Ιστολογική και ανοσοϊστοχημική μελέτη της ιστογένεσης των πορογενών καρκινωμάτων του προστάτη

Abstract

Ductal prostatic carcinoma i'S a rare tumor but its identification and differential diagnosis from prostatic adenocarcinoma is very important for prognosis and treatment of the patient. In this work an immunohi stological method was applied for the study of the histogenesis of the tumor. The value of this method for the differential diagnosis was also estimated. Our material consisted of six ductal carcinomas, five mixed tunors and six adenocarcinomas of various degree of diferentiation. Four cases of prostatic hyperplasia combined with hyperplasia of urethral transitional epit folium and / or proliferative urithritis were used as controls. Sections from a cervical polyp and a nevus were also used as negative controls. A peroxidase - antiperoxidase (PAP) immune complex method detecting prostatic spesific antigen was used. The results showed that carcinomatous cells of adeno carcinomas were stained positive. Hyperplastic epithelium of prostatic glands was positive as well. Ductal carcinomas and transitional hyperplastic epithelium was negative. Mixed tumors showed both, areas of positive and areas of negative stain. From the above, it appears that imm uno hi sto logical stain with specific prostatic antiserum is o f great value for the differential diagnosis of ductal prostatic carcinomas. It also appears that the above tunors arise from transitional epithelium of periufethral dints where as mixed tunors appear to arise from areas of transformation of transitional to columnar epithelium.

Η ιστολογιχή διάγνωση του πορογενούς καρκίνου του προστάτη έχει μεγάλη σημασία γιά την πρόγνωση και τη θεραπευτική αντιμετώπιση του ασθενούς. Σκοπός της εργασίας μας αυτής είναι η συμβολή στη διάγνωση και η διευκρίνιση της ιστογένεσης των πορογενών καρκινωμάτων του προστάτη. Γιά το σκοπό αυτό χρησιμοποιήσαμε μαζί με ιστολογιχά κριτήρια, την ανοσοϊστοχημική μέθοδο του ανόσου συμπλέγματος υπεροζειδάσης - αντιυπεροζειδάσης (ΡΑΡ) γιά την ανίχνευση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (PSA). Το υλικό μας αποτέλεσαν έζι πορογενή καρκινώματα, πέντε μικτά πορογενή, έζι αδενοκαρκινώματα διαφόρου βαθμού διαφοροποίησης και τέσσερις περιπτώσεις υπερπλασίας του αδένα σε συνδυασμό με υπερπλασία του μεταβατικού επιθηλίου των προστατικών πόρων ή παραγωγική ουρηθρίτιδα. Επίσης χρησιμοποιήσαμε σαν αρνητικούς μάρτυρες της μεθόδου έναν ενδοτραχηλικό πολύποδα και ένα μελαγχρωματικό σπίλο. Τα ευρήματά μας από την ανοσοϊστοχημική μελέτη ήταν τα εξής: Το φυσιολογικό και υπερπλαστικό επιθήλιο των αδενίων καθώς και τα αδενοκαρκινώματα, ανεξάρτητα διαφοροποίησης, ήταν θετικά. Τα αμιγή πορογενή καρκινώματα, η υπερπλασία του μεταβατικού επιθηλίου των πόρων και η παραγωγική ουρηθρίτιδα ήταν αρνητικά. Τα μικτά πορογενή ήταν κατά θέσεις θετικά και κατά θέσεις αρνητικά. Καταλήζαμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι χρησιμοποιώντας την αντιγονική συμπεριφορά των καρκινωμάτων του προστάτη μπορούμε να δώσουμε λύση σε διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα και αναφορικά με την ιστογένεση των πορογενών καρκινωμάτων ότι: τα αμιγή πορογενή προέρχονται από το μεταβατικό επιθήλιο των περιουρηθρικών πόρων ενώ τα μικτά από το σημείο εκείνο των πόρων όπου παρατηρείται μετάπτωση του μεταβατικού τύπου επιθηλίου στο υψηλό κυλινδρικό.