ήταν απολύτως υγιείς και χρησιμοποιήθηκαν ως μάρτυρες και οι άλλοι 30 έπασχαν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Τα αποτελέσματα του βιοχημικού ελέγχου που είχαν στατιστική σημαντικότητα (P<0,05) ήταν τα ακόλoυθα: 1. Παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφορά για τις τιμές των νατρίου, καλίου, ασβεστίου, φωσφόρου, γλυκόζης και ανοσοσφαιρίνης Α, μεταξύ του σάλιου των διαβητικών και αυτού των υγιών. Συγκεκριμένα, οι τιμές των διαβητικών είναι υψηλότερες από τις αντίστοιχες τιμές των υγιών σε όλες τις μεταβλητές εκτός από τον φώσφορο. 2. Παρατηρήθηκε μέτρια αρνητική γραμμική συσχέτιση μεταξύ των τιμών του ασβεστίου των δειγμάτων σάλιου των υγιών και των ασθενών. Αν η τιμή του ασβεστίου ενός υγιούς ατόμου αυξηθεί κατά μία μονάδα, η αντίστοιχη τιμή του διαβητικού θα μειωθεί κατά 0,472 μονάδες. 3. Παρατηρήθηκε ότι οι τιμές του ασβεστίου και της γλυκόζης στο αίμα, είναι εκτός φυσιολογικών ορίων και έχουν στατιστικά σημαντική διαφορά με τα αντίστοιχα κατώτερα (για το ασβέστιο) ή τα ανώτερα (γλυκόζη) όρια. Η σύγκριση έγινε μόνο στο αίμα, καθώς οι αντίστοιχες τιμές των μεταβλητών στο σάλιο είναι εξαιρετικά χαμηλές και δεν μπορούν να βρεθούν με ακρίβεια. Φαίνεται τελικά πως, η βιοχημική ανάλυση του σάλιου μπορεί να αποτελέσει ένα ακόμα μέσο, μη επεμβατικό, στη διάγνωση και παρακολούθηση του σακχαρώδη διαβήτη, αν και θεωρούμε πως ο δρόμος προς την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, είναι ακόμα μακρύς.