Συγκριτική πειραματική μελέτη ουρηθροπλαστικής με ραχιαία ή κοιλιακή εφαρμογή ακροποσθιακού μοσχεύματος

Abstract

Purpose: We compare the angiogenic activity of free preputial grafts placed in the dorsal and ventral urethra, respectively, in an experimental model. Materials and Methods: Twelve male white New Zealand rabbits were randomly divided into three groups In the control group (group 0, n=4) a simple urethrotomy and closure was performed. In the other two groups, a ventral (group A, n=4) or dorsal (group B, n=4) 1.0x0.5cm urethral defect was created, which was bridged using a preputial onlay graft. Angiogenic activity was assessed immunohistochemically using an anti-CD31 monoclonal antibody as well as by conventional microscopy using hematoxyhn-eosin staining. Results: Macroscopic control showed good graft take without areas of necrosis in all cases. Our results showed that vascularity was significantly increased in both groups compared to the control group, however, ventral or dorsal patching did not affect vascularity significantly. The number of blood vessels/200x optical field was 17.75±0.89 in group 0, 31.58±1 23 in group A, and 33.17±1.30 in group Β (p<0.01 for group A and B vs group 0, nonsignificant for group A vs group B. Conclusions: Our experimental evidence suggests that dorsal preputial graft placement is similar to ventral graft placement in terms of angiogenic activity.

Σκοπός: Συγκρίνουμε την αγγειογενετική δραστηριότητα ελευθέρων ακροποσθιακών μοσχευμάτων με τοποθέτηση στη ραχιαία και την κοιλιακή επιφάνεια της ουρήθρας αντίστοιχα, σε ένα πειραματικό μοντέλο .Υλικό και μέθοδος: Δώδεκα αρσενικά λευκά κουνέλια Νέας Ζηλανδίας διαχωρίστηκαν τυχαία σε 3 ομάδες Στην ομάδα έλεγχου (ομάδα 0, η=4) εκτελέστηκε μια απλή ουρηθροτομή και επανασυρραφή της ουρήθρας. Στις άλλες δύο ομάδες, δημιουργήθηκε ένα κοιλιακό (ομάδα A, η=4) η ραχιαίο (ομάδα Β, η=4) ουρηθρικό έλλειμμα 1.0x0.5cm στο οποίο τοποθετήθηκε ένα ακροποσθιακό μόσχευμα. Η αγγειογενετική ικανότητα εκτιμήθηκε ανοσοιστοχημικά με τη χρήση ενός μονοκλωνικού avu-CD31 αντισώματος και με κλασική χρώση αιματοξυλίνης-εωσίνης. Αποτελέσματα: Ο μακροσκοπικός έλεγχος έδειξε καλή ενσωμάτωση του μοσχεύματος χωρίς περιοχές νέκρωσης σε όλες τις περιπτώσεις Τα αποτελέσματα μας έδειξαν ότι η αγγείωση ήταν σημαντικά αυξημένη και στις δυο ομάδες σε σχέση με την ομάδα έλεγχου, όμως η κοιλιακή η ραχιαία τοποθέτηση του μοσχεύματος δεν επηρέασε σημαντικά την αγγείωση. Ο αριθμός των αγγείων/οπτικό πεδίο 200x ήταν 17.75±0 89 στην ομάδα 0, 31.58±1 23 στην ομάδα Α και 33.17±1.30 στην ομάδα Β. Συμπεράσματα: Τα πειραματικά μας αποτελέσματα δείχνουν ότι η ραχιαία τοποθέτηση ακροποσθιακού μοσχεύματος είναι παρόμοια με την κοιλιακή σε ό,τι άφορα την αγγειογενετική δραστηριότητα.