Προγνωστική αξία της μελέτης μορφολογικών - ογκογενετικών παραγόντων του μυελού των οστών στην εξέλιξη του πολλαπλού μυελώματος

Abstract

Σκοπός: Η μελέτη μορφολογικών και ανοσοϊστοχημικών δεικτών των πλασματοκυττάρων σε σχέση με τα χαρακτηριστικά των αρρώστων και την επιβίωση του πολλαπλού μυελώματος. Υλικό και Μέθοδοι: Δείγματα από φρέσκο και αρχειακό υλικό οστεομυελικών βιοψιών κατά τη διάγνωση από 130 νεοδιαγνωσθέντες αρρώστους με πολλαπλούν μυέλωμα πριν λάβουν οποιαδήποτε θεραπεία. Ως μάρτυρες χρησιμοποιήθηκαν δείγματα φυσιολογικών οστεομυελικών βιοψιών. Έγινε χρώση με αιμοτοξυλίνη και ηωσίνη και μελετήθηκε η μορφολογία των πλασματοκυττάρων, το ποσοστό διήθησης του μυελού από πλασματοκύτταρα και το πρότυπο ανάπτυξής τους. Επίσης έγινε ανοσοϊστοχημική ανάλυση των ακόλουθων παραγόντων, Cyclin D1, CD27, CD56, VEGF, MVD, CD117, MUM. Αποτελέσματα: Δε βρέθηκε συσχέτιση του βαθμού έκφρασης της MIP-1a και της επιβίωσης των ασθενών (p<0,64). Διαπιστώθηκε υψηλή συσχέτιση (p<0.001) ανάμεσα στην έκφραση της MIP-1a και της οστικής νόσου καθώς και ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα στο χαμηλό αριιθμό αιμοπεταλίων, στην υπερασβεστιαιμία, στην αυξημένη κρεατινίνη και το ISS III. Επίσης υπάρχει σημαντική συσχέτιση MIP-1a και MVD (p<0.001). Η διάμεση επιβίωση των αρρώστων με θετική Cyclin D1 ήταν 22 μήνες για το στάδιο ISS-2 και 13 μήνες για το στάδιο ISS III έναντι 64 μηνών και 47 μηνών αντιστοίχως για τους τους υπόλοιπους αρρώστους. Συμπεράσματα: Η συσχέτιση της MIP-1a με προχωρημένη νόσο ερμηνεύει το σημαντικό της ρόλο στη συσσώρευση πολλαπλασιασμού και αύξηση των πλασματοκυττάρων. Οι νεώτεροι ανοσοτροποποιητικοί παράγοντες αλλάζουν τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στα μυελωματικά κύτταρα και στο μικροπεριβάλλον. Η κυκλίνη D1 μπορεί να είναι ένας χρήσιμος θεραπευτικός στόχος.