Οικονομική κατασκοπεία και διεθνείς σχέσεις

Abstract

The current PhD Dissertation belongs generally to the field of international relations and strategic studies - which consists a branch of political sciences - and especially to the sub-field of intelligence. The main goal of this dissertation is the detailed examination of the phenomenon of economic espionage under the prism of international relations theory. This dissertation uses empirical data concerning a specific state action (economic espionage) in order to assess the validity of the basic assumptions of the two key theories of international relations. Political Realism/Neorealism and Liberalism/Neoliberalism. The main research question is to identify the theoretical conclusions resulting from the study of economic espionage. In order to answer the main question we select the case studies of the U.S.A. the former Soviet Union/Russia, Japan and France. Because of the importance of the end of the Cold War for the structure of the international system it is extremely important to study the phenomenon of economic espionage, both during the Cold War and during the post Cold War era. The main conclusions of this dissertation are the following: • In a globalized international system characterized by rapid economic and technological advancement it is vital for a nation state to conduct economic espionage in all its dimensions in order not to fall behind economically and technologically, something which will affect negatively its power in relation with other nation states • In a world characterized by economic and technological advancement economic espionage is a widespread state action. Because of the dual use character of technology economic espionage affects both economic and military security • The study of economic espionage certifies and supports the assumptions of Political Realism/Neorealism, while proves the weakness of the Liberal/Neoliberal approach in the field of economy and technology where theoretically, the case of Liberalism/Neoliberalism is strong.

Η παρούσα διδακτορική διατριβή εντάσσεται γενικότερα στον τομέα των διεθνών σχέσεων και των στρατηγικών σπουδών - ο οποίος αποτελεί κλάδο των πολιτικών επιστημών - και ειδικότερα στον υπό τομέα της πληροφόρησης. Σκοπός της διατριβής είναι η ενδελεχής εξέταση του φαινομένου της οικονομικής κατασκοπείας υπό το πρίσμα της θεωρίας των Διεθνών Σχέσεων. Η διατριβή χρησιμοποιεί εμπειρικά στοιχεία σχετικά με μια κρατική συμπεριφορά (οικονομική κατασκοπεία) με σκοπό την αποτίμηση των βασικών υποθέσεων των δύο σημαντικότερων θεωριών των διεθνών σχέσεων του Πολιτικού Ρεαλισμού/Νέο-ρεαλισμού και του Φιλελευθερισμού/Νεοφιλελευθερισμού. Το κεντρικό ερώτημα στο οποίο προσπαθεί να απαντήσει είναι το ακόλουθο: «Σε ποια συμπεράσματα σχετικά με τη θεωρία των Διεθνών Σχέσεων καταλήγουμε από τη μελέτη της κρατικής συμπεριφοράς που ονομάζεται οικονομική κατασκοπεία»; Προκειμένου να απαντήσει στο κεντρικό ερώτημα η διατριβή επιλέγει να εξετάσει την περίπτωση των Η.Π.Α. της Σοβιετικής Ένωσης/Ρωσίας, της Ιαπωνίας και της Γαλλίας. Λόγω της σημασίας του τέλους του Ψυχρού Πολέμου για τη δομή του διεθνούς συστήματος κρίνεται πολύ σημαντική η μελέτη της οικονομικής κατασκοπείας τόσο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου όσο και της μεταψυχροπολεμικής εποχής. Τα κυρία συμπεράσματα της διατριβής είναι τα έξης: • Σε ένα παγκοσμιοποιημένο διεθνές σύστημα που χαρακτηρίζεται από μια ραγδαία οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη καθίσταται επιτακτικό για ενώ έθνος κράτος να ασκεί οικονομική κατασκοπεία σε όλες τις διαστάσεις της προκείμενου να μην μείνει πίσω οικονομικά και τεχνολογικά κάτι που θα επηρεάσει αρνητικά τη σχετική του ισχύ σε σχέση με άλλα κράτη έθνη • Η οικονομική κατασκοπεία αποτελεί μια διαδεδομένη κρατική συμπεριφορά σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από ραγδαία οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη. Λόγω της διάχυσης της τεχνολογίας διπλής χρήσης η οικονομική κατασκοπεία επηρεάζει τόσο την οικονομική όσο και τη στρατιωτική ασφάλεια • Η εξέταση του φαινομένου της οικονομικής κατασκοπείας επιβεβαιώνει και ενισχύει τις θέσεις του Πολιτικού Ρεαλισμού/Νεορεαλισμού, ενώ καταδεικνύει τις αδυναμίες της προσέγγισης του Φιλελευθερισμού/Νεοφιλελευθερισμού ακριβώς στο πεδίο της οικονομίας και της τεχνολογίας όπου θεωρητικά είναι προνομιακό για το νεοφιλελευθερισμό.